به گزارش ایرنا، بعد از قهرمانی تیم ملی بسکتبال سه نفره زنان ایران در مسابقات غرب آسیا، این تیم توانست عنوان چهارمی تورنمنت «آسیا کوئیست» را به دست آورد. حضوری که البته به همین نتیجه خلاصه نشد و مژگان خدادادی در بخش مهارت های این رقابت ها هم رتبه دوم را کسب کرد.
خدادادی روز شنبه در گفت وگو با ایرنا از عملکرد تیم ملی در این مسابقات و همچنین از اهمیت عنوان شخصی اش گفت.
تعداد زیاد تیم های شرکت کننده، چه تاثیری در سطح مسابقات آسیا کوئست داشت؟
سطح رقابت ها خیلی بالا بود. ۱۰ تیم بودیم که با غیبت سوریه به ۲ گروه چهار و پنج تیمی تقسیم شدیم. بازی مقابل تیم های مغولستان، آلماتی و سریلانکا تجربه بسیار خوبی برایمان بود.
بدشانس بودید و سعیده علی را هم به خاطر مصدومیت در چند بازی نداشتید.
متاسفانه این طور شد. در بازی نخست مقابل تیم «آستانا تایگرز» خیلی عملکرد خوبی داشتیم اما با پیچ خوردگی پای سعیده که خیلی هم شدید بود، با مشکل مواجه شدیم. مسابقات روز اول را بردیم اما نبود سعیده در بازی های روز دوم روی تیم تاثیر داشت. اگرچه در بازی مقابل مغولستان با وجود مصدومیت، پایش را فیکس کرد و به زمین آمد. اتفاقا در آن بازی بسیار دشوار هم عالی عمل کردیم و توانستیم مقتدرانه تیم خوب مغولستان را شکست دهیم. با این نتیجه به عنوان تیم اول گروه بالا رفتیم و با ترکمنستان روبه رو شدیم.
همین هم باعث شد مقابل ترکمنستان خسته باشید؟
فشار روی ما خیلی بالا بود. ترکمنستان در سال های اخیر به تورنمنت های زیادی اعزام شده بود و در تمام مسابقات رسمی سال های اخیر بازی کرده است. از طرف دیگر مصدومیت سعیده باعث شد تا یک چهره موثرمان را در چند بازی نداشته باشیم و کمی خسته شویم. همه تلاشمان را کردیم اما زورمان به ترکمنستان باتجربه نرسید و فینال را از دست دادیم.
در نهایت چهارم شدید اما نتیجه قابل قبولی کسب کردید.
به عنوان تیم آخر جدول وارد این مسابقات شدیم، ولی همه را شگفت زده کردیم. خیلی ها وقتی ما را برای اولین بار می بینند باورشان نمی شود که اصلا با حجاب بشود بسکتبال بازی کرد. اما من و همه بچه ها عاشق کارمان هستیم و همه هدفمان سربلند کردن ایران است. با رنکینگ ۹ وارد و به عنوان تیم چهارم از رقابت ها خارج شدیم.
اما عده ای به حضور تکراری بازیکنان در مسابقات برون مرزی نقد دارند؟
خیلی ها حمایت مان می کنند اما متاسفانه برخی هم در همین شرایط به جای حمایت دنبال تخریب هستند. با اینکه ما با تمام توان و وجودمان در زمین بازی می کنیم و در همین مدت کوتاه که وارد رقابت های بین المللی شدیم دنبال بهترین نتیجه ها هستیم. البته که این حرف ها و تخریب ها ما را ناامید نمی کند و اتفاقا مصمم تر می شویم تا برای هدفمان بجنگیم.
خیلی ها می گویند مسابقات سه نفره کم ارزش است. شاید برای کشورهایی که سال ها تیم اعزام کرده اند مسابقات سه نفره اهمیت کم تری داشته باشد اما برای ما که در حال حاضر عملا تیم پنج نفره نداریم، تیم سه نفره هم غنیمت است. از طرف دیگر فدراسیون می تواند ۲ تیم داشته باشد و به شکل نوبتی تیم ها را به مسابقات اعزام کند تا حرف و حدیثی هم باقی نماند. ولی اینکه می گویند این بازیکنان تکراری شدند درست نیست چون جامعه بسکتبال می داند بازیکنان حاضر در تیم فعلی سه نفره بهترین های ایران هستند.
سایر کشورها هم بهترین هایشان را به مسابقات می فرستند چرا که تیم سه نفره به یک ترکیب قوی و هماهنگ نیاز دارد که با هم زیاد کار کرده باشند. چین و مغولستان و سایر تیم ها هم همین طور هستند و همواره ترکیب ثابتی به مسابقات می فرستند.
علاوه بر رتبه چهارم تیمی، در بخش مهارتی مسابقات هم دوم شدید.
بخش مهارت رقابتی مربوط به مهارت های فردی بازیکنان است که توانستم به جمع چهار بازیکن برتر صعود کنم. در بخش نیمه نهایی هم با ۲۴ ثانیه زمان بهتر از رقیبم به فینال رفتم. در فینال هم با سه ثانیه فاصله اول نشدم ولی همین که در سومین حضور رسمی ام توانستم چنین عنوانی کسب کنم واقعا برای خودم حس دلچسبی داشت.
در نهایت اما بسکتبال زنان برای رقابت جدی در آسیا نیازمند داشتن تیم پنج نفره و شرکت در مسابقات مربوط به آن است.
همین طور است. در صورت آغاز به کار رسمی تیم ملی پنج نفره قطعا بازیکنان جدا می شوند. پتانسیل های خوب و زیادی داریم و قطعا در آن بخش هم پیشرفت خواهیم کرد. اما تا آن روز بهتر است از همین فرصتی که پیش رویمان است بیشترین استفاده را بکنیم. به هر حال بسکتبال زنان ایران سال ها از همه میادین دور بوده است و تازه میدانی برای نمایش توانایی هایش پیدا کرده است. میدانی که باید حفظش کرد.
- 9
- 3
