دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل نمونه‌های کمیاب جمع‌آوری‌شده از سطح یک سیارک در یک ماموریت فضایی شش ساله می‌گویند احتمالاً آب توسط سیارک‌ها از لبه‌های بیرونی منظومه شمسی به زمین آورده شده است.
محققان از دو سال پیش بدین‌سو به منظور روشن کردن منشأ حیات و شکل‌گیری جهان، مشغول بررسی گرد و غباری هستند که فضاپیمای «هایابوسا-۲» از سطح سیارک «ریوگو» به زمین منتقل کرده است.
فضاپیمای هایابوسا-۲ که در دسامبر سال ۲۰۱۴ میلادی از مرکز فضایی تانه‌گاشیما ژاپن به فضا پرتاب شد، در سال ۲۰۲۰ به مدار سیارک ریوگو رسید و پس از جمع‌آوری غبار سیارک در داخل کپسول همراه خود، برای تحویل آنها به اخترشناسان به زمین بازگشت. در این ماموریت ۵٫۴ گرم خرده سنگ و گرد و غبار از سطح ریوگو جمع‌آوری شد.
دانشمندان می‌گویند که نمونه‌های ریوگو می‌توانند سرنخ‌هایی از معمای چگونگی پیدایش اقیانوس‌ها بر روی زمین در میلیاردها سال پیش ارائه دهند. به گفته آنان، سیارک‌های کربنی غنی از مواد آلی می‌توانند یکی از منابع اصلی آب زمین بوده باشند و مواد تشکیل‌دهنده ریوگو، که یکی از همین سیارک‌ها است، چنین موردی را نشان می‌دهند.
دانشمندان این فرضیه را مطرح کردند که وجود چنین موادی بر روی کره زمین احتمالا «منشأ خارج از منظومه شمسی» دارد، هرچند بعید است که «تنها منبع مواد آلی تحویل داده شده به زمین اولیه» باشند.
سیارک ریوگو با قطر ۹۰۰ متر در فاصله ۳۰۰ میلیون کیلومتری کره زمین واقع شده است و بیش از ۴ میلیارد سال عمر دارد. گفته می‌شود خاک زیر پوسته سیارک ریوگو، که از تشعشعات فضایی و دیگر عوامل محیطی مصون مانده، شرایطی نظیر آغاز پیدایش منظومه شمسی دارد و دانشمندان معتقدند با بررسی آن می‌توانند اطلاعات بیشتری درباره ریشه‌های حیات بر کره زمین پیدا کنند.
دانشمندان در مقاله خود آورده‌اند: «بدون شک ذرات ریوگو جزو غیرآلوده‌ترین مواد منظومه شمسی به شمار می‌روند که برای مطالعات آزمایشگاهی در دسترس هستند. بررسی‌های مداوم در مورد این نمونه‌های گرانبها، قطعاً درک ما را از فرآیندهای منظومه شمسی اولیه بیشتر خواهد کرد.»
پیشتر در ماه ژوئن نیز گروهی دیگر از محققان گفته بودند که بیش از ۲۰ نوع مواد آلی یافت‌شده در این نمونه نشان می‌دهد برخی از اجزای سازنده حیات روی زمین، نظیر اسیدهای آمینه، ممکن است در فضا شکل گرفته باشند.
نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «اخترشناسی نیچر» منتشر شده است.
- 17
- 5
