به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، ابزار طیف سنجی انرژی تاریک( DESI) هفت ماه کاوش خود را به پایان رسانده و انتظار می رود ماموریت آن پنج سال به طول بیانجامد.
گروهی بین المللی از دانشمندان به رهبری آزمایشگاه ملی لارنس برکلی دپارتمان انرژی ایالات متحده آمریکا در کالیفرنیا، از این کاوش ها برای ترسیم نقشه ای سه بعدی از جهان با جزئیات بی نظیر استفاده می کنند که به ما در توضیح انرژی تاریک کمک خواهد کرد.
تاکنون ۷.۵ میلیون کهکشان دسته بندی شده اند. طی این مأموریت حدود یک میلیون کهکشان در ماه اضافه خواهند شد تا نقشه ای حاوی ۳۵ میلیون کهکشان منحصربه فرد ترسیم شود.
هدف از این مأموریت کسب اطلاعات بیشتر در خصوص انرژی تاریک است. انرژی تاریک نیرویی است که بیش از ۶۸ درصد جهان را تشکیل داده و انبساط جهان را تسریع می کند.
این نقشه به اخترشناسان این امکان را می دهد تا بفهمند جهان چگونه شروع شده و به چه سویی می رود. آیا همیشه در حال انبساط خواهد بود یا فرومی پاشد و از بین می رود.
" دکتر جولین گای"( Julien Guy)، دانشمند این پروژه از دانشگاه کالیفرنیا، برکلی می گوید که پژوهشگران از طریق نقشه جدید موفق به مشاهده الگوها وساختارهای جهان شدند.
در این نقشه سه بعدی خوشه های کهکشانی بزرگ، رشته ها و حفره ها وجود دارند. این ها بزرگ ترین ساختارهای جهان هستند. در میان آنها ردپایی از جهان اولیه و تاریخچه انبساط آنرا می توان یافت.
" پروفسور کارلوس فرنک"( Carlos Frenk)، از دانشگاه دورهام، که در این پروژه مشارکت دارد، گفت که به رغم اینکه دانشمندان در مراحل نخست هستند ولی پیشرفت زیادی داشته اند.
او توضیح داد:این دقیق ترین نقشه ای است که تاکنون دیده ایم و به ما در یافتن سرنخ هایی در خصوص ماهیت انرژی تاریک و کسب اطلاعات بیشتر در مورد ماده تاریک و نقش آن در شکل گیری کهکشان هایی مانند راه شیری و شکل گیری جهان کمک می کند. یکی از سوالاتی که این تیم امیدوار است پاسخی برای آن بیابد در ارتباط با انبساط جهان است که به نظر میرسد سرعت آن در حال افزایش باشد و متراکم و متوقف نمی شود. برخلاف آنچه که با توجه به مه بانگ انتظار می رود.
اخترشناسان معتقد هستند که انرژی تاریک از انقباض جهان جلوگیری می کند.
برای تائید این مسئله و درک پدیده ی انرژی تاریک، پژوهشگران DESI را از با استفاده از ۵۰۰۰ تلسکوپ کوچک خودکار ایجاد کردند که هر کدام هر ۲۰ دقیقه یکبار از یک کهکشان جدید تصویر برداری می کند.
این ابزار به لطف یک سیستم فیبر نوری پیشرفته که نور را از اجسام موجود در فضا مانند کهکشان ها و ستاره ها به نوارهای باریک رنگی تقسیم می کند ، میتواند بیش از هر تلسکوپ دیگری روی زمین، کهکشان ها را در طول یک سال بررسی کند. این رنگ ها ترکیبات شیمیایی جرم مورد نظر را فاش می کنند و اطلاعاتی در خصوص فاصله آن ها و سرعت جابه جایی آنها فراهم می کنند.
به طور کلی هرچه طیف کهکشان ها به طول موج قرمز نزدیک تر باشد، دورتر هستند و داشتن یک نقشه سه بعدی به فیزیکدانان کمک می کند تا خوشه های کهکشانی را دسته بندی کنند.
برای درک سرنوشت جهان و تأثیر انرژی تاریک بر انبساط آن، باید منتظر ماند تا DESI تحقیقات بیشتری انجام دهد.
آنها از DESI برای درک چگونگی رفتار سیاهچاله های متوسط در کهکشان های کوچک، مانند کهکشان راه شیری خودمان استفاده می کنند و اینکه آیا کهکشان ها همیشه یک سیاهچاله در مرکز خود دارند یا خیر.
DESI در تلسکوپ چهار متری" Nicholas U Mayall" در رصدخانه ملی کیت پیک در نزدیکی توسان، آریزونا نصب شده است.
این ابزار نخستین نور را در اواخر سال ۲۰۱۹ دید، اما همه گیری کووید- ۱۹ آن را برای چند ماه تعطیل کرد و فعالیت آن در دسامبر ۲۰۲۰ از سر گرفته شد.
DESI در ماه نوامبر ۲۰۲۱ سرخ گَرایی ۲.۵ میلیون کهکشان را فهرست بندی کرد. انتظار میرود تا پایان کار خود در سال ۲۰۲۶، DESI بیش از ۳۵ میلیون کهکشان را در فهرست خود داشته باشد که تنوع زیادی در تحقیقات کیهان شناسی و اخترفیزیک ایجاد می کنند.
سرخ گَرایی( Redshift) پدیده ای است که در آن نور گسیل شده از یک جرم به سمت طول موج قرمز در انتهای طیف می رود. یعنی نوری که توسط طیف سنج ثبت می شود طول موجی بلندتر و بسامدی کمتر از نور گسیل شده از منبع دارد. به طور مثال این پدیده هنگامی رخ می دهد که منبع تولید نور در حال دور شدن از بیننده باشد.
- 16
- 3
