مأموریتی جدید در راه است

به گزارش ایسنا، آژانس فضایی اروپا با انتشار مجموعه‌ای از تصاویر در شبکه اجتماعی خود در اینستاگرام، اعلام کرد که در حال آماده سازی برای انجام مأموریتی به منظور مطالعه سیاره فراخورشیدی در اواخر سال ۲۰۱۹ هستند.

آنها با انتشار این تصاویر اظهار کردند که در حال آماده سازی برای پرتاب اولین سری از مأموریت‌های سیاره فراخورشیدی هستند و هدف آنها نیز مطالعه جنبه‌های مختلف تکامل سیارات فراخورشیدی است.

این رصدخانه فضایی، "Cheops " مخفف "ماهواره توصیف سیاره فراخورشیدی" (Characterising Exoplanet Satellite) است، بنابر برنامه ریزی‌ها قرار است اواخر سال ۲۰۱۹ پرتاب شود.

رصدخانه فضایی به ابزارهایی مانند تلسکوپ گفته می‌شود که در فضای بیرونی و خارج از جو زمین مستقر شده و برای رصد سیارات دوردست، کهکشان‌ها و دیگر اشیای فضایی به‌کار می‌روند. رصدگرهای فضایی برخی مشکلات رصدخانه‌های زمینی در رصدگری مانند آلودگی نوری و انتشار تابش الکترومغناطیسی را ندارند.

پس از پرتاب، این رصدخانه می‌تواند اندازه گیری‌های دقیقی از سیاره‌هایی را که در اطراف ستارگان روشن و نزدیک قرار دارند، انجام دهد.

با تعیین اندازه آن سیاره‌ها و ترکیب آن داده‌ها با اندازه جرم آنها، این رصدخانه قادر خواهد بود تا چگالی سیاره را تخمین بزند و بنابراین اولین گام را برای مشخص کردن و توصیف ماهیت این سیاره‌ها بردارد.

تصاویری که آژانس فضایی اروپا منتشر کرده است واقعی نیستند و تنها تصاویر نمایشی از سیارات فراخورشیدی و ستاره‌های میزبان آنها که قرار است توسط " Cheops" مورد بررسی قرار گیرند، هستند.

سیاره فراخورشیدی

"سیاره فراخورشیدی" یا "سیاره غیر خورشیدی" (Exoplanet یا Extrasolar planet) سیاره‌ای است که خارج از سامانه خورشیدی قرار دارد و به دور یک ستاره (غیر از خورشید) در حال گردش‌است. مطالعهٔ سیاره‌های فراخورشیدی جزو موضوعات نوین در دانش اخترشناسی‌است و شامل دو شاخهٔ کلی کشف و شخصیت پردازی این‌گونه سیاره می‌شود. نخستین سیاره فراخورشیدی در اوایل دههٔ ۹۰ میلادی کشف شد و از سال ۲۰۰۲ علاوه بر کشف، بررسی شخصیت پردازی این سیاره‌ها نیز آغاز شد. رصدهای زمینی و فضایی سیارات فراخورشیدی به دو دلیل عمده کار چندان آسانی نیست، نخست اینکه سیارات به‌طور کلی نسبت به ستارگان اندازه‌های بسیار کوچکی دارند و سیارات فراخورشیدی در فاصله‌های بسیار دوری از زمین واقع شده‌اند و دیگر اینکه سیارات با ستارهٔ میزبانشان اختلاف درخشندگی فوق‌العاده زیادی دارند. وابسته به‌نوع ستاره و اندازه و دمای سیاره، ستاره می‌تواند از حدود ۱۰۰۰ تا یک میلیون برابر پرفروغ‌تر از سیاره‌های پیرامون خود باشد؛ بنابراین تفکیک نور بازتاب شده از سیاره از نور ستاره بسیار مشکل‌است.