معرفی انواع روشهای فاینانس‌ و تفاوت آن با تسهیلات ریفاینانس‌

مزایای قرارداد فاینانس,تفاوت بین تسهیلات فاینانس و ریفاینانس,فاینانس رفتاری

فاینانس به معنی تأمین منابع مالی میباشد

در بین روش های تامین مالی برای اجرای طرح ها و پروژه ها، فاینانس از متداول ترین روشها به شمار میرود که طی آن می توان از منابع داخلی و یا از وام ارزی استفاده کرد.

فاینانس

یکی از کاربردهای فاینانس برای وام های بلند مدت می باشد. در حقیقت مؤسسات مالی نظیر بانک ها موظفند که منابع مالی طرح های تولیدی را تأمین کنند؛ چنین شرایطی را فاینانس می گویند و شرکتهای بیمه اعتبار صادرات، بازپرداخت آن ها به اعتباردهنده را تضمین می کنند.

این روش در واقع نوعی اعتبار خرید و در قالب اعتبارات میان مدت به شمار میرود که بانک های اعتبار دهنده به خریداران اعتبار اعطاء می کند.

وقتی که فروشنده کالا نمیخواهد اعتبار اسنادی مدت دار را بپذیرد و خریدار، توانایی افتتاح اعتبار اسنادی را بخاطر فقدان نقدینگی ندارد؛ در چنین موقعیتی خریدار از یک مؤسسه مالی درخواست می کند که به معامله وارد شود و به فروشنده، وجه معامله را به صورت نقدی بپردازد که این تسهیلات در بیشتر مواقع، بلندمدت است.

در صورت وجود خط اعتباری فعال، قرارداد این نوع اعتبارات با نظارت بانک مرکزی در بین بانک ایرانی و خارجی( اعتباردهنده) منعقد می شود. بانک خارجی به منظور پرداخت وجه اسناد گشایش یافته تا ۸۵ درصد مبلغ پروفرما را به متقاضی تخصیص می دهد. این نوع اعتبار از نظر فروشنده/ذینفع، دیداری( نقدی) است.

مفهوم قراردادهای فاینانس اینست که یک وام به منظور عملیات معین توسط بانک یا مؤسسه تجاری خارجی به کشور و یا شرکت مشخصی پرداخت میشود و بر روی هزینه کردن آن هیچ کنترلی ندارد و لذا برای به ثمر نشستن طرح، متعهد نمیشود و در سررسیدهای تعيين شده ای، از طرف قرارداد و یا بانک تضمین کننده قرارداد، اصل و فرع آنرا دریافت می کند.

معرفی برخی از فعالیت ها در زمینه فاینانس

در زمینه فاینانس، با بعضی از فعالیت های قابل قبول اشنا شوید:

> خرید تکنولوژی، و تجهيزات سرمایه ای، و خدمات فنی مهندسی

> اشخاص حقوقی

> اجرای پروژه های جدید زیربنایی، تولیدی، و طرح های توسعه ای

> استفاده کنندگان مجاز

انواع روش های فاینانس

>> روش فاینانس:

یک قرارداد بین کشور وام گیرنده و کشور پرداخت کننده وام، منعقد می شود که بر این مبنا کشور پرداخت کننده وام باید قادر به تامین نیروی انسانی متخصص، مواد اولیه، انتقال تکنولوژی، توان ارزی و ماشین آلات و تجهیزات موردنیاز در طرح یا پروژه باشد و در قبال آن کشور دریافت کننده وام تعهد میدهد که کل قیمت تمام شده طرح یا پروژه را تا زمان بهره برداری از پروژه، در اختیار کشور سرمایه گذار به صورت اقساطی قرار دهد.

فاینانس برای وام های بلند مدت به کار می رود

>> روش فاینانس خودگردان:

یک شرکت میخواهد در روش فاینانس خودگردان، اعتبار را دریافت کند و به منظور صادرات کالا از آن بهره بگیرد و به صورت ارزی، اقساطش را بپردازد.

>> روش غیر خودگردان:

از کاربرد روش فاینانس غیر خودگردان می توان به سرمایه گذاری بر روی پروژه ها با عملیات مشخص از جمله خرید تجهیزات تولیدی و غیره اشاره کرد.

ریفاینانس

در موقع اصلاح زمانبندی پرداخت بدهی توسط واحد اقتصادی و یا شخص، یا جایگزینی وام قدیم با وام جدید با مشخصات و ویژگی های بهتر، ریفاینانس انجام شده است. همچنین وقتی که یک مؤسسه ریفاینانس انجام می دهد، مدت تاریخ سر رسید را طولانی‌تر می کند؛ درصورت اصلاح بازپرداختهای ماهانه( اقساط) یا اصلاح نرخ بهره توسط افراد، این کار با پرداخت جریمه همراه میشود.

تفاوت بین تسهیلات فاینانس و ریفاینانس

* مهم ترین تفاوت تسهیلات فاینانس با ریفاینانس در زمان بازپرداختشان میباشد به این شرح که تسهیلات ریفاینانس، حداکثر مدت زمانی که برای بازپرداخت تعيين کرده است یکساله میباشد درحالیکه این مدت زمان بازپرداخت برای فاینانس، بیش از یکسال می باشد.

* بانک های تجاری در ریفاینانس، بازپرداخت تسهیلات به بانک های خارجی را تضمین می کنند درحالیکه بانک مرکزی در فاینانس، بازپرداخت تسهیلات را تضمین میکند.

* کاربرد فاینانس برای مواردی همچون خرید و احداث یا توسعه پروژه های اقتصادی و تجهیزات، یا اموزشی و دانش فنی میباشد ولی کاربرد ریفاینانس برای واردات کالا می باشد.

* کسانی که از تسهیلات فاینانس برخوردار می شوند؛ شامل اشخاص حقیقی، وزارت خانه ها، اشخاص حقوقی، سازمان ها و شرکتهای دولتی هستند، درحالیکه اشخاص مذکور در تسهیلات ریفاینانس، اگر برای ثبت سفارش خاص یا بطور کلی از منابع بودجه عمومی کشور استفاده نکنند؛ می توانند از این تسهیلات برخوردار شوند.