تاکافومی: خوشحالم همه‌جا پرچم ژاپن می‌بینم!

آکاهوری تاکافومی، هافبک ژاپنی فولاد را در روز استراحت فولادی‌ها پیدا کردیم و با او گپ زدیم. زبان انگلیسی دقیق و صبر او مثال زدنی است. پاسخ به سوالات را کوتاه می‌دهد و منتظر می‌ماند تا سوال بعدی را بشنود. حس شوخ طبعی‌اش هم قابل تحسین است به‌خصوص سر قصه تماشای پرچم‌های ژاپن در ورزشگاه‌های مختلف ایران. صحبت‌های «فرهیختگان» با او را در ادامه بخوانید.

طبیعتا بهترین سوال برای آغاز این مصاحبه، همان سوال کلاسیک خبرنگاران است. از خودت بگو.

خب طبیعی است چون تازه به ایران آمده‌ام و کسی مرا نمی‌شناسد. من آکاهوری تاکافومی هستم. ۳۲ سال دارم و متاهل هستم. یک دختر پنج ساله دارم و امیدوارم خانواده‌ام یک ماه دیگر در اهواز به من ملحق شوند. دوری از آنها را دوست ندارم و منتظرم تا در اولین فرصت به ایران بیایند. در مورد سوابق فوتبالی هم باید بگویم در باشگاه‌ها و کشورهای مختلفی بازی کرده‌ام. در ژاپن در اوراواردز، میتو، یاماگاتا و کانازاوا بازی کرده‌ام. در لیتوانی در تیم لیپگا، در لهستان در تیم پوگون، در روسیه در تیم اوفا و در تایلند در باشگاه‌های راچابوری و سوفانبوری بازی کرده‌ام. سابقه ملی در تیم بزرگسالان ندارم اما چند سال در تیم‌های پایه ملی عضویت داشتم.

از فولاد چیزی شنیده بودی؟ چطور به عضویت این تیم درآمدی؟

خب چیزی از فوتبال باشگاهی ایران نمی‌دانستم غیر از اسم چند باشگاه و چند بازیکن. بعد پیشنهاد فولاد برایم آمد. در موردش تحقیق کردم و متوجه شدم که افشین قطبی سرمربی این تیم است. قطبی در ژاپن و تایلند کار کرده بود و او را می‌شناختم. با او حرف زدم و فهمیدم می‌توانیم با هم کار کنیم. به همین خاطر به ایران آمدم. البته ما قبلا جایی با هم کار نکرده بودیم. بار اولی است که با او کار می‌کنم. همین چند روز ابتدایی هم برای من جذاب بوده. کار کردن با او در این جو را دوست دارم.

باشگاه فولاد را چطور دیدی؟

بسیار باشگاه حرفه‌ای و خوبی است. من زمین‌های تمرین و امکانات این باشگاه را دوست دارم. طوری نیست که آدم در کارش به مشکل بخورد. این خیلی قابل احترام است. ورزشگاه بسیار زیبایی هم دارد که آدم از بازی در آن لذت می‌برد. اما چیزی که در این باشگاه مرا بسیار جذب خودش کرده طرفدارانی است که این تیم را تشویق می‌کنند.

هواداران فولاد؟

بله. تا با حال ندیده بودم هیچ‌جا مردم اینقدر دیوانه فوتبال باشند. مردم در اهواز جای غذا فوتبال می‌خورند! شوری که آنها در مورد فوتبال دارند برای من باورنکردنی است. هیچ‌جا چنین تجربه‌ای نداشتم.

ما به جنوبی‌ها در کشورمان یک لقب داده‌ایم. خونگرم! منظور از خونگرمی اشاره به میهمان‌نوازی و صمیمیت دارد.

لقب درستی است. مردم اینجا واقعا خون‌شان داغ است.(می‌خندد) دوستان بسیار خوبی در همین مدت کوتاه پیدا کرده‌ام و واقعا هم آدم‌های خوبی هستند. دوست داشتنی و صمیمی. وقتی با آنها رفیق می‌شوی انگار یکی دو سال است که آنها را می‌شناسی.

بازیکنان تیم چطور؟

در بحث فنی مشخص است که روی انتخاب نفرات کار شده. هر بازیکن جدیدی که وارد یک تیم می‌شود هم‌تیمی‌هایش را ارزیابی می‌کند تا بفهمد که چقدر کارش آسان یا سخت است. من واقعا می‌دانم کار آسانی دارم. اینجا همه تکنیک و درک خوبی از فوتبال دارند. مربی هم تاکتیک‌های مدرنی دارد. شاید کمی زمان نیاز باشد تا بازیکنان با مربی جدید هماهنگ شوند ولی تا همین‌جا هم نمایش‌های خوبی داشتیم. من فوتبال دفاعی را دوست ندارم و اینجا هم بازی‌های ما تماشاگرپسند است.

رفتارشان با تو خوب است؟

از چیزی که انتظار داشتم خیلی بهتر است. بالاخره یک غریبه وقتی وارد یک جمع می‌شود باید کمی تلاش کند تا محبت بقیه را جلب کند. سال‌ها در کشورهای مختلف بازی کردم. در فولاد هیچ مشکلی ندارم. از روز نخست با من مثل دوستان خوب برخورد کردند و حسابی برایم سنگ‌تمام گذاشتند. خوشحالم که اینجا هستم.

در ایران با تغذیه مشکلی نداری؟

(می‌خندد) در ایران مردم دیوانه شکرند. چقدر شیرینی دوست دارید. من ناچارم مراقب وزنم باشم. مردم شما هیچ علاقه‌ای به سلامتی ندارند. غذاها چرب و شیرین است. واقعا دوست دارم از همه این غذاها بخورم اما مربی نیمکت‌نشینم می‌کند.

با خانواده‌ات در تماس هستی؟

بله، هر روز. اینترنت اینجا خوب است و من هم با خانواده‌ام در تماس هستم. خیلی دوست دارم زودتر به ایران بیایند.

در اهواز ژاپنی دیگری هم هست؟

 (می‌خندد) نه من اینجا خیلی خاصم. بیشتر از چیزی که فکرش را بکنید. تنها ژاپنی اهواز هستم ولی مردم دوستم دارند. کلا متوجه شده‌ام که در تمام ایران مردم ژاپنی‌ها را خیلی دوست دارند. در هر شهری که فوتبال هست یک پرچم ژاپن هم در ورزشگاه می‌بینم.(می‌خندد)

قصه‌اش را هم می‌دانی؟

یک چیزهایی به اشتباه به من گفته‌اند اما دلیل واقعی‌اش را نمی‌دانم. مردم عاشق ژاپنی‌ها هستند. بقیه دلایل برایم اهمیتی ندارد.(می‌خندد)

در مورد جام ملت‌های آسیا هم صحبت کنیم. شکست ایران از ژاپن و بعد شکست ژاپن از قطر!

شاید ناراحت شوید اما پیروزی ما مقابل شما خیلی زیبا و مهم بود. به تیم قدرتمندی خورده بودیم اما آن روز دقیقا روز ما بود و روز شما نبود.

درست مثل فینال که روز شما نبود!

بله! متاسفانه روز قطری‌ها بود. حیف شد.

ما در ایران یک ضرب‌المثل یا اصطلاح داریم که می‌گوید: برای یک سامورایی همه جا ژاپن است!

جدی؟ ما در ژاپن چنین چیزی نداریم. معنایش چیست؟

 معنایش به اصول اخلاقی بر می‌گردد. یعنی مهم نیست الان کجا هستی. مهم این است که خودت چه شخصیتی داری.

من خیلی به تاریخ علاقه‌ای ندارم. از من در مورد سامورایی‌ها سوال نکن!

از سوگیتا چطور؟

بازیکن خیلی خوبی است و در تراکتور بازی می‌کند. خیلی ارتباط نداریم ولی برای او بسیار احترام قائلم و امیدوارم موفق باشد.

هومن جعفری