برای پرسپولیس، برانکو ایوانکوویچ فقط یک مربی نبود و نیست. او جای خالی همه‌ی ستاره‌های رفته‌ی این تیم را هم پر کرد و شد سپر بلای مدیران باشگاه. همین مدیرانی که حالا برای پرداخت حق و حقوق او دست‌دست می‌کنند و نقش این مربی در قهرمانی‌ها و موفقیت‌های سه سال اخیر به چشم‌شان نمی‌آید. به لطف مدیریت آنهاست که برانکو از یازده ماه پیش تا امروز حتی یک دلار هم دریافتی نداشته. آقای سرمربی حتی یکی دو بار که باشگاه می‌خواست بدون توجه به اعتراض‌های بازیکنان بخشی از مطالبات او را بپردازد، نپذیرفت و خواست که اگر پولی هست، اول بین بازیکنان تقسیم شود. هر چه برانکو حجب و حیای بیشتری به خرج می‌داد، پرسپولیسی‌ها بی‌خیال‌تر می‌‌شدند و خلاصه کار را به جایی رساندند که پروفسور هم به حرف آمد.
این زشت‌ترین عادتِ ما و فوتبال‌مان است که حتی از موفقیت هم سیر می‌شویم. خسته می‌شویم از بزرگ شدن. از برنده شدن و برنده ماندن. اگر جز این بود، چه دلیلی داشت که پرسپولیسی‌ها مربی موفقی همچون برانکو را تنها بگذارند و این‌طور دلسردش کنند از ماندن؟ چرا تلاشی نمی‌بینیم برای حفظ مرد کروات اگر واقعا دلزده نشده‌ایم از پیروزی‌ها و قهرمانی‌ها؟
هر چند شاید درست‌تر این باشد بپرسیم چه کسی به چه دلیل نمی‌خواهد برانکو ایوانکوویچ بماند که باشگاه این‌قدر نسبت به او و مطالباتش بی‌‌تفاوت شده؟ حال آنکه می‌‌دانیم بدحسابی باشگاه پرسپولیس یکی از بندهایی است که به برانکو اجازه‌ی فسخ یک‌طرفه‌ی قراردادش را می‌دهد.
تا اینجای کار، مرد کروات رقمی نزدیک به ۸۰۰ هزار یورو از باشگاه پرسپولیس طلب دارد و به او قول داده بودند که طلبش را از پاداش نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان ۲۰۱۸ آسیا پرداخت خواهند کرد. تا همین چند وقت پیش هم مدام می‌گفتند این پاداش به دست‌‌شان نرسیده اما دو سه روز بیشتر از روزی که ایرج عرب گفت: «پاداش نایب قهرمانی را گرفتیم و خرج روزمره‌ی پرسپولیس کردیم» نمی‌گذرد.
بعد گفتند باشگاه پاداشی را که قرار است بابت حضور بازیکنانش در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه از فیفا بگیرد، به برانکو خواهد داد اما خودشان هم می‌دانستند که شدنی نیست. پرسپولیسی‌ها دیده بودند که فدراسیون هم برای تسویه حساب با کی‌روش چنین گزینه‌ای را برگزید اما فیفا زیر بار نرفت. با این حال به گفته‌ی خودشان از طریق فدراسیون به فیفا نامه زدند و با توضیح وضعیت مالی باشگاه و بدهی‌اش به برانکو ایوانکوویچ، درخواست کردند که سهم پرسپولیس از پاداش‌های جام جهانی ۲۰۱۸ مستقیم به حساب مرد کروات واریز شود.
جالب‌تر وقتی بود که عضو تازه‌وارد هیات مدیره‌ی باشگاه پرسپولیس با بزرگ جلوه دادن این اقدام، سعی کرد وظیفه‌ی انجام نشده‌ی این باشگاه را بیندازد گردن فدراسیون فوتبال. مهدی محمدنبی گفته بود: «ما از فیفا مطالباتی داریم و به خاطر همین از طریق فدراسیون به آنها نامه زدیم تا بخشی از مطالباتمان را به برانکو پرداخت کنند. ما تمام کاری را که باید انجام می‌دادیم، انجام دادیم و این موضوع دیگر دست باشگاه نیست. الان فدراسیون موظف است درخواست و نامه ما را پیگیری کند و طلب برانکو را به دستش برساند.»
او در حالی این حرف را زده که بخاطر رابطه‌ی نه چندان خوبش با سرمربی پرسپولیس، می‌گفتند حضورش در این باشگاه مُهر تاییدی خواهد بود بر جدایی برانکو. گذشته از این، روابط برانکو و عرب خیلی دوستانه نیست و جعفر کاشانی هم به عنوان رئیس چند ساله‌ی هیات مدیره‌ی باشگاه هر چند وقت یک بار نیشی می‌زند به مرد کروات. به کسی که در روزهای تنهایی و سیاه پرسپولیس، با صبر و حوصله دست این تیم را گرفت، از زمین بلندش کرد و از فرش به عرش رساندش. با تدبیر و مدیریت درست برانکو بود که پرسپولیس از آن محرومیت و نداری به قهرمانی رسید و با همان دست‌های بسته، یک پای در فینال لیگ قهرمانان آسیا بود.
برای پرسپولیس، برانکو ایوانکوویچ فقط یک مربی نبود و نیست. او جای خالی همه‌ی ستاره‌های رفته‌ی این تیم را هم پر کرد و شد سپر بلای مدیران باشگاه. همین مدیرانی که حالا برای پرداخت حق و حقوق او دست‌دست می‌کنند و نقش این مربی در قهرمانی‌ها و موفقیت‌های سه سال اخیر به چشم‌شان نمی‌آید. به لطف مدیریت آنهاست که برانکو از یازده ماه پیش تا امروز حتی یک دلار هم دریافتی نداشته.
