فنایی: بیانیه‌ها برای کم کردن مسئولیت باشگا‌ه‌ها است/کمیته‌های انضباطی و اخلاق باید ورود کنند

محمد فنایی در گفت‌وگو با فارس، درخصوص هجمه‌هایی که علیه داوران و جامعه داوری فوتبال ایران ایجاد شده گفت: ما هنوز فوتبال را معنی نکرده‌ایم،‌ فوتبال ورزشی است که برای لذت بردن و شادی‌ کردن مردم است. این را هنوز درک نکرده‌ایم. برعکس همه جای دنیا فوتبال را به عنوان ابزاری می‌بینیم که به وسیله آن به جان هم بیفتیم و معترض باشیم و طرفدار به هر دلیلی نتیجه می‌خواهد. دلیل این مساله این است که مسئولین فوتبال ما نتوانستند یک فرهنگ اساسی را در فوتبال ما جا بیندازند. 

فنایی در ادامه گفت: متاسفانه تیم‌ها و باشگاه‌ها از مدیریت تا طرفدارانشان همه به خاطر اینکه اتفاقی در بازی می‌افتد یا داور اشتباهی می‌کند به او حمله می‌کنند. متاسفانه ما از همین اعتراضات ضرر می‌کنیم. در بازی‌های بین‌المللی می‌بینیم که یک بازیکن چگونه از حیطه بازیگری خودش خارج می‌شود و با هر حرکت و سوت داور به سمت او می‌رود. مدیریت‌ها  و کمیته‌های فوتبال ما مانند کمیته انضباطی و کمیته اخلاق باید دست به کار شوند و جدی کار کنند. آنها باید با پشتوانه هیات رئیسه فدراسیون فوتبال و همچنین کمیته داوران کار را جدی بگیرند. 

کارشناس داوری فوتبال ایران در خصوص صدور بیانیه‌های مختلف توسط باشگاه‌های فوتبال ایران گفت: این اتفاقات در اروپا نمی‌افتند و اگر هم باشد بسیار نادر است چون در آنجا اساسی وجود دارد و قراردادهایی بسته می‌شوند که اگر بخواهند از حیطه اخلاق خارج شوند تنبیه می‌شوند. داوران ما باید جرات پیدا کنند گزارشات خودشان را محکم و با شجاعت ارائه کنند و روی گزارشات آنها باید کار شود. این گزارشات باید به کمیته انضباطی یا کمیته اخلاق برود کسی که به عنوان فوتبالیست پول می‌گیرد نباید تا این حد به داور حمله و توهین کند. از کادر فنی و درون زمین اعتراضات شروع و به سکوها منتقل می‌شود.  ما در فرهنگ فوتبالمان جایی برای اینکه توانسته باشیم کار اساسی انجام بدهیم وجود ندارد. 

فنایی در ادامه اظهار داشت: پیشرفت فقط در مساله فنی فوتبال نیست بلکه در مساله فرهنگ، اخلاق و احترام متقابل به یکدیگر نیز باید پیشرفت کنیم. انسان تاسف می‌خورد از اینکه فوتبال باید برای خانواده‌ها سرگرمی و مایه لذت بردن باشد اما بچه‌های ما نگاه می‌کنند و فقط با پرخاشگری و درگیری‌های فوتبال روبرو می‌شوند طبیعی است که اینها تاثیر منفی در خانواده‌ها می‌گذارند. ما ادعا می‌کنیم فوتبال حرفه‌ای داریم اما هنوز نتوانسته‌ایم چاله و چوله‌های این کار اخلاقی را پر کنیم. فوتبال آبروی مملکت است ما چقدر صدمه خوردیم از اینکه گفتند فوتبالیست‌های ایرانی در زمین مراعات نمی‌کنند در جام ملت‌ها دیدیم که بازیکنان ما به بازیکنان ژاپن حمله کردند اینها درخور شان ما نیست.

