به بهانه روز جهانی عصای سفید چطور نابینایان را ببینیم؟!

 امروز پانزدهم اکتبر روز جهانی عصای سفید است. استفاده از عصا به‌عنوان یک کمک در رفت‌وآمد نابینایان از قرن‌ها پیش وجود داشته است اما استفاده از عصای سفید به‌عنوان یک نماد برای شناخت نابینایان به بعد از جنگ جهانی اول و ‌سال ١٩٢١ میلادی برمی‌گردد. در این‌ سال جمیز بیگز که یک عکاس در شهر بریستول بود، بر اثر یک سانحه بینایی خود را از دست داد و برای درامان‌ماندن از وسایل نقلیه در خیابان‌ها استفاده از عصای سفید را آغاز کرد تا برای همه قابل دید باشد.

بعد از این اتفاق، دو محقق برجسته آمریکایی دکتر ناول پری و دکتر جاکوپس تن بروک در پانزدهمین روز از ماه اکتبر قانونی به نام عصای سفید را به تصویب رساندند و از آن زمان این روز به‌عنوان روز جهانی نابینایان نامیده شد و تمام حقوق اجتماعی نابینایان به‌عنوان عضوی از جامعه درنظر گرفته شد. در این قانون کلیه حقوق اجتماعی فرد نابینا درنظر گرفته شده است.

حقوقی مانند این‌که ‌‌‌‌نابینایان حق استفاده از کلیه امکانات رفاهی معمول در جامعه را دارند. آنان حق دارند از پیاده‌روها، خیابان‌ها، بزرگراه‌ها و وسایل حمل‌ونقل همگانی مانند هواپیما، قطار، اتوبوس، اتومبیل، کشتی، هتل، اماکن عمومی، مراکز تفریحی و مذهبی استفاده کنند. اگر در بعضی اوقات، محدودیتی برای استفاده از این تسهیلات و اماکن وجود داشته باشد، باید فراگیر همه افراد جامعه باشد و اگر شخص یا سازمانی فقط برای نابینایان در استفاده از تسهیلات همگانی، محدودیت ایجاد کند یا حقوق نابینایان عاقل و بالغ را نادیده بگیرد، مجرم شناخته می‌شود. رانندگان وسایل نقلیه موظف به مراعات کامل نابینایانی که هنگام عبورومرور از عصای سفید استفاده می‌کنند، هستند. دولت موظف است که نابینایان را به مشارکت در امور دولتی تشویق کند تا آنان به کار مشغول شوند یا این‌که مسئولان دولتی همه‌ساله باید ١٥ اکتبر را به‌عنوان بزرگداشت نابینایان و قانون عصای سفید، به نحوی شایسته ارج نهند و از مردم بخواهند که رفتار معقولانه‌ای با نابینایان داشته باشند و گام‌های صمیمانه و موثری برای آنان بردارند.

بدیهی‌ترین راه‌های کمک به نابینایان

  بهتر است قبل از انجام هر کمکی نظر فرد نابینا را در مورد کمک به او جویا شوید.

  در صورت کمک و راهنمایی در راه‌رفتن؛ اجازه دهید فرد نابینا بازوی شما را بگیرد و از هل‌دادن و گرفتن او خودداری کنید.

  هنگامی که با فرد نابینا روبه‌رو می‌شوید، خود را به او معرفی کرده و به هنگام ترک محل به او بگویید که محل را ترک می‌کنید.

  مستقیما با خود فرد نابینا حرف بزنید و برای صحبت با آنها شخص دیگری را واسطه قرار ندهید، چراکه آنها قادر هستند به خوبی مفهوم کلام شما را درک کرده و پاسخ دهند.

  هیچ‌گاه با فرد نابینا بلند صحبت نکنید، چراکه آنها دارای حس شنوایی قوی هستند.

  به جای نابینا به نگاه کردن بپردازید و محیط اطرافش را برای او شرح دهید تا او نیز بتواند با محیط ارتباطی سازنده برقرار کند.

  به خاطر ضعف آنها در بینایی از اشتباهاتشان چشم‌پوشی نکرده و به آنها فرصت دهید تا اشتباه خود را جبران کنند.