به گزارش تجارت نیوز، تحریم‌ها همواره منجر شده است تا ایران مجبور به ارائه تخفیف‌هایی به مشتریان برای فروش نفت خود شود. این تخفیف‌ها با توجه به تغییرات سیاسی، اقتصادی و ژئوپلیتیکی همواره دستخوش تغییر بوده‌اند. در تازه‌ترین اتفاق، رویترز مدعی شده است که میزان تخفیف‌های نفتی به بیش از شش دلار به ازای هر بشکه رسیده است.
کاهش تقاضا از سوی پالایشگران مستقل چینی در استان شاندونگ که به تی‌پات معروف هستند، فشار بیشتری بر ایران وارد کرده است تا درآمدهای نفتی خود را در شرایط تحریم‌های غرب حفظ کند.
این تحریم‌ها باعث کاهش حمل‌ونقل نفت به یکی از بندرهای کلیدی چین شده است. طبق گزارش شرکت کپلر، آمریکا در تاریخ ۲۱ اوت، بندر هایه دونگجیاکو در شهر چینگ‌دائو را به‌دلیل دریافت نفت ایران از نفتکش‌های مشخص‌شده، تحریم کرد. این پایانه ششمین پایانه چینی است که مشمول تحریم‌های آمریکا می‌شود.
به گفته دو منبع آگاه، پایانه دونگجیاکو پیش‌تر روزانه بین ۱۳۰ هزار تا ۲۰۰ هزار بشکه نفت خام ایران را دریافت می‌کرد و یکی از بزرگ‌ترین پایانه‌های واردکننده نفت ایران در چین به‌شمار می‌رفت. سه فرد مطلع به رویترز خبر داده‌اند که این پایانه پس از اعمال تحریم‌های آمریکا فعالیت خود را متوقف کرده است.
واردات نفت ایران توسط چین در دوره ژانویه تا اوت امسال به‌طور میانگین روزانه ۱.۴۳ میلیون بشکه بوده است
چین طی سال‌های اخیر بیش از ۹۰ درصد نفت صادراتی ایران را خریداری کرده است. برآورد شرکت ورتکسا نشان می‌دهد واردات نفت ایران توسط چین در دوره ژانویه تا اوت امسال به‌طور میانگین روزانه ۱.۴۳ میلیون بشکه بوده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۱۲ درصد افزایش دارد.
آن‌طور که رویترز گزارش داده، برای دور زدن تحریم‌ها، معامله‌گران، اغلب نفت ایران را به‌عنوان نفت مالزیایی معرفی کرده و پس از انتقال محموله‌ها در نزدیکی آب‌های مالزی، آنها را به چین ارسال می‌کنند.
باید گفت چین همواره از تجارت نفت خود با ایران دفاع کرده و آن را مطابق با قوانین بین‌المللی دانسته و تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا را غیرقانونی توصیف کرده است.
طبق اعلام کپلر، واردات نفت خام در بندر دونگجیاکو در ماه سپتامبر ۶۵ درصد کاهش یافته است. در همین حال، ترمینال دیگری در این بندر که تحت تحریم قرار نگرفته، همچنان فعال است. سه منبع تجاری مرتبط با نفت ایران به رویترز گفته‌اند که در صورت تحریم‌نشدن نفتکش‌ها، بازرگانان محموله‌ها را به پایانه‌های نزدیک‌تر هدایت می‌کنند.
داده‌های پیش‌بینی کپلر نشان می‌دهد واردات نفت ایران در پایانه هوانگ‌دائو در ماه سپتامبر به ۲۲۹ هزار بشکه در روز می‌رسد که دو برابر رقم ۱۲۳ هزار بشکه در روز ماه اوت است.
منابع تجاری به رویترز گفته‌اند که تخفیف نفت سبک ایران برای محموله‌های تحویلی در ماه اکتبر به بیش از شش دلار در هر بشکه نسبت به شاخص برنت رسیده است. این رقم در دو هفته پیش حدود پنج دلار و در ماه مارس تنها سه دلار بوده است.
آن‌طور که از ادعاهای رویترز پیداست در حالی که میزان نفت تحویلی ایران به یکی از بندرهای تحریم‌شده کاهش یافته است، ایران با افزایش تخفیف‌ها توانسته است از طریق بندر دیگری، میزان صادرات را افزایش دهد.
در همین زمینه، رکورد ذخایر نفت خام در استان شاندونگ باعث کاهش حاشیه سود پالایش برای پالایشگاه‌های کوچک‌تر شده است. این در حالی است که کمبود سهمیه‌های وارداتی صادرشده از سوی دولت چین نیز خرید را محدود کرده است. علاوه بر این، تخفیف‌های بیشتر بازتاب‌دهنده کاهش قیمت از سوی فروشندگان ایرانی برای جبران هزینه‌های مرتبط با تحریم‌ها برای مشتریان است.
طبق اعلام ورتکسا، ذخایر نفت خام تجاری در خشکی استان شاندونگ تا تاریخ ۲۲ اوت به رکورد ۲۹۳ میلیون بشکه رسیده که ۲۰ میلیون بشکه بیشتر از سطح ذخایر ابتدای ماه ژوئیه است. بخش عمده این ذخایر به نفت ایران اختصاص دارد.
با توجه به ادعاهای مطرح شده و انباشت ذخایر نفت در بندرهای مختلف، ایران مجبور به افزایش تخفیف‌های نفتی شده است. این موضوع بدان معناست که با وجود افزایش حجم صادراتی، درآمد نفتی به دلیل افزایش تحریم‌ها کاهش می‌یابد. این موضوع اقتصاد نفتی ایران را بیش از پیش تحت تاثیر قرار می‌دهد. گرچه مسئولان ادعا می‌کنند که مجبور به ارائه تخفیف‌های نفتی برای فروش نفت تحریمی خود هستند، اما باید در نظر گرفت که افزایش تخفیف‌های نفتی به طور محسوس منجر به کاهش درآمدهای ارزی کشور و افزایش تورم می‌شود.
- 11
- 5
