به گزارش خبرآنلاین، نام صابر میرقربانی در زمان فوتبال بازی کردنش با پنالتی هایی که به سبک مهدی طارمی می گرفت نقل محافل فوتبال ایران بود و حالا که صابر مربی شده،نام او با افشاگری و مقابله با پدیده ای شوم گره خورده؛شرط بندی! صابر میرقربانی در زمان مربی گری اش در بابلسر به افشاگری هایی جدی در مورد شرط بندی و تبانی در دسته های پایین تر فوتبال ایران پرداخت و ادعاهایش یکی از سوژه های اصلی برنامه نود بود.به سراغ صابر میرقربانی رفته ایم تا با همان لحن رک و راست خودش،از پشت پرده های شرط بندی و تبانی در فوتبال ایران بگوید.
*اول از همه می خواهم درباره بحث جنجالی که اخیرا مطرح کردی بپرسم، خیلی صریح گفتی که در فوتبال شرط بندی می شود و از تیم خودت هم اسم بردی و گفتی چند بازیکن تیمم شرط بندی کرده بودند! درباره این موضوع توضیح می دهی؟ لطفا رک بگو!
خیلی رک می گویم و از کسی هم ترسی ندارم و هرجایی هم بخواهند می روم و صحبت می کنم. ببینید تیم شهدای بابلسر تیمی بود که لیگ سه کشور بود و من خودم این تیم را قهرمان کردم و به لیگ دو آوردم. به هرحال مشکلاتی پیش آمد که من از این تیم رفتم و پارسال در نساجی فعالیت کردم. عادل فردوسی پور کسی نیست که بخواهد در برنامه نود بدون سند حرفی بزند. بایرن مونیخ شاید در یک فصل ۴۰ الی ۵۰ کرنر بدهد ولی تیم بابلسر در یک نیمه از بازی ۲۱ کرنر داد! یعنی اگر بخواهید حساب کنید که در هر نیمه ۲۱ کرند بدهد شاید تا آخر فصل ۷۰۰۰ تا کرنر بدهد. به هرحال این شرط بندی وجود داشت و فردوسی پور هم به ان اشاره کرد؛ شاید برای شهر من بد شده و این مشکلات وجود داشته است. امسال من به اصرار آقایان برگشتم و در فوتبال بابلسر کار می کنم و فکر می کردم با آمدن من این مشکل حل می شود ولی در همان هفته های ابتدایی فهمیدم که این بازیکنان کارهایی کرده اند و فیلم هایی از آن ها موجود است که اکنون نمی توانند به آن طرف(سایت شرط بندی) نه بگویند و همچنان ادامه می دهند. در یکی از بازی دو نفر که من حدود سه ماه روی آن ها کار کرده بودم و روی فیلم بازی هم نشان می دهم که ما جلو بودیم و توپ و میدان دست ما بود ولی یک دفعه ای در سه صحنه خیلی عجیب بازیکن من این کار را انجام داد و من هم اخراجش کردم و تا هرجایی هم که باشد می روم تا این قضیه را ثابت کنم. هر چقدر هم که نیاز باشد اسناد و مدارک جمع می کنم که آن را ثابت کنم ولی خب باید کارشناس باشد که باهم بنشینیم و فیلم بازی را ببینیم که کاملا توضیح دهم و موضوع را روشن کنم. مطمئنا در فوتبال ایران همه بازیکنان و مربیان می دانند که شرط بندی وجود دارد و باید از طرف فدراسیون یک اقدامی صورت بگیرد. به طور مثال اگر به مربی اختیاری بدهند که اگر در طول فصل احساس کرد بازیکنی شرط بندی می کند او را اخراج کند و فکر می کنم این موضوع تا حدودی حل شود. اگر بازیکن ترس داشته باشد که کاری نکند که مربی به او شک کند. من فکر می کنم این موضوع خیلی جدی است و باید در فوتبال ایران حل شود. راجع به داوران نمی خواهم بگویم ولی خب من صحنه هایی را در بازی با تیم کرمانشاه در هفته گذشته دیدم که باورکردنی نبود و داور دو پنالتی گرفت. من سال ها در فوتبال بوده ام و اشتباهات داوری را