براساس گزارش ساينس الرت، از زماني كه ادموند هيلاري در سال ۱۹۵۳ توانست براي اولين بار قله ۸۸۴۸ متري اورست را فتح كند، هزاران كوهنورد ديگر تلاش كردند دنبالة روي او شوند. اما هرچه به بالاي قله مي‌رسد لزوما به پايين باز نمي‌گردد و در نتيجه چندين تن زباله دامنه‌هاي اين كوه را در خود مدفون ساخته‌اند.
توريست‌ها و كوهنوردان در حين صعود و بازگشت حجم زيادي تجهيزات صعود، چادر، مخازن خالي گاز و اقلامي مشابه را به حال خود رها مي‌كنند و به اين شكل اكنون چندين تن زباله در اورست روي هم تلنبار شده‌است.
تبت و نپال هردو سيستمي اجرا كرده‌اند تا صعود‌كنندگان را تشويق كنند زباله‌هاي خود را به پايين قله بازگردانند. تبت در ازاي هر كيلوگرم زباله‌اي كه كوهنورد از خود به جا بگذارد ۱۰۰ دلار او را جريمه مي‌كند و نپال پيش از صعود از كوهنوردان ۴۰۰۰ دلار دريافت مي‌كند كه درصورتي كه كوهنورد دست‌كم ۱۸ كيلوگرم زباله با خود به پايين بازگرداند اين مبلغ به او بازگردانده خواهد شد.
در بخش نپال اين كوه، كوهنوردان ۲۵ تن زباله و ۱۵ تن فضولات را به پايين منتقل كرده‌اند، اما اين تنها بخش كوچكي از آلودگي است كه دامنه‌هاي كوه را پوشانده‌است، مشكل اينجاست كه بسياري از توريست‌هايي كه براي رسيدن به قله ۱۰۰ هزار دلار هزينه كرده‌اند، اهميتي به دريافت ۴۰۰۰ دلار خود نمي‌دهند و زباله‌هاي خود را بدون هيچ مسئوليت‌پذيري و دركي نسبت به نجات طبيعتي كه از آن استفاده مي‌كنند، به حال خود رها كرده و بازمي‌گردند.
براساس گزارشي كه در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، شرپا‌ها يا راهنماهاي اورست در هر فصل ۱۱۷۹۳ كيلوگرم فضولات انساني را به پايين كوه منتقل مي‌كنند و در گودال‌هايي در روستايي كه در نزديكي اورست واقع شده مدفون مي‌سازند و در فصل باران اين فضولات به همراه آب باران به درون رود‌هايي جاري مي‌شوند كه روستاييان منطقه از آب آن استفاده مي‌كنند.
گروه‌هاي مختلفي در تلاشند اين مشكل را حل كنند. مهندسان قصد دارند اين گودال‌هاي مملو از فاضلاب را به نيروگاه‌هاي زيستي توليد سوخت تبديل كنند و بوميان به شدت در تلاشند تا كوه را از زباله پاك كنند. طرح‌پاكسازي كوهستان چين كه بين ماه‌هاي آوريل و ژوئن سال جاري اجرا شد بيش از ۸.۵ تن زباله را از دل كوه جمع‌آوري كرد و برنامه‌هاي جانبي ديگري نيز براي پاك‌نگه داشتن كوهستان در دست اجرا هستند.
- 18
- 2
