تاج می‌داند که بهترین تصمیم در این بلبشوی فوتبال همین بود که دور از فدراسیون پیام احوالپرسی اینفانتینو را در رسانه‌ها منتشر کند. فدراسیون فوتبال همیشه در این بحران فوتبال نقشی بزرگ داشت، نقشی که همیشه پنهانش می‌کند.
یاد روزی می‌افتیم که اینفانتینو ۲۱ ساعت در ایران حضور داشت و در آن ۲۱ ساعت فوتبال ایران متحول شده بود. ما با حیرت تماشا می‌کردیم که چطور این تحولات را پیش از حضور اینفانتینو ندیده بودیم؟ اواخر سال ۹۶ بود که اینفانتینو سفرهایش به ایران را آغاز کرد.
در چشم برهم‌زدنی می‌خواستیم بانوان به ورزشگاه راه پیدا کنند، فوتبالی فراتر از همیشه در شهرآورد به نمایش درآید، تماشاگران آبروداری کنند و نه حرف بی‌ربطی در ورزشگاه بزنند و نه سنگ و ترقه‌ای پرتاب کنند، حتی می‌خواستیم پنجره‌های نقل و انتقالات به روی باشگاه‌های متخلف و محروم گشوده شود، دسترسی پیدا کنیم به پول‌های قفل شده فیفا. آنچه شما خواسته‌اید!
اما فوتبال آنقدر بازی غافلگیرکننده‌ای نیست که چنین انقلابی در حضور رئیس فیفا و در ۲۱ ساعت رقم بخورد.
فوتبال ایران سال‌هاست با روش‌‌هایی برای فرار از قوانین بین‌المللی روزگار می‌گذراند و آنچه پیرامون حضور ۲۱ ساعته اینفانتینو در تهران رخ داد، جلوه طنزآلودی از گام‌های تازه بود. فوتبالی که باشگاه‌های بدهکارش را نزد ای‌اف‌سی با تراز مالی مثبت جلوه می‌دهد، فوتبالی که تیمداری خصوصی در آن یک شوخی بزرگ است و باشگاه‌هایش بدون بودجه‌های بادآورده یک روز هم دوام نمی‌آورند اما هر باشگاهش با ثبت یک شرکت و تشکیل یک هیأت مدیره شمایلی خصوصی دارد.
اینفانتینو باید به شدت رئیس ناآگاهی در فیفا باشد که نداند کجا سفر می‌کند و آن کشور با چه بحران‌های بزرگی در اداره فوتبالش مواجه است. فیفا البته نمی‌تواند تمام تصمیمات و سیاق مدیریت فدراسیون‌هایش را در جهان کنترل کند و درباره همه آنها و به جای همه آنها تصمیم بگیرد. فیفا هم می‌داند که باید با توجه به ساختار سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشورها سازگار باشد و حتی اگر خیال اصلاحات دارد، راهی جز مذاکره و گفت و گو نخواهد داشت اما این یک بی‌مسئولیتی است که با ساختار غلط و تصمیمات دگم در فدراسیون‌هایش برخورد جدی نداشته باشد.
مسأله فوتبال ایران با حکم کمیته انضباطی فیفا مبنی بر محرومیت یک باشگاه از پنجره نقل و انتقالات حل نمی‌شود. حتی در فوتبال ایران اینکه یک بازیکن یا مربی برای رسیدن به حقوق از دست رفته‌اش به مرجعی مثل ای‌اف‌سی مراجعه کند، با اتهام اقدام علیه فوتبال کشورش مواجه می‌شود و تازه این نخستین انگ است اما همین فوتبال بزرگ‌ترین اقدام را علیه خود وقتی انجام می‌دهد که باشگاهش خصوصی نیست اما در پرونده‌های ارائه شده خصوصی است، که بدهکار است اما تراز مالی‌اش از بدهی‌های بزرگش خبر نمی‌دهد.
نمی‌دانیم در گفت‌و‌گوی رئیس فیفا با رئیس فدراسیون فوتبال ایران چه گذشته و چه بحثی درگرفته، نمی‌دانیم مارکو فان‌باستن، مدیر گسترش فوتبال در فیفا از سفر کوتاه‌مدت سال ۹۶ به ایران چه می‌خواست اما می‌دانیم که فوتبال ایران وقتی پیگیر یک انقلاب ۲۱ ساعته در حضور اینفانتینو بود، یعنی پیگیر هیچ چیز نبود جز یک میهمانی جالب و شنیدن این جمله که اوه، شما هم در فوتبال‌تان یک علی دایی دارید.
فیفا همچنان همان داستان سال ۹۶ را تکرار می‌کند، این‌بار پیام احوالپرسی برای رئیس سابق می‌فرستد و انگار نمی‌داند که چه بحرانی فوتبال ایران را فراگرفته است.
- 15
- 2