می فهمم ولی صحنه هایی را می بینیم که واقعا مشکوک است و از فدراسیون، از آقای تاج، از آقای ساکت و هرکس دیگری که در این بحث است خواهش می کنم که یک فکری بابت این قضیه کنند چون بازیکن به خصوص در سطوح پایین با خودش می گوید من قرار است نهایتا ۵۰ میلیون بگیرم، چرا باید یک سال تلاش کنم که آیا در نهایت این پنجاه میلیون را بگیرم، آیا نگیرم، شاید ۲۰ میلیون را به من بدهند بقیه اش را ندهند؛ خب یک شرط بندی می کنم و در نهایت ۴۰-۵۰ میلیون پول می گیرم. این مسائل در فوتبال ایران وجود دارد و الآن نیاز است که عادل فردوسی پور یا شبکه های دیگر باشند و روی این موضوع زوم کنند که کسی نتواند همچیین کارهایی را در زمین فوتبال انجام دهد.
شرط بندی و این مسائل در زمان شما نبود؟
من در دوره خودم واقعا نشنیده ام. برگه هایی بود که مثلا نتیجه بیست تا بازی را می زدند ولی به این واضحی ندیده بودم.
الآن شرط را می بندند و به زمین می روند.
خب در فوتبال ایتالیا، انگلیس و اسپانیا و بقیه جاها هم هست ولی در سطح های پایین لیگ ما خیلی زیاد شده و فکر می کنم فدراسیون باید یک تصمیم مناسب بگیرد. من به عنوان سرمربی تشخیص دهم که بازیکنم یک بغل پای اشتباه را عمدی بزند، اخراجش می کنم. در این قضیه به کسی رحم نمی کنم چون بقیه تلاش می کنند و این همه مردم به ورزشگاه می آیند و بعد بازی خوشحال یا ناراحت می شوند و من در این قضیه به هیچ وجه کوتاه نمی آیم و فدراسیون هم باید یک اقدامی انجام دهد که این مسائل جمع شود.
فردوسی پور خیلی بابت پنالتی هایی که می گرفتی به تو گیر می داد که راه می روی و می افتی زمین و روی تو پنالتی می گیرند که بعدها طارمی هم بود؛ انصافا چند درصد از این ۲۹ پنالتی الکی بود تا وقتی داوران بفهمند کلک می زنی و چقدر بعدش واقعا پنالتی بود و نگرفتند؟! چون یادم است نادر دست نشان و فکر کنم فراز کمالوند خیلی از این موضوع شاکی بودند که پنالتی های تو را نمی گرفتند و حتی خودت هم پایت را نشان می دادی که زده اند ولی داور پنالتی نمی گرفت!
اگر بخواهم راجع به پنالتی حرف بزنم، فکر کنم از این ۲۹ پنالتی، ۸ یا ۹ تا نبود ولی بقیه اش بود. این هم یکی از تجربه هایی بود که به دست آوردم که صحنه ای که پنالتی نبود چرا خودم را زمین بیاندازم که داور را فریب دهم. یک داوری داریم در شهر بابلسر، آقای رضا عادل که در چندین سال است در لیگ برتر و لیگ یک قضاوت می کند و داور بسیار خوبی است و از دوستان من است، در یک جمع خودمانی می گفت در کلاس های داوری صحنه های منجر به پنالتی من یا حسین کعبی و چند بازیکن دیگر که این شکلی بودند را می گذاشتند که داوران ببینند که کدام پنالتی است و کدام نه که حواسشان باشد. به هرحال این ها باعث می شود داوران روی بازیکنان حساس شوند. یادم است در بازی صنعت نفت و پرسپولیس، وقتی آمدیم بازی را شروع کنیم ما مهاجم بودیم، اول بازی محسن قهرمانی هنوز بازی شروع نشده بود، به من گفت صابر الکی برای من داستان درست نکن در برنامه نود، تریلی از روی تو رد شود پنالتی نمی گیرم! الکی خود را ننداز و همان جا کامل روحی من را صفر می کرد و واقعا این باعث شد بعدها ضرر کنم و شاید ۱۰-۱۵ پنالتی که روی من شد را داوران بعدها نگرفتند.