آقای سرمربی حتی یکی دو بار که باشگاه می‌خواست بدون توجه به اعتراض‌های بازیکنان بخشی از مطالبات او را بپردازد، نپذیرفت و خواست که اگر پولی هست، اول بین بازیکنان تقسیم شود. هر چه برانکو حجب و حیای بیشتری به خرج می‌داد، پرسپولیسی‌ها بی‌خیال‌تر می‌‌شدند و سر آخر کار را به جایی رساندند که پروفسور هم به حرف آمد. البته باز هم سر و صدا و اعتراضی نشنیدیم اما وکیل رسمی برانکو که هموطن او هم هست، با ارسال نامه‌ای به باشگاه پرسپولیس خواهان پرداخت مطالبات معوقه‌ی این مربی شد. گفته بودند بی‌توجهی به این نامه، باعث تکرار آن و تهدید باشگاه شده اما خودِ ایوانکوویچ تاکید کرده که نامه دومی برای پرسپولیس ننوشته است.
هر چند دلخوری‌اش را بیش از این نتوانست پنهان کند که در کنفرانس پیش از بازی با سایپا گفت: «من یک سال دیگر با باشگاه پرسپولیس قرارداد دارم اما در فوتبال چیزی به عنوان قرارداد وجود ندارد و واقعا می‌دانم در آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد. مهم این است که تا زمانی که هستیم، از حضورمان لذت ببریم. اینکه یک ماه یا دو ماه یا شش ماه دیگر چه اتفاقی رخ خواهد داد، در آینده مشخص خواهد شد. طبیعی است که تا زمانی که هستیم، همه تلاشمان را انجام می‌دهیم.»
حرف‌هایی که زد، بوی خداحافظی می‌داد و داغ روزهای تاریکِ پیش از او را در دل هواداران تازه کرد. هوادارانی که استرس انتقال برانکو ایوانکوویچ به تیم‌ملی هنوز دست از سرشان برنداشته و از مدت‌ها پیش برای از دست دادن مربی محبوب‌شان دل‌نگرانند. برداشت این هواداران از اتفاقات اخیر و دلخوری آقای سرمربی حتی از بی‌توجهی باشگاه به برانکو هم تلخ‌تر است.
آنها حالا خوب می‌دانند که رابطه‌ی خوبی بین مدیریت باشگاه و برانکو ایوانکوویچ وجود ندارد و تصورشان این است که همه‌ی بی‌توجهی‌ها و بی‌تفاوتی‌ها دلیلی جز راندن این مربی از پرسپولیس ندارد. برداشت هواداران پرسپولیس این است که باشگاه چون دلیل و توجیه قابل قبولی برای قطع همکاری با برانکو ندارد، سعی دارد این‌گونه تحت فشار قرارش بدهد و راه خروج را برای او هموار کند. راهی که هواداران فکر می‌کنند به نیمکت تیم‌ملی ختم می‌شود و از همین رو مقابل مدیران باشگاه موضع گرفته‌اند.
این را که تصورات نازیبای هواداران نگران پرسپولیس چقدر به واقعیت نزدیک است، خودِ باشگاه‌نشین‌ها بهتر می‌توانند پاسخ بدهند اما پرسش ما این است که آیا پرسپولیس گنجِ بزرگ خود را به همین سادگی از دست خواهد داد؟ باورکردنی نیست که مدیران باشگاه واقعا از سنگر گرفتن پشتِ موفقیت‌های پرسپولیسِ برانکو ایوانکوویچ خسته شده و دنبال تغییر باشند. نگرانی هواداران اما کاملا بجاست وقتی پالس‌هایی که از سرمربی محبوب و موفق تیم‌شان دریافت می‌کنند، پر از دلخوری است و بوی خداحافظی را در آسمان پرسپولیس پخش کرده.
در این چهار سال برانکو ایوانکوویچ خودش را ثابت کرده و حالا نوبت مدیران باشگاه است که مدیریت خود را به رخ بکشند. البته مثل همیشه وعده‌هایشان به راه است اما بجای اینکه با خودِ برانکو حرف بزنند، در رسانه‌ها به او وعده می‌دهند و بی‌پولی باشگاه را یادآور می‌شوند. آنها کار را به جایی رساندند که حتی صدای پیشکسوتان هم درآمد. مهرداد میناوند، رضا جباری و علیرضا امامی‌فر که اخبار و اتفاقات تیم محبوب‌شان را با جزئیات و حساسیت بسیاری دنبال می‌کنند و از حامیان پر و پا قرص برانکو هم هستند، با انتشار پست‌هایی در اینستاگرام‌شان به این موضوع واکنش نشان داده و به مدیران باشگاه هشدار داده‌اند که سرمربی کروات اگر اعتراض نمی‌کند و حرفی از حق و حقوقش نمی‌زند، از سر رضایت نیست.
این پیشکسوتان در متن‌های مفصل خود به این نکته اشاره کرده‌اند که باشگاه و هیات مدیره جدیدش باید هر طور شده این مشکل را حل کنند چرا که ظاهرا به نظر می‌رسد اراده‌ای وجود دارد تا مانع تداوم حضور برانکو ایوانکوویچ در پرسپولیس و همین‌طور تکرار موفقیت‌های پرسپولیس و قهرمانی‌های متوالی‌اش شود. مدیران باشگاه هم برای اینکه حسن نