تولید سالانه ۵.۷ میلیون تن زباله در هواپیماهای جهان

احتمالا در یک پرواز اکونومی یا اقتصادی و پس از نشستن روی صندلی و بستن کمربند ایمنی، مهمانداران به شما یک نوشیدنی در یک لیوان پلاستیکی پیشنهاد می‌کنند که می‌توانید آن را با یک قاشق پلاستیکی هم بزنید.

شاید در طول پروازهای طولانی نیز  یک "پک پلاستیکی" حاوی مسواک و شانه پلاستیکی که در پوشش پلاستیکی قرار دارند به شما داده می‌شود.

اگر خواهان تماشای فیلم در هواپیما باشید از یک هدفون یک بار مصرف در پوشش پلاستیکی استفاده خواهید کرد. احتمالا در حین صرف غذا نیز با مجموعه‌های پلاستیکی دیگری روبه‌رو خواهید شد و این لیست همچنان ادامه دارد.

اگر تمام این موارد را روی هم بگذاریم میزان تولید زباله‌های مسافران پروازی به ۵.۷ میلیون تن در سال می‌رسد.

موزه طراحی لندن با هدف تجدید نظر در مورد پسماندهای تولید شده در سفر نمایشگاهی برگزار کرده است.

در همین راستا شرکت "پریست‌من گود" یک نسخه سینی غذا سازگار با محیط زیست را به شکلی سنتی و اقتصادی طراحی کرده است.

پایه این سینی غذا از دانه‌های قهوه ساخته شده است. در این مجموعه یک محفظه "وافلی" برای نگه‌داری دسر و یک محفظه ساخته شده از الیاف جلبک برای نگه داری شیر و موادی مانند برخی از نوشیدنی‌ها در نظر گرفته شده است.

ظرف سالاد نیز از برگ موز فشرده ساخته شده است.  قاشق و چنگال نیز از چوب درخت نارگیل ساخته می‌شود. ماده‌ای که ارزان و در دسترس است.

" جو ران" طراح این سینی غذا گفت: وزن این مجموعه بسیار مهم است. وزن هم از جهت ویژگی‌های پرواز و هم از جهت تولید آلودگی مهم است.

از طرفی کل مجموعه برای یک پرواز اقتصادی گران تمام می‌شود اما این ساختار برای کاهش آلودگی و تولید زباله‌های پلاستیکی موثر است.

اینک برخی از خطوط پروازی برای کاهش تولید زباله‌های پلاستیکی قدم‌های کوچکی برداشته‌اند.

ایرلاین "ویرجین آتلانتیک" هدفون‌های پرواز را در پاکت‌های کاغذی یک خیریه ارائه می‌دهد. این خط هوایی دیگر پک مسواک و شانه را ارائه نمی‌کند.

خطوط هوایی "بریتیش ایرویز" نیز با حذف روکش بسته بندی پلاستیکی و جایگزین کردن آن با ماده ساخته شده از پوست "بامبو"، حدود ۳۰ تن از مصرف پلاستیک در سال می‌کاهد.

خط هوایی "کانتاس" قصد دارد در سال آینده ۷۵ درصد زباله‌های پلاستیکی خود را کاهش دهد.

به دلیل متفاوت بودن مقررات بین‌المللی قواعد متفاوتی برای بازیافت زباله‌های فرودگاهی در کشورهای جهان وجود دارد.

به عنوان مثال امکان بازیافت  ۹۰ درصد زباله‌های ورودی به لندن براساس مقررات این کشور وجود ندارد. این زباله‌ها به دلیل نگرانی از امنیت زیست بوم سوزانده یا برای دفن به خارج از لندن فرستاده می‌شوند.