طیبی: حیدریان و فالکائو اسطوره‌های من هستند

بعد از علی دایی، حسین طیبی دومین بازیکنی بود که موفق شد طعم حضور در فینال چمپیونزلیگ را حس کند. با این تفاوت که او در سالن بازی می‌کرد و به‌رغم دست شکسته‌اش، فرصت حضور در میدان را هم به دست آورد.

طیبی در گفت‌وگو با «فرهیختگان» صحبت‌های جالبی را بر زبان‌ آورد که در ادامه می‌خوانید.

از فینال شروع کنیم. حیف شد که نبردید.

بازی با اسپورتینگ و حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا خیلی لذت‌بخش بود. چیزهای جدید زیادی یاد گرفتم. حضور در این مسابقه یکی از آرزوهای دیرینه من بود که خدا را شکر محقق شد. خیلی دوست داشتم با قهرمانی کارمان را به اتمام برسانیم، اما نشد. تمام دنیا بیننده این بازی بودند و به نوبه خودم تلاش کردم تا نماینده شایسته‌ای برای ملت ایران باشم.

با این حال فصل فوق‌العاده‌ای را پشت سر گذاشتید. خودت راضی بودی؟

بله، این فصل، فصل خیلی خوبی برای من بود. ما قهرمان لیگ شدیم. در سوپرکاپ هم به مقام نخست رسیدیم. همچنین تا فینال لیگ قهرمانان صعود کردیم تا عملکرد فوق‌العاده‌مان تکمیل شود. خدا را شکر از نظر باشگاهی سال خیلی خوبی برای من بود.

با دست شکسته درخشش فوق‌العاده‌ای مقابل بارسلونا داشتی و یکی از عوامل صعود غیرت به فینال بودی.

همین‌طور که می‌دانید دست من شکسته است. همین الان هم که با شما حرف می‌زنم دستم از دو ناحیه دچار شکستگی شده است. در دو بازی آخر مقابل اسپورتینگ و بارسلونا با دست شکسته بازی کردم. این دو مسابقه سطح بالایی داشت. هیچ دکتری به من اجازه بازی نمی‌داد ولی خب چون هم تیم به من احتیاج داشت و هم حضور در این بازی‌ها برایم خیلی مهم بود تا تجربه حضور در این دو مسابقه را داشته باشم، ترجیح دادم ریسک و بازی کنم. خدا را شکر مقابل بارسا نمایش قابل قبولی داشتم. یک گل زدم و یک پاس گل دادم. یکی از مهم‌ترین گل‌های عمرم را زدم و این گل در روند مسابقه بسیار تاثیرگذار بود.

واقعا اینقدر اوضاع دستت وخیم بود؟

بله، من واقعا با دست شکسته بازی کردم. هر آن امکان داشت شرایط دست من بدتر شود و به عمل جراحی نیاز داشته باشد. اما این خطر را به جان خریدم. تمام تلاشم این بود که نماینده خوبی برای ایران باشم. در بازی وقتی به دست من ضربه می‌خورد اینقدر درد می‌کرد که ممکن بود از حال بروم اما خدا را شکر مشکل خاصی برایم به وجود نیامد.

اسم مربی شما «کاکا» است. نسبتی با کاکای فوتبالیست ندارد؟!

این مربی یکی از بهترین‌های دنیا به شمار می‌رود. بعید می‌دانم نسبتی با کاکای معروف، ستاره تیم ملی برزیل داشته باشد. مربی ما سابقه حضور در گاسپاروم روسیه را هم دارد که با این تیم به مقام قهرمانی هم دست پیدا کرد.

