به گزارش ایسنا، این مطالعه با استفاده از پیش بینی های مدل آب و هوایی جهانی انجام شده است. این پیش بینی ها طبق پیش بینی های وابسته به زمان غلظت گازهای گلخانه ای اتمسفر در سه سناریو کاهش کم، متوسط و زیاد تا سال ۲۵۰۰ انجام شده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تا آن سال زمین برای انسان بیگانه خواهد شد.
" کریستوفر لیون"( Christopher Lyon) پژوهشگر مقطع فوق دکتری دانشگاه مک گیل کانادا بیان کرد:این پیش بینی ها به تحول فاحش تغییرات آب و هوایی در مقیاس های طولانی مدت اشاره دارد.
در سناریوهای کاهش گازهای گلخانه ای کم و متوسط، پوشش گیاهی و بهترین مناطق کشت محصول ممکن است به سمت قطب ها تغییر جهت دهد. تعداد زمین های قابل کشت نیز کاهش می یابد. مکان هایی دارای اکوسیستم غنی و متنوع مانند حوضه آمازون نیز ممکن است خشک و بی حاصل شوند. همچنین مدل یاد شده نشان می دهد که میزان استرس گرمایی برای انسان های ساکن مناطق پرجمعیت گرمسیری نیز به میزان کشنده خواهد رسید.
حتی در سناریوهای کاهش متوسط، سطح دریا به علت انبساط و حضور آب های مخلوط در اقیانوس های گرم، همچنان بالا خواهد رفت.
دانشمندان می گویند، هرچند در بسیاری از گزارش های مبتنی بر تحقیقات علمی در خصوص تاثیرات طولانی مدت گرمایش جهانی ( مانند افزایش سطح گازهای گلخانه ای، دما و سطح دریا) صحبت می شود ولی اکثر این مطالعات در مورد تحولی که بعد از سال ۲۱۰۰ در زمین رخ خواهد داد، چیزی نمی گویند. برای درک کامل و برنامه ریزی برای تغییرات آب و هوایی تحت هر سناریویی، محققان و سیاست گذاران باید به سال های پس از سال ۲۱۰۰ نیز توجه کنند.
لیون خاطرنشان کرد:توافق پاریس، سازمان ملل متحد و گزارش های ارزیابی علمی هیئت بین دولتی تغییر اقلیم همه به ما نشان میدهند که برای رسیدن به اهداف مان باید قبل از سال ۲۱۰۰ چه کاری انجام دهیم و در صورتیکه تا آن سال کاری نکنیم چه اتفاقی خواهد افتاد. ولی این معیار( ۲۱۰۰) که بیش از ۳۰ سال است مورد استفاده قرار می گیرد، کوته بینانه است زیرا افرادی که اخیرا متولد شده اند تا سال ۲۱۰۰ در دهه ۷۰ سالگی خواهند بود.
توافق پاریس که با نام پیمان پاریس نیز شناخته می شود، ذیل چارچوب پیمان نامه سازمان ملل در تغییر اقلیم( UNFCCC) در رابطه با کاستن انتشار گازهای گلخانه ای، سازگاری و امور مالی است.
- 14
- 6
