به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، محققان طی این مطالعه با استفاده از الگوریتم یادگیری ماشین توانستند حدود ۱۰ برابر تصاویر بیشتری از ادغام کهکشان ها را نسبت به تصاویر گردآوری شده در مطالعات پیشین، جمع آوری کنند. یکی از سؤالات بزرگ در نجوم این است که چگونه کهکشان ها از ابرهای گاز و غبار به ساختارهای مارپیچی زیبا که در کهکشان ما مشاهده می شوند ، تکامل می یابند.
یک هسته کهکشانی فعال ناحیه ای متمرکز در مرکز کهکشان ها است که معمولاً در تمام ناحیه های طیف الکترومغناطیسی از بقیه کهکشان درخشان تر است. کهکشانی که دارای هسته کهکشانی فعال باشد را کهکشان فعال می نامند.
هسته های کهکشانی فعال دارای سیاهچاله های کلان جرمی هستند که پس از جمع آوری گاز از محیط اطراف خود، مقدار زیادی انرژی منتشر می کنند. بعضی از آنها دارای میدان مغناطیسی یا گرانشی بزرگی هستند تا از این طریق فواره هایی را از قطب های خود که هزاران سال نوری طول دارند، بیرون بریزند.
تکامل همانند یک خیابان دو طرفه است. از یک طرف مرحله تکامل یک کهکشان بر فعالیت هسته کهکشانی فعال تأثیر می گذارد. از طرف دیگر، فعالیت هسته کهکشانی فعال بر شکل گیری ستاره یک کهکشان تأثیر می گذارد. به نظر می رسد که هسته های کهکشانی فعال در مرحله خاصی از تکامل یک کهکشان رشد می کنند چرا که می توان مشاهده کرد که فعالیت هسته کهکشانی فعال در مسافت خاصی در کهکشان ها در فاصله خاص و در نتیجه در یک زمان خاص در گذشته در حال رشد بوده است.
فواره هسته کهکشانی فعال گازها را در کهکشان منتشر و آن را مجبور می کند با سایر گازها برخورد کند و به همین ترتیب ذراتی برای تشکیل ستاره های کوچک ایجاد می کند. اما هسته های کهکشانی فعال نیز انرژی خود را منتشر می کنند، گاز را گرم می کنند و از این رو از خنک شدن و متراکم شدن آن در توده جلوگیری می کنند.
اخترشناسان موسسه تحقیقات فضایی اس ار او اون هلند و دانشگاه خرونینگن هم اکنون از داده های ثبت شده از تعدادی کهکشان استفاده کردند تا یکی از عواملی را که تصور می کردند تأثیر مثبتی بر روشن شدن هسته های کهکشانی فعال( ادغام بین کهکشان ها) دارد، مورد بررسی قرار دهند.
آنها پس از مطالعه متوجه یک ارتباط در این باره شدند. آنها حدود ۱، ۴ برابر بیشتر تصاویر هسته های کهکشانی فعال از ادغام نسبت به غیرادغام را مورد مطالعه قرار دادند و از طرف دیگر محققان حدود ۱.۳ برابر بیشتر نمونه های کهکشان های بدون هسته کهکشانی فعال نسبت به نمونه های کهکشان دارای هسته کهکشانی فعال پیدا کردند. محققان از الگوریتم یادگیری ماشین برای تشخیص ادغام استفاده کردند.
" فنگیو گائو"( Fangyou Gao) نویسنده ارشد این مطالعه گفت:ما شبکه ای را برای آموزش سیستم برای شناسایی ادغام در میان تصاویر بسیار زیاد ایجاد کردیم. هسته های کهکشانی فعال براساس طیف شان قابل تشخیص هستند. اما ادغام ها باید از روی تصاویر طبقه بندی شوند که این کار به طور معمول می بایست توسط انسان صورت گیرد اما با کمک یادگیری ماشین، اکنون رایانه ها می توانند این کار را برای ما انجام دهند.
- 19
- 5