کارشناس داوری فوتبال ایران در خصوص اینکه چگونه می‌توانیم این صدور بیانیه‌ها را به پایان برسانیم گفت:  فکر می‌کنم این بیانیه‌ها را باید از طریق مدیریت فوتبال قطع کنیم. ما کمیته اخلاق و انضباطی داریم باید بخشنامه کنند که هر کسی می‌خواهد بیانیه دهد با او برخورد شود. باید کار کارشناسی و انضباطی را چارچوب  کنیم تا روابط محترمانه و مودبانه باشد.داور هم انسان است فشارهای خارج از زمین روی داورها تاثیرگذار است. داوران ما حاشیه امنیتی ندارند. همین داوران وقتی بازی‌های بین‌المللی می‌روند سربلند هستند اما در ایران قضاوت حتی به پرافتخارترین داور ما هم نمی‌چسبد و قضاوت او پرحرف و حدیث می‌شود. برای جامعه فوتبال ما  هم خیلی اهمیت ندارد که به این داور احترام بگذارند و بدانند که او چه کسی هست و چه کار می‌کند. 

فنایی در ادامه گفت: داوران ما جایگاه خودشان را ندارند و به عنوان مثال اگر آقای فغانی یک اشتباه کند آیا باید به او توهین و فحاشی شود؟ آیا نباید صبر و شکیبایی داشته باشیم؟ چرا باید وارد حیطه‌ای بشویم که هم اخلاق را ببازیم و هم فوتبال را دستاویز بداخلاقی‌ها کنیم به نظرم بعضی باشگاه‌ها می‌خواهند با دادن بیانیه منفعتی پیدا کنند و این بیانیه‌ها بین طرفداران نیز جو مسمومی ایجاد می‌کند. اینها گاهی منظور دارند و از این بیانیه‌ها سوء استفاده می‌شود. 

کارشناس داوری کشورمان درخصوص هدف از صدور بیانیه‌ها تصریح کرد: وقتی باشگاه‌ها بیانیه‌ می‌دهند اینکه مخاطب‌شان چه کسانی هستند خیلی مهم است وقتی بیانیه می‌دهند یعنی کاری از دست ما برنمی‌آید و همه چیز بستگی به تشکیلات برگزاری فوتبال دارد که ضعیف عمل می‌کند پس این کار برای پیشرفت نیست بلکه برای کم کردن مسئولیت باشگاه‌ها است.  چرا در فوتبال ما وقتی بازیکنان اشتباهات فاحش می‌کنند و به تیم‌هایشان ضرر و صدمه می‌زنند تنبیه نمی‌شوند؟ اینها درد فوتبال است که ما نتوانسته‌ایم بازیکن را موظف کنیم مسئولیتش که بازی کردن در فضای سالم و عاری از بداخلاقی است را به خوبی انجام بدهند. 

فنایی افزود: دلیل لذت نبردن تماشاگر همین درگیری‌ها و همچنین نبود امکانات رفاهی در ورزشگاه‌ها است. وقتی تماشای برای یک بازی مهم به ورزشگاه می‌رود و نمی‌داند کجا بنشیند یا بلیت را از بازار سیاه تهیه می‌کند و به ورزشگاه راهش نمی‌دهند چه لذتی وجود د ارد باید به تماشاگر آرامش بدهیم. در همین بازی دیروز دیدیم عده‌ای سرگردان در کوه و بیابان و در سرمای تبریز نشسته بودند دوربین‌ هم آنها را نشان داد و فیلم آنها در خارج از کشور پخش می‌شود این برای اعتبار فوتبال ما مناسب نیست. 

وی در پایان گفت: من به خاطر دلسوزی این صحبت‌ها را می‌کنم نه مسئولیت دارم و نه جایگاهی را طلب می‌کنم. مقدار زیادی به خاطر ندانم‌کاری و بدفرهنگی فوتبال نتوانستیم فوتبالیست را در چارچوب خودش قرار  دهیم. اینها صدمات بزرگی است که باید از آنها درس‌های بزرگی بگیریم.

متاسفانه ما فوتبال بازی می‌کنیم و بعد از آن بازی تماشاگران به جان هم می‌ افتند. آیا فوتبال لذت بردن با درگیری و دعوا است؟ دیروز یک تماشاگر رشتی فوت کرد. تا چه اندازه تماشاگر ما باید غرق در فوتبالی باشند که حتی جانشان را از دست می‌دهند اما از آن لذتی نمی‌برند آیا فوتبال را به هر قیمتی می‌خواهیم همه ما اعم از رسانه‌، کارشناس، داور فوتبال، رئیس فدراسیون و ... مسئول هستیم. نتوانستیم جایگاه فوتبال را به معنای واقعی شکل بدهیم، تعریف و عمل کنیم.