به گزارش مهر، محققان دو تیم تحقیق با نمونه برداری از هوای باغ وحش های محلی، DNA کافی برای شناسایی حیوانات اطراف را جمع آوری کردند. آنها می گویند مطالعه آنها به طور بالقوه می تواند به ابزاری ارزشمند و غیرتهاجمی برای ردیابی تنوع زیستی تبدیل شود.
«کریستین بوهمن»، عضو تیم تحقیق از دانشگاه کپنهاگ در دانمارک، گفت: «گرفتن DNA محیطی موجود در هوا از مهره‌داران این امکان را برای ما فراهم می‌کند که حتی حیواناتی را که نمی‌توانیم ببینیم در آنجا هستند، تشخیص دهیم.»
در حالی که حیوانات ساکن در خشکی را می توان با دوربین ها یا بررسی رد پا یا مدفوع زیر نظر گرفت، اما این اشکال وجود دارد که در این روش ها نیاز به کار میدانی شدید و نیاز به حضور فیزیکی حیوان باشند.
DNA محیطی موسوم به eDNA، یک تکنیک به خوبی تثبیت شده است که اغلب برای پایش موجودات آبزی با تعیین توالی eDNA از نمونه های آب استفاده می شود.
«الیزابت کلر»، محقق ارشد تیم دانشگاه کوئین مری لندن، می‌گوید: «در مقایسه با آنچه که مردم در رودخانه‌ها و دریاچه‌ها پیدا می‌کنند، نظارت بر DNA موجود در هوا بسیار سخت است، زیرا به نظر می‌رسد DNA در هوا فوق‌العاده رقیق شده است. اما مطالعات باغ وحش ما هنوز از لحاظ نمونه‌برداری، ژن‌ها، مکان‌ها و رویکردهای آزمایشی مختلف شکست نخورده است.»
هر تیم تحقیق مطالعات خود را در یک باغ‌وحش محلی انجام داد و نمونه‌هایی را در مناطق محصورشده مانند خانه‌های گرمسیری و اصطبل‌های سرپوشیده و محوطه‌های بیرون و فضای باز جمع‌آوری کرد.
آنها مشاهده کردند این نمونه ها حاوی مقادیری از DNA هستند.
- 17
- 4