نظرت و حس ات به عادل چیست؟ اگر او نبود و دربرنامه اش این موضوع را مطرح نمی کرد، شاید این اتفاقات نمی افتاد.
کل ایران عادل فردوسی پور را دوست دارند و من هم دوستش دارم و واقعا از اینکه الآن نیست ناراحتم و فکر نمی کنم قشنگ باشد برنامه فردوسی پور در لیگ برتر و لیگ یک و لیگ دو خیلی مسائل را نشان می داد. من الآن مربی شده ام و می بینیم در فوتبال ایران چقدر کارها انجام می شود، چه قضاوت ها و چه شرط بندی هایی صورت می گیرد. همه مربیان این ها را می دانند ولی بودن کسی مثل عادل به فوتبال ایران کمک می کند. توجه به داوری، مصاحبه ها و حرکات بازیکنان و مسائلی که می تواند به فوتبال کمک کند. جای عادل در فوتبال خالی است و هرچه زودتر باید او را برگردانند تا فوتبال ایران دوباره رنگ بوی خاص خودش را بگیرد. واقعا ما دوشنبه ها نمی دانیم چکار کنیم و به فوتبال ایران خیلی کمک می کند. به نظر من عادل فردوسی پور که جنین برنامه ای ساخته و همه چیز را پوشش می دهد باید ماهی ۵۰۰ میلیون بگیرد که این کار را انجام دهد ولی به عشق فوتبال این کار را مجانی انجام می دهد و درآمدش به خودش مربوط است ولی خیلی به فوتبال ایران کمک می کرد نمی دانم چرا حذف شد ولی امیدوارم برگردد و اصلا هم از او ناراحت نیستم چون واقعیت ها را می گفت، هرچند که به ضرر من بود ولی خیلی دوست دارم که عادل برگردد تا فوتبال ایران دوباره رنگ و بوی خودش را بگیرد.
تقریبا با تمام ف.ک ها کار کردی و با ن.د هم کار کردی، آن موقع که همه اسامی مخفف را می گفتند. آن تجربه چگونه بود؟ آیا آن ها واقعا طور دیگری در فوتبال کار می کردند و خوشایند نبود کار کردن با آن ها؟
من هم با آقای فیروز کریمی، فرهاد کاظمی و فراز کمالوند کار کردم و خدایی جز مسائل فنی قوی چیزی از آن ها ندیدم و چیزهای زیادی از آن ها یاد گرفتم ولی من چیزی ندیدم. هر سه آن ها از نظر فنی قوی بودند و چیزهای زیادی از آن ها یاد گرفتم مخصوصا آقای فرهاد کاظمی و واقعا در کارشان قوی بودند.
دوره شما دوره منشور اخلاقی بود و خیلی به مدل مو و پوشش گیر می دادند و سخت گیری بود. فکر کنم چند دفعه سر سفید کردن دور مو به تو هم گیر دادند.
بله سفید کردن دور مو و ریش زیر چانه که من و سیاوش اکبرپور و حسین کعبی می گذاشتیم و همیشه در روزنامه ها می گفتند این را بزنید. آقای مایلی کهن که در سایپا خیلی به من لطف کرد و فقط از من می خواست که این ریش را بزنم و الآن واقعا نمی دانم چرا آن را نمی زدم و واقعا این باعث می شد حاجی مایلی کهن رفتار خوبی با من نداشته باشد. حرفش را گوش نمی دادیم و نمی دانم چرا و الآن فکر می کنم چرا من این کار را انجام نمی دادم و الآن بازیکنی دارم که این کار را انجام دهد و به او بگویم بزن و گوش ندهد یک دقیقه بعد اخراجش می کنم و اصلا به درد من نمی خورد. اگر بازیکنی مثل خودم با رفتار خودم داشته باشم اصلا او را انتخاب نمی کنم و واقعا از همه مربیانم بابت رفتارهایم عذرخواهی می کنم.
