کاندیدای همیشه در صحنه

در ماه‌های منتهی به انتخابات اسفندماه مجلس، رایزنی‌های سیاسی بالا‌ می‌گیرد و افراد، جناح‌ها و احزاب سیاسی تلاش می‌کنند تا هر کدام فاتح کارزار انتخابات شوند. محمدباقر قالیباف هم یکی از این چهره‌هاست گاه‌بی‌گاه در صحنه‌های سیاسی کسور جولان می‌‍دهد اما موفقیتی به دست نمی‌آورد.

بعد از گذشت بیش از دو سال از آخرین انتخاباتی که قالیباف در آن کاندیدا شده بود، به نظر می‌سد بازهم دست به کار شده و برای آنچه تحت عنوان «نواصولگرایی» در سر می‌پروراند نه منتظر رخصت اصولگرایان شده نه در او عزمی دیده می‌شود که دنباله‌رو تصمیمات و فرمان‌هایی باشد که از درون اردوگاه اصولگرایی صادر می‌شود.

هرچه به انتخابات نزدیک می‌شویم اصرار قالیباف بر عملیاتی کردن ایده‌هایش در قالب دو کلید واژه«نو اصولگرایی» و «مجلس نو» بیشتر از قبل می‌شود. او تا به امروز چندین‌بار خطاب به جوانان اصولگرا نامه‌های سرگشاده نوشته و بارها از تریبون‌های مختلف تلاش کرده نگاه‌ها و تحلیل‌ها را به سمت خود و این دو کلیدواژه بچرخاند.

تلاشی که به نظر نمی‌رسد چندان موفقیت‌آمیز بوده باشد. با این وجود قالیباف گویی قرار نیست پا پس بکشد و مانند انتخابات ۹۶ نظاره‌گر لحظه آخر انتخابات شود. حضور در سه دوره انتخابات ریاست جمهوری و بی‌توجهی یا رها کردن لحظه آخری او توسط اصولگرایان، گویی قالیباف را متقاعد کرده است که نمی‌تواند روی حمایت رفقای اصولگرایش چندان حسابی باز کند. شاید از همین روست که او به فکر افتاده است تا جایگاه و پایگاهی در میان نسل جوان اصولگرایان دست و پا کند. خاصه آن که قالیباف با وجود تلاش‌های چندین باره هنوز نتوانسته است تشکیلات حزبی منسجم و پرنفوذی را ساماندهی کند و ضعف حمایت حزبی و تشکیلاتی را همچنان حس می‌کند.

ایده‌های انتخاباتی او در کنار دیدارهایش با چهره‌های سیاسی سبب شده گمانه‌های مختلفی درباره شهردار اسبق تهران آن هم در دمادم انتخابات مجلس یازدهم مطرح شود. برخی تحرکات او را تلاش برای تکیه زدن بر یکی از کرسی‌های لیدری اصولگرایان می‌دانند و برخی دیگر معتقدند او بدش نمی‌آید خودش لباس نمایندگی مجلس را بر تن کند.

سرلیستی قالیباف گمانه‌زنی است

قالیباف ظاهرا بر سر سه راهی قرار دارد اما به نظر می‌رسد آینده او را باید از زبان نزدیکانش شنید. در جدیدترین اظهارنظر در مورد شرکت کردن قالیباف در انتخابات مجلس و آینده سیاسی او، مهدی چمران، عضو جمنا در پاسخ به این سوال که با توجه به این که قالیباف در فراخوانی، تمامی کسانی را که احساس می‌کنند، توانایی حضور در انتخابات به عنوان کاندیدا را دارند، دعوت به ثبت نام در یک سامانه کرده است، آیا احتمال دارد که او لیستی مستقل برای انتخابات بدهد، به تسنیم گفت: «بنده چنین برداشتی ندارم. چراکه ایشان یکی از محورهای اصلی جلسات شورای ائتلاف به حساب می‌آید و بعید به نظر می‌رسد که ایشان بخواهد فعالیت مستقلی داشته باشد.»

چمران در پاسخ به سوال دیگری درباره اینکه گفته می‌شود در صورت کاندیداتوری قالیباف، وی ممکن است سرلیست نیروهای انقلاب باشد، گفت: «فعلا هیچ چیز قطعی نیست و همه آنچه در این باره شنیده می‌شود، گمانه‌زنی است.»

پیش ازاین نیز حسین قربانزاده چهره نزدیک به او با بیان اینکه بعید می‌دانم قالیباف به دنبال ایجاد حزب و تشکل خاصی باشد، ‌گفت: «نامه اخیر آقای قالیباف، خطاب به جوانان اصولگرا بود و هرگز به معنای ایجاد یک جریان سومی در کنار جریان موجود نبود.

این نامه تلنگری بود که مشکلات و ایرادات جریان اصولگرا اصلاح شود و جوانان هم به عنوان موتور محرک این موضوع هستند. بنده شخصا با توجه به شناختی که از ایشان دارم بعید می‌دانم که به دنبال ایجاد حزب و لیدری یک جریان باشد.» قربانزاده با بیان اینکه قالیباف پس از انتخابات اخیر و خروج از شهرداری تهران همواره به عنوان یک سیاستمدار در عرصه حضور خواهد داشت، افزود: «قالیباف دارای نظر و رای است و نامه اخیر ایشان هم نشان داد که او همچنان در صحنه حضور دارد و به دنبال اصلاح‌ جریان اصولگرایی است.»