نمی‌خواهی برای فصل بعد به یک تیم بزرگ‌تر بروی؟

چون خودم در این تیم بازی می‌کنم، نمی‌خواهم تعریف بکنم اما واقعا غیرت قزاقستان یکی از بهترین تیم‌های دنیاست و جزء بالاترین رنک‌ها به حساب می‌آید. ما بین دو سه تیم برتر دنیا قرار داریم و آمار و عملکرد ما هم گواه بر همین مساله است. خدا را شکر شرایط خوبی هم در این تیم دارم. من خیلی سختی کشیدم تا در این تیم جا بیفتم. در جایی که همه برزیلی‌ هستند خیلی سخت است مربی به تو اعتماد کند. خدا خیلی به من کمک کرد و خودم هم تلاش زیادی کردم تا در تیم جا بیفتم. بازی کردن در این تیم و در این سطح برایم یک افتخار است.

شنیده‌ایم که هنوز پاداش جام‌جهانی را نگرفته‌اید؟ حقیقت دارد؟

فوتسالی‌ها خیلی مظلوم هستند. نمی‌دانم مشکل کجاست. شاید مسئولان توجه نمی‌کنند یا رسانه‌ها علاقه‌ای نشان نمی‌دهند. برخی اوقات بی‌مهری‌هایی صورت می‌گیرد. فوتسال یکی از پرافتخارترین رشته‌های ورزشی در ایران به حساب می‌آید اما به اندازه افتخاراتی که به دست آورده‌ایم به ما احترام نمی‌گذارند. شما از پاداش جام‌جهانی صحبت می‌کنید اما باید این را هم بگویم که نه‌تنها پاداش جام‌جهانی بلکه پاداش جام ملت‌هایمان را هم نگرفته‌ایم.

همزمان با درخشش تو و در نزدیکی‌هایت، سردار آزمون هم در لیگ روسیه به صدر جدول گلزنان رسیده است. بازی‌های او را دنبال می‌کنی؟

سردار در حال درخشیدن است. ما ایرانی‌ها از دیدن گل‌های او کیف می‌کنیم. اینجا بیشتر لیگ روسیه را دنبال می‌کنند و بچه‌های ما کاملا سردار را می‌شناسند. خیلی از او تعریف می‌کنند و واقعا سردار تعریف کردنی هم هست. او یک بازیکن بزرگ به حساب می‌آید و مطمئنم شرایط به مراتب بهتری برای او رقم می‌خورد. نه‌تنها او بلکه هر ورزشکاری که بتواند پرچم سه رنگ ایران را به اهتزاز دربیاورد و دل مردم را شاد کند دوست داشتنی است و مایه افتخار ما خواهد بود.

الگوی تو در فوتسال کیست؟

در ورزش همیشه تلاش کردم مسائل اخلاقی را رعایت کنم. همیشه به همه احترام بگذارم چراکه هر چه داریم از مردم است. مهم‌ترین رکن در ورزش برای من احترام به بزرگ‌تر است. دنبال هر چیزی به خاطر منافع شخصی و به هر قیمتی نباشم. فکر می‌کنم حضور خانواده عزیزم در کنارم بسیار تاثیرگذار بوده است. آنها خیلی چیزها را به من یاد دادند. اسطوره فوتسال ایران آقای حیدریان الگوی من هستند و همیشه از صحبت‌های ایشان استفاده کرده‌ام. از آقا رضا یاد گرفتم که همه چیز را به هر قیمتی نخواهم. در فوتسال خیلی‌ها هستند که از دیگران سوءاستفاده می‌کنند تا به منافع خودشان برسند و بعد هم همه چیز را فراموش می‌کنند. بازهم می‌گویم هدف اصلی من احترام به بزرگ‌تر است. آدم برای به دست‌آوردن هر موفقیتی باید تلاش کند. در بین بازیکنان خارجی هم دیگر لازم نیست از فالکائو نام ببرم. او دوست خوب من است و همیشه برای من الهام‌بخش بوده و از او یاد گرفته‌ام.

حرف پایانی...

از تمام فوتسالی‌ها و مردم بازهم تشکر می‌کنم و باید بگویم هر چه دارم از خدا، دعای پدر و مادر و ملت ایران و حمایت مربیانم است.

نوید استاد رحیمی