در انتقاد از «او» میگویند بیش از حد شلوغ میکند، گاهی حرفهای تند میزند، آتشبیار معرکه است و «دعوای بیمورد» را با «تعصب» به تیمش اشتباه گرفته است، اما...
اما شجاع خلیلزاده که ۲۴ اردیبهشت ۹۸ وارد سی و یکمین سال زندگیاش میشود و اینک فقط دو ماه و نیم تا ۳۱ ساله شدن فاصله دارد، به لطف همه المانهای فوق و سایر نکاتی که به آنها اشاره خواهم کرد، تبدیل به یکی از بهترین مدافعان کل لیگ فوتبال ایران شده است و اگر برخی بپندارند که او در قوارههای «ملی» نیست، کسانی را هم داریم که خلاف این فکر میکنند. کارلوس کیروش از آنها بود که به هر دو ایده فوق اعتقاد داشت! او ابتدا این مدافع پرتحرک قائمشهری را در سال ۲۰۱۲ به اردوی ملی بزرگسالان فراخواند و طی یک سال و اندی بعد از آن در ۵ بازی ملی از وی استفاده کرد اما بعداً به دلایلی که خودش بهتر میداند و ما از آن بیاطلاعیم، دیگر از خلیلزاده نام نبرد و زمینهساز افزایش دیدارهای ملی او نشد.
پیروزیخواهی افراطی
«شجاع در این سالها پخته و پختهتر شد. شوریدهسر بودن و برخی برخوردهای افراطی او در جریان مسابقات بیش از آنکه محصول افراط او در تعصب و نادیده گرفتن حق دیگران باشد، نتیجه پیروزیخواهی افراطی اوست و این ماجرا فقط به دوران پرسپولیسی بودن او منحصر نمیشود و از همان زمانی که تیمهای جوانان شهرداری امیرکلا و خوشنوش ساری را در استان زادگاهش (مازندران) ترک کرد و آینده کاری خود را ابتدا در کرمان و در تیمهای مس رفسنجان و مس این استان پایهگذاری کرد، میشد نشانههای آتشین خراج بودن وی را دید! الحاق به سپاهان که به هرحال کلاس بسیار بالاتری نسبت به تیمهای فوق داشت و دارد و چهار سال بازی در این تیم همیشه مدعی اصفهانی سبب شکوفایی فزونتر ارزشهای فنی و فردی وی شد و او با مبارزهجوییهای مخصوص خودش دل برانکو ایوانکوویچ را ربود.
محبوبتر از سیدجلال
به همین سبب یک فصل بازی «شجاع» در تراکتورسازی هم اشتیاق سرمربی کروات پرسپولیس برای صید او را سرد و کم نکرد و جالبتر اینکه شوق برانکو برای استخدام وی بیشتر از اشتیاقی بود که برای جذب سیدجلال حسینی از خود بروز داد و این یک نکته بارها گفته شده و موکد از سوی آگاهان است که جذب سیدجلال بیش از آنکه نتیجه اقدام شخصی و رویکرد برانکو بوده باشد، محصول تدبیر اکبر طاهری سرپرست وقت پرسپولیس بود که وقتی اوایل تابستان ۱۳۹۴ خبری از ایوانکوویچ در تهران نبود و او برای تعطیلات به کرواسی رفته بود، سیدجلال را به باشگاه آورد و با او قرارداد بست و برانکو را مقابل یک عمل انجام شده قرار داد و چارهای جز سکوت و تأیید تلویحی این انتقال برای سرمربی متین و هوشمند پرسپولیس باقی نماند.
از سر او آتش میبارد!
اگر رجحانی را برای «شجاع» در قیاس درجات و مراتب فنیاش با سیدجلال حسینی قایل باشیم، هفت سال جوانتر بودن وی است که به او کمک میکند سالیان بیشتر و متعددی در خدمت سرخها باشد و حتی اگر سیدجلال در تضاد با برخی شایعات اخیر در پایان فصل جاری برای همیشه کفشها را نیاویزد و یک یا دو فصل دیگر را هم در اردوی سرخها و با مقام کاپیتانی این تیم سپری کند، باز آینده از آن خلیلزاده است که اگر خیال جدایی از قرمزها به سرش نزند، میتواند سه چهار سال دیگر هم به آنها سرویس بدهد و در سالهای بازنشستگی حسینی به لیدر اصلی خط دفاع این تیم نیز تبدیل شود.
در هفتههای اخیر که تنش پیرامون برخی مسابقات پرسپولیس بیشتر شده، عدهای «شجاع را به سبب مداخله در اکثر برخوردهای فیزیکی با تیمهای رقیب محکوم نموده و فردی توصیف کردهاند که از وجودش آتش میبارد و بیش از حد ستیزهجو است و سرش برای هر دعوایی درد میکند اما شاید قابلیتهای حرفهای و جوهره درونی او چیزی فراتر از این برآوردهای ظاهری باشد و اگر اینها یک ایراد و افراطگرایی باشد، پرسپولیس با امثال رهبریفرد، انصاریان و هاشمینسب سالها نمونهها و مدلهای دیگری از سختکوشیهای منتهی شده به دردسر را در دل خود و در جمع پرسنل خویش داشته و از قضا بر پایه همین خصلتها اوج گرفته است.
DNA پرسپولیس!
شجاع اگر زاده «DNA» باشگاه پرسپولیس و محصول روشهای معروف کار در این باشگاه باشد (که البته نیست) شاگرد مستعدی است که درس سرسختی تا حد اعلا و جنگیدن تا پای جان را در مکتب کاری سرخها کامل کرده و تبدیل به بازیکنی شود که هم نسل فعلی به او نیاز و تعلق خاطر دارد و هم سکانداران و مربیان قبلی سرخها به سرکردگی «سلطان علی پروین» اصلاً بدشان نمیآمد که در دوران زمامداری خود از وجود وی و امثال او بهرهمند شوند.
وقتی در دیدار اخیر سرخها با فولاد در اهواز خللهایی در کار دفاعی آنها بروز کرد و آنها نخستین باخت این فصل خود را متحمل شدند، خیلیها گفتند اگر «شجاع» آن روز غیبت نمیکرد و در زمین حضور داشت، نتیجه دیگری حاصل میآمد و وقتی دوشنبه این هفته سیدجلال در آخرین دقایق وقت عادی دیدار با «پدیده» در جام حذفی به سبب مصدومیت زمین را ترک کرد، برخی نگران نشدند و گفتند با اینکه محمد نادری جانشین سیدجلال اصلاً در اندازههای او نیست ولی چون شجاع در زمین هست، مشکل حادی برای پرسپولیس بروز نخواهد کرد.
عبور از مخمصهها
او مردی است که بارها در زمان هجوم به سمت جلو روی سانترها و ضربات ایستگاهی به نفع سرخها گلزنیهای حساس هم داشته است. به هر یک از این برآوردها معتقد باشیم، شکی باقی نیست که این مرد ظاهراً دعوایی به یکی از ستونهای ارتش سرخ و مدافعی مقتدر تبدیل شده که میتواند برای تیمش خیرات تازه و متعددی را به ارمغان آورد و از مخمصههای متعددی عبور بدهد و این نوعی ثروت کلان و قابل تکیه برای قرمزهای تهران است.
- 18
- 3