قالیباف در انتخابات مجلس حضور پیدا نمی‌کند

هفته گذشته هم مرتضی طلایی، فعال سیاسی اصولگرا درباره اینکه او سرلیست اصولگرایان در انتخابات مجلس خواهد بود، به نامه‌نیوز گفته است که: «خبر ندارم. پیش بینی من این است که آقای قالیباف در انتخابات مجلس حضور پیدا نمی‌کند.» فارغ از حرف و حدیث‌هایی که درباره کاندیدا شدن قالیباف در انتخابات اسفندماه شنیده می‌شود، به نظر می‌رسد کنش‌ها و واکنش‌های او بیشتر این پالس را به بدنه جریان اصولگرا می‌دهد که سردار می‌خواهد در جمع بزرگان و به اصطلاح لیدرهای اصولگرا جایی برای خود دست و پا کند. او که در انتخابات گذشته مجبور شد با تصمیم همان بزرگان ردای کاندیداتوری را از تن بدر کند و در گوشه‌ای نظاره‌گر رقابت رئیسی و روحانی باشد، این بار تلاش دارد تا قبل از رسیدن به انتخاباتی دیگر تکلیف خود با برادران اصولگرایش را روشن کند. یا او را در جمع لیدرها بپذیرند یا مسیر لیدری تک رو را در پیش گیرد.

این گمانه وقتی تقویت می‌شود که محمدرضا باهنر هم بر آن مهر تایید می‌زند و درباره تلاش قالیباف، جلیلی و حدادعادل به خبرآنلاین می‌گوید: «آن‌ها می‌خواهند در یک مجموعه لیدری باشند و حضور داشته باشند. اگر کسی فکر کند می‌تواند به تنهایی یک شخص حقیقی کاریزماتیک باشد، تحلیل اشتباهی کرده است. برای همین است که این چهره‌هایی که شما نام بردید همه شان در جلسه شورای وحدت می‌آیند، حتی آقای قالیباف با آن بیانیه‌ای که داده بود ولی بازهم من تردید ندارم که در جلسات وحدت خواهد ماند.»

دیدار جنجالی با احمدی‌نژاد

در این میان ۱۲ مردادماه بود که خبر«قالیباف به دیدار محمود احمدی‌نژاد رفت» در فضای رسانه‌ای پیچید و سیل گمانه‌زنی‌ها را به دنبال داشت. محسن پیرهادی چهره نزدیک به قالیباف توضیحاتی درباره دیدار شهردار اسبق تهران با احمدی‌نژاد منتشر کرد. پیرهادی در توئیتی کنایه‌آمیز نوشت: «‏خبر دیدار آقایان قالیباف و احمدی‌نژاد مربوط به اواخر فروردین است. گویا آقای احمدی نژاد چند جلسه مجمع نیامده بودند، آقای قالیباف پیگیری کردند و متوجه شدند ایشان بیمارند و با جمعی از دوستان به عیادت ایشان رفتند.»

اما یکی از نزدیکان رئیس‌جمهور سابق که نامی از او برده نشده بود، در مصاحبه با ایرنا دیدار این دو چهره را تائید کرد و گفت: «آقای قالیباف به منزل آقای احمدی‎نژاد رفتند و با ایشان ملاقات کردند.» او البته بر خلاف محسن پیرهادی، اعلام کرد که علت این دیدار، بیماری احمدی‌نژاد نبوده است، «دلیلش را نمی‎دانم، اما این که علت این ملاقات، بیماری آقای احمدی‌نژاد اعلام شده، صحت ندارد».

هرچند دیدار دو شهردار اسبق تهران و صحبت‌های آنها حول محور انتخابات در موج انکار یک طرف و تائید طرف دیگر حسابی گیر کرد اما برخی خبرهای جسته و گریخته همچنان بر این مهم اصرار دارد که قالیباف و احمدی نژاد بدشان نمی‌‌آید که تقسیم کار انتخاباتی بین خودشان داشته باشند. تقسیم کاری که براساس آن بدنه رای احمدی‌نژاد در صورت لزوم به کمک قالیباف بیاید و برخی احمدی‌نژادی‌ها نیز در لیست همراهان انتخاباتی قالیباف جا خوش کنند. معامله‌ای که هرچند اطرافیان قالیباف آن را انکار می‌کنند ولی سکوت احمدی‌نژادی‌ها احتمالات درباره جدی بودن آن را همچنان زنده نگه داشته است.

قالیباف در تلاش‌هایش برای ساختن نمای جدیدی از خود در بین اصولگرایان، بی‌پروا به قدیمی‌ترهای جریان راست می‌تازد و از عهدشکنی‌های راست‌گرایان جوانتر انتقاد می‌کند. انتقاداتی که باعث شده برخی تحلیلگران به این نتیجه برسند که هدف قالیباف در تحرکات جدید سیاسی‌اش تنها تلاشی برای قرار گرفتن در جایگاه لیدری نیست بلکه ممکن است او خودش هوس کاندیداتوری بهارستان به سرش زده باشد و حالا که کرسی ریاست پاستور نصیبش نشده کرسی ریاست بهارستان را فتح کند.

سرنوشت سردار اصول‌گرا چه می‌شود؟

باید این نکته مهم هم توجه کرد که هر چند او بارها از تریبون‌های مختلف تلاش کرده نگاه‌ها و تحلیل‌ها را به سمت خود و دو کلیدواژه «نواصول‌گرایی» و«مجلس نو» بچرخاند اما واقعیت این است که این چهره هم از دل اندیشه اصولگرایی سنتی‌خارج شده است. باید منتظر ماند و دید که سرنوشت سردار اصولگرا چه می‌شود.