کشف فسیلی از یک خوک در دوران دایناسورها

یک فسیل جدید نشان داده است که "بیل خزنده" (Lystrosaurus) که به آن خوک دوران دایناسورها می گویند، دو عاج و یک پوزه داشته است و همچنین مشخص شده است که از چه چیزهایی تغذیه می کرده است.

به گزارش ایسنا به نقل از آی ای، یک مطالعه اخیر بر روی یک مجموعه فسیلی ۲۵۰ میلیون ساله که قبلاً از صحرای کارو در آفریقای جنوبی کشف شده است، اسرار مختلفی را از بیل خزنده که با نام "بیل سوسمار" نیز شناخته میشوند، نشان داده است. حیوان عجیبی که در دوران پرمین و تریاس در زمین پرسه می زد و از بزرگ ترين رویداد فاجعه بار آن زمان جان سالم به در برد.

دانشمندان می گویند جالب توجه است که بیل خزنده شبیه به یک خزنده به نظر می رسیده، ولی ویژگی هایی شبیه به پستانداران داشته است.

این حیوان گیاه خواری بوده و بدنی شبیه به خوک امروزی داشته است. بیل خزنده مانند گرازهای وحشی امروزی، دو عاج کوچک داشته که احتمالاً برای پاره کردن و بریدن گیاهان سخت استفاده می شده است. علاوه بر این ، بیل خزنده به جای دهان، پوزه ای بدون دندان داشته که عاج ها از کناره های آن بیرون می آمدند، البته نه دقیقا در جهت عاج هایی که در گراز دیده می شود.

به گفته محققان، فسیل های کشف شده در صحرای کارو نشان دهنده یک کشف بسیار نادر است، زیرا قسمت هایی از پوست این بیل خزنده ها حفظ شده است.

بیل خزنده یک بازمانده باورنکردنی بوده است

۱۱ سال از کشف نخستین فسیل بیل خزنده در صحرای کارو می گذرد. از آن زمان در مجموع ۱۷۰ نمونه ماقبل تاریخ از جمله بقایای ۸ بیل خزنده در این مکان پیدا شده است و در کمال تعجب، دو تن از این حیوانات حتی پس از گذشت میلیون ها سال از مرگ شان در حالی که قسمت هایی از پوست شان دست نخورده دفن شده بود، پیدا شدند.

اعتقاد بر این است که شرایط بسیار خشک مانند خشکسالی موجب مرگ و فسیل شدن سریع این بیل خزنده های کشف شده، شده است و به دلیل خشکی بوده که برخی از قسمت های پوست آنها آن قدر خشک شده که همراه با استخوان هایشان مومیایی شده است.

فسیل های صحرای کارو نشان می دهد که بسیاری از بیل خزنده ها امکان دارد قبل از مرگ شان در جستجوی غذا و آب در این مکان جمع شده باشند.

یکی از جذاب ترین چیزها در مورد بیل خزنده ها به عنوان یک گونه این است که ویژگی های پستانداران و خزندگان را با هم داشته اند. به همین دلیل است که آنها را بعنوان دَدکمانان (Therapsids) که اجداد مستقیم پستانداران هستند و همچنین به عنوان هم کمانان (protomammals) طبقه بندی می شوند.

جالب اینجاست که این گونه در طول زندگی خود توانسته از یک رویداد فاجعه بار بزرگ نیز جان سالم به در ببرد. به طورمثال، محققان ادعا می کنند که ۲۵۲ میلیون سال قبل، بیش از ۷۰ درصد از حیوانات خشکی روی زمین به دلیل رویدادهای انقراض دسته جمعی در مقیاس انبوه که عمدتاً توسط فوران آتشفشان های بزرگ در سیبری ایجاد شده بود، منقرض شدند.

انقراض دسته جمعی نه، ولی گرسنگی و تشنگی بیل خزنده ها را منقرض کرد

بیل خزنده ها برای مدت طولانی پس از آن رویدادها احتمالاً به این دلیل که در طول دوره نابودی و انقراض دسته جمعی در خواب زمستانی بوده اند، زنده مانده اند. آن ها همچنین یکی از اولین حیواناتی هستند که توانایی خواب زمستانی را داشته اند. علاوه بر این، بیل خزنده ها نه تنها در آفریقا بلکه در بخش هایی از آسیا (هند و چین) و قطب جنوب نیز زندگی می کرده اند.

در سال های پس از انقراض دسته جمعی ، زمین مراحل مختلفی از تغییرات آب و هوایی را پشت سر گذاشت و بیل خزنده ها عمدتا تحت تأثیر خشکسالی قرار گرفتند که منجر به کمبود غذا و آب شد. وقوع مکرر خشکسالی بر جمعیت آن ها تأثیر نامطلوب گذاشت و در نهایت باعث انقراض آنها شد.

پیا ویگلیتی یک دیرینه شناس در موزه فیلد در شیکاگو و یکی از نویسندگان این مطالعه می گوید: همان طور که امروز در جریان گرم شدن کره زمین مشاهده می کنیم، به نظر می رسد که گرمایش زمین احتمال رخدادهای شدید را افزایش می دهد. این ممکن است همان چیزی باشد که در تریاس اولیه رخ داده است و این خشکسالی های مکرر بیشتر اتفاق می افتاده اند.

این مطالعه در مجلات علمی Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology منتشر شده است.