در انتظار فاجعه؟

کیکه ستین برای سیر در طبیعت و قدم زدن با گاوها بیرون شهر رفته بود و یک روز بعد مربی بارسلونا شد. اگرچند بار دیگر از این اتفاق‌ها بیفتد خیلی زودتر از آنچه تصورش را کند، به روستا باز می‌گردد. بارسلونای او در مستایا با ۲ گل شکست خورد اما ممکن بود شش بار دروازه‌اش باز شود.

اخراج ارنستو والورده در میانه فصل وقتی تیم در صدر جدول لالیگا قرار دارد و به یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یافته، یک قمار بزرگ بود و می‌تواند به یک فاجعه تبدیل شود. ستین فصل قبل با رئال بتیس در رده دهم جدول لالیگا قرار گرفت و بارسلونای او تنها یک لیونل مسی و مارک آندره‌تر اشتگن اختلاف دارد با تیمی که به نظر می‌رسد قابلیت تکرار همان نتیجه را دارد.

بازی اولشان برابر گرانادا پراتفاق بود اما نتیجه خوبی گرفتند و هواداران هم راضی بودند از تیمی که دوباره به دنبال مالکیت توپ است. بعد از آن در برابر تیم دسته سومی ایبیسا نزدیک به یک ساعت شوکه بودند تا اینکه دبل آنتوان گریزمان تیم را نجات داد. بازی سوم بدترین بود و نخستین شکست ستین. بارسلونا با والنسیایی روبه‌رو شد پر از غایب؛ دنی پارخو، ستاره الهام‌بخش تیم مصدوم بود، رودریگو فقط توانست روی نیمکت بنشیند، دنیس چریشف، یاسپر سیلسن، گونچالو گدس و کریستیانو پیچینی هم آسیب دیده بودند.

تیم آلبرت سلادس در چهار بازی آخرش تنها یک برد داشت و هفته گذشته به وسیله مایورکا که برای بقا می‌جنگد، ۴ بر یک در هم کوبیده شد. آنها آخرین بار در سال ۲۰۰۷ در یک مسابقه لالیگایی بارسلونا را در خانه شکست داده بودند. البته بازی در مستایا هیچ وقت آسان نیست اما اینها شرایط مطلوبی برای بارسا بود.

با وجود آنکه بارسلونا مالکیت توپ را داشت اما حریف فرصت‌های خطرناکی به دست آورد و حتی می‌توانست زودتر به گل برسد اگر ضربه پنالتی مکسی گومس حاصل از خطای جرارد پیکه روی خوسه گویا را‌ تر اشتگن دفع نمی‌کرد. این نخستین پنالتی بود که دروازه‌بان آلمانی در لالیگا گل نخورد، آخرین بار در سال ۲۰۱۵ کلودیو براوو مقابل همین والنسیا پنالتی گرفته بود. آن را هم پیکه داده بود.

تر اشتگن در ۳۱ دقیقه ۵ بار دروازه تیمش را نجات داد چون میزبان منافذ دفاعی بارسلونا را خیلی خوب پیدا کرده بود. گومز در ابتدای نیمه دوم پنالتی‌اش را جبران کرد و با کمک خوردی آلبا دروازه میهمان را باز کرد؛ این گل بارسلونا را به گوشه رینگ برد.

مسی مثل همیشه می‌خواست خودش مشکل را حل کند. فوق‌ستاره آرژانتینی در نیمه اول توپ لو می‌داد و فرانسیس کوکلین رهایش نمی‌کرد. دو ضربه ایستگاهی‌اش هم به جایی نرسید. در نیمه دوم هم با درخشش خائومه دومنک، دروازه‌بان والنسیا به جایی نرسید. همه چیز به شماره ۱۰ بستگی داشت و هیچ چیز تغییر نکرده بود.

بارسلونای والورده متکی به مسی بود و بارسلونای ستین هم تفاوتی نداشت. با در نظر گرفتن اینکه او بهترین بازیکن جهان است، جای تعجب نیست اما او نمی‌تواند همیشه به تنهایی به هدف برسد، در این بازی که نتوانست هیچ کاری کند. آن طرف اما گومس مؤثر بود و در دقیقه ۷۷ تیر خلاص را به بارسلونا شلیک کرد.

ستین ساکت شده بود، لب پایینش را می‌گزید و صدای هواداران از ۱۰۰ دسی بل گذشته بود. وقتی آمد خیلی خوشحال بود و هواداران بارسلونا جشن گرفتند، چقدر زود همه چیز عوض می‌شود.

پنجشنبه در یک‌هشتم‌نهایی جام حذفی اسپانیا با لگانس بازی دارند و مسابقه لیگ قهرمانان با ناپولی نزدیک می‌شود، فصل بارسلونا در هفته‌های پیش‌رو تعریف می‌شود و شاید تجربه ستین به یک فاجعه ختم شود. این مربی برای اجرایی کردن ایده‌هایش به زمان نیاز دارد؛ متاعی که در بارسلونا بسیار کمیاب است.

ریک شارما