به گزارش ایرنا و به نقل ازپایگاه اینترنتی« دیجیتال ترندز»، پژوهش ها و مشاهدات قبلی کاوشگران فضایی مانند وویجر از بروز پدیده صاعقه در سیاره مشتری حکایت داشت که به آب نیاز دارد. ولی سابق بر این تخمین دقیق میزان آب موجود در این سیاره ممکن نبود.
اطلاعات جدید حاصل شده از فضاپیمای« جونو» نشان می دهد که مقدار آب موجود در مشتری در قسمت های مختلف این سیاره متمایز است و اینکه فضاپیمای گالیله در مأموریت فضایی خویش در سال ۱۹۹۵ وجود مقادیر کم آب را در این سیاره نشان داد، به این علت بوده است که تصادفا از یک منطقه که آب اندکی داشته، نمونه برداری کرده بود.
« چنگ لی»( Cheng Li) از فیلسوفان جونو در دانشگاه کالیفرنیا در بیان نامه ای در این مورد ذکر کرد:« ما دریافتیم که آب موجود در استوا( ی مشتری) بیش از آن چیزی است که کاوشگر گالیله اندازه گیری کرده بود. با توجه به اینکه منطقه استوایی در مشتری بسیار خاص است، می بایست این نتایج را با مقدار آبی که در دیگر مناطق این سیاره قرار دارد ، مقایسه می کردیم.»
محققان در این اندازه اندازه گیری از ابزاری به اسم رادیومتر ریزموج یا رادیومتر مایکروویو( MWR) استفاده کردند که بطور هم زمان جو را در عمق های مختلف اندازه‌گیری می کند. این کار به دانشمندان اجازه داد که تا عمق ۹۳ مایلی( ۴۰.۲۳ کیلومتری) خوانش های دقیق تری از جو مشتری داشته باشند.
جونو نام فضاپیمای رباتیک بدون سرنشین ناسا است که در سال ۲۰۱۶ در مدار قطبی سیاره مشتری قرار گرفت؛ این فضا پیما (Spacecraft) بعد از کاوشگر گالیله دومین فضاپیمایی است که مدار مشتری را دور می زند.
- 9
- 4
