بسیاری از زنان ايرانی به انتظار مرگ، روزها را سپری می کنند

اولین زن کوهنورد در جهان که موفق شد در طول یک فصل، صعود موفقي به دو قله «اورست» و «لوتسه» داشته باشد، کسی نیست جز یک ایرانی به نام پروانه کاظمی؛ کوهنوردی که در طول یک هفته این دو قله راکه نخستين و چهارمین قله‌هاي مرتفع دنیا هستند، فتح کرد و این‌گونه اولین رکورد جهانی در این زمینه را به نام خود به ثبت رساند.

علاوه بر این، پروانه کاظمی «اولین» های زیاد دیگری را هم به نام خود ثبت کرده؛ از جمله اینکه به عنوان نخستین زن ایرانی و به‌طور مستقل، موفق به فتح قله هشت هزارمتری اورست شده است. پروانه کاظمی درباره اینکه از کجا و چطور وارد این رشته شد، گفت: حضورم در کوهنوردی خیلی اتفاقی انجام شد. بیشتر برای اینکه جو کوهستان آرامش دارد و من نیز به دنبال آرامش بودم اين اتفاق افتاد همیشه دوست داشتم بتوانم از طبیعت و ویژگی‌های آن لذت ببرم به همین دلیل به این رشته گرایش پیدا کردم. در واقع خیلی تفریحی کوهنوردی را آغاز کردم اما رفته رفته نگاه جدی تری به آن پیدا کردم.

کاظمی درباره اینکه مجموع هزینه های وسایل کوهنوردی خود را از کجا تامین می کند گفت: صفر تا صد هزینه ها را خودمان تامین می کنیم و به همین دلیل می گویم کوهنورد حرفه ای به آن معنای خاص نداریم. فوتبالیست‌های مطرح با ورزش، تجارت می کنند اما حداقل در کوهنوردی چنین نیست. ما از جیب خودمان باید هزینه کنیم تا بتوانیم یک صعود را انجام دهیم، نه فقط برای بچه های هیمالیانورد بلکه در سنگ نوردی و یخ نوردی نیز این موضوع را شاهد هستیم. در کل می خواهم بگویم شرایط ما به گونه ای نیست که بتوانیم از فعالیت ورزشی مان درآمدی داشته باشیم.

بانوی کوهنورد کشورمان درباره مشکلات دیگر این رشته تصریح کرد: مشکلات دیگر در بسیاری از موارد فعالیت ما در کوهنوردی متاثر از مسائل سیاسی و اجتماعی می شود. سال ۲۰۱۷ صعود به «چوآیو» در تبت یکی از برنامه های من بود. می‌دانید که تبت توسط چینی ها اداره می شود اما مسئولان این کشور به من اجازه صعود ندادند به دلیل اینکه ایرانی هستم. همه کسانی که از دیگر کشورها برای این صعود اقدام کرده بودند، توانستند مجوز صعود درتبت را بگیرند اما به من که پاسپورت ایرانی داشتم، چنین مجوزی داده نشد. در واقع ما برای هر صعود مشکلاتی داریم که مسائل مالی یک طرف و چنین مسائلی نیز طرف دیگر است.

کاظمی در پایان درباره نقش سن و سال در کوهنوردی افزود: خوشبختانه کوهنوردی یک ویژگی دارد و اینکه به لحاظ سن و سال سقفی ندارد. البته در مورد اینکه بهتر است از چه سنی وارد این رشته شويم، اختلاف نظرهایی وجود دارد اما به طور کلي از حدود ۱۵ - ۱۶ سال نباید کمتر باشد. ولي از آن طرف سقفی وجود ندارد؛ در حالی که در بيشتر ورزش های قهرمانی به طور معمول تا ۴۰ سالگی می‌توان پیش رفت اما به ‌دليل ویژگی های خاص کوهنوردی محدودیت سنی در آن وجود ندارد. حتی من دوستی اسپانیایی دارم که ۷۹ ساله است و همین روزها در قله «دائولاگیری» در تلاش برای صعود به سر می برد. سال گذشته با این دوستم صحبت می کردم و می گفت بعد از اینکه به باشگاه هشت هزارتایی‌ها صعود کنم، پروژه های زیادی دارم. باید به قطب بروم و اسکی کنم و ... .به نظرم این گونه افراد الگو هستند و باید مطرح شوند به خصوص برای بسیاری از ایرانی‌ها که بعد از ۵۰ سالگی فکر می کنند زندگی شان تمام شده و به انتظار مرگ روزها را سپری می کنند.