امیر قلعه نویی خیلی به تو اعتقاد داشت چون بازیکن ریزنقشی که تکنیکی باشد را دوست دارد و تو را تیم ملی هم دعوت می کرد و می توانستی خیلی بهتر از این ها باشی. با خود قلعه نوعی در رده باشگاهی که کار کردی همکاری تان به چهار هفته هم نرسید!
اولا امیرخان نسبت به من لطف داشت و بازیکنی مثل من را قبول داشت و دو سال پشت سر هم من را به تیم ملی دعوت کرد و جلوی هامبورگ، اشتوتگارت، تیم ملی امارات و عراق من را بازی داد. مهاجمان بزرگی آن زمان بودند مثل وحید هاشمیان که در هانوفر بازی می کرد و ۱۷-۱۸ گل زده داشت، رسول خطیبی آقای گل لیگ امارات، رضا عنایتی و من. ما چهار بازیکنی بودیم که ما را دو سال دعوت می کرد و از او ممنونم و اشتباهات خودم باعث شد که نتوانم بمانم. با امیر قلعه نویی در رده باشگاهی جایی نبودم، استقلال قرارداد بستم که قرار بود صبح برای ثبت برویم و شبانه سایپا به من زنگ زد و رفتم آنجا که این از اشتباهات من بود. به هرحال من می توانستم بروم استقلال و پرسپولیس بازی کنم. این اشتباهاتی است که در قدیم بوده و آن غروری که آدم نباید داشته باشد را من داشتم و به من ضربه زد، شاید اگر من به استقلال می رفتم می توانستم حتی در تیم ملی فیکس بازی کنم.
من ۱۳ گل در صنعت نفت زدم، اگر این ۱۳ گل را در استقلال می زدم باید در تیم ملی فیکس بازی می کردم. در استقلال پشت من هافبک هایی بودند که قطعا نسبت به نفت پاس های بهتری به من می دادند؛ خیلی اشتباهات وجود داشت که انجام دادم و تنها چیزی که در مربیگری به دست آوردم این است که رفتارم تغییر کرده و در مربیگری آن صابر قدیم نیستم و اصلا از قیافه ام تا هرچیزی که فکر کنید تغییر کرده است و این تغییر به من کمک کرد حداقل در زندگی متاهلی ام بتوانم موفق باشم و خدا را شکر می کنم که امروز به این نتیجه رسیدم که اشتباهات گذشته را دیگر تکرار نمی کنم و فقط و فقط به آینده فکر می کنم که بتوانم در مربیگری موفق باشم.
به نکته خوبی اشاره کردی، اگر بخواهی به عقب نگاه کنی، فکر می کنی چه چیزی کم داشتی که این اتفاقات رخ داد؟ فوتبالت خوب بود و خوب هم می توانستی پول در بیاوری ولی فکر یک بخشی مثلا به این مربوط می شد که این مدل مدیر برنامه ها و از این هایی بودی که در یک فصل نقل و انتقالات به چند تیم صحبت کنند و این کمی هم آدم را بین مربیان بدنام می کند!
من فکر می کنم همین بدنامی که شما می گویید به من لطمه سنگینی زد اینکه درباره مدیر برنامه می گویید درست است ولی من اسمش را غرور می گذارم. من هم مدیر برنامه داشتم و خب همه یکی دارند و به او اعتماد می کنند، من شاید پنج تا داشتم و حرف همه را گوش می کردم ولی غرور چیزی است که آدم را تنها می کند. کسانی که مغرور هستند همیشه تنها می شوند و غرور در زمان بازی به من آسیب زد، می توانستم خیلی بالاتر از این ها باشم. زمانی که صنعت نفت بودم ۲-۳ پیشنهاد خارجی سنگین از قطر و امارات داشتم. من اسمش را می گذارم غرور که حرف کسی را گوش نمی دادم و فکر می کردم من که آنقدر خوبم و در هر بازی موفق به گلزنی می شوم و هیچکس نمی تواند من را بگیرد و این ها باعث می شود تو حرف کسی را گوش ندهی و آسیب ببینی. اگر من برگردم عقب اولین کاری که می کنم این است به زور قرص خواب هم که شده ساعت ۹ قرص خواب می خورم که ۱۰ بخوابم که بتوانم هفت صبح بیدار شوم و حرفه ای زندگی کنم. دومین کاری که انجام می دادم این بود که هیچ کدام از این اشتباهاتی که انجام دادم را هیچوقت انجام نمی دهم.
صابرجان می خواستم کمی از قدیم و حالا صحبت کنم. داری مربیگری می کنی؟
بله پنج سالی می شود!
زود شروع نکردی؟ یعنی زود فوتبالت را بیخیال نشدی؟
بله خیلی زود شروع کردم. من یک سری اشتباهاتم در زمان بازی ام انجام دادم که فکر می کنم اشتباهات من هم در انتخاب تیم و هم در رفتارم با برخی مربیان زیاد بود. بعد از ده سالی که لیگ برتر بازی کردم و دیگر هیچ مربی ای من را نخواست و به من اعتماد نکرد، آمدم لیگ یک بازی کنم ولی واقعا انگیزه لازم را نداشتم و بعد دو سه سال از فوتبال خداحافظی کردم و وارد مربیگری شدم.
مربی که اعتماد نداشت آقای قلعه نویی بود؟
نه، همه مربیان. به هرحال من یک سری اخلاق بد داشتم و مصاحبه بد انجام می دادم، الآن که مربی شده ام، می توانم خیلی راحت بگویم حداقل ۷۰ درصد کارهایی که در زمان بازی می کردم اشتباه بود و از همه مربیانم عذرخواهی می کنم. نمی دانم چرا آن رفتار را می کردم، به هرحال و چون در لیگ یک انگیزه لازم را نداشتم مجبور شدم خداحافظی کنم و مربیگری را شروع کنم. به مربیگری علاقه زیادی دارم و از روزی که از فوتبال خداحافظی کردم به دنبال علم فوتبال رفتم و خیلی به من کمک کرد و از نظر خودم توانستم در این ۳-۴ سال نتایج قابل قبولی را بگیرم و دیگر به روزهایی که فوتبال بازی می کردم فکر هم نمی کنم.
اگر برگردی عقب فکر می کنی با تکنیک و سرعتی که داشتی و پنالتی هایی که می گرفتی می توانستی بیشتر باشی؟ حتی یکی دو سالی به تیم ملی هم دعوت می شدی.
به هرحال فوتبالیستی که شروع به کار می کند دوست دارد به تیم ملی کشورش برسد، من به تیم ملی رسیدم و ۷-۸ بازی ملی کردم. در لیگ برتر ۳۶ یا ۳۸ گل زدم و حدودا ۲۹ پنالتی گرفتم، فیلم هایش را در خانه دارم و بعضی وقت ها نگاه می کنم. به هرحال خوب بود زمانی که بازیکن بود تقریبا چیزهایی را که می خواستم به دست آوردم و تنها حسرتی که دارم این است که می توانستم بالاتر بازی کنم و بیشتر ملی پوش باشم و همان طور که گفتم آن اشتباهات به من ضربه زد و امیدوارم در مربیگری تجربه لازم را داشته باشم و از ان اشتباهات نکنم ولی خب به چیزی که تمام شده فکر نمی کنم و گذشته واقعا گذشته است.
- 14
- 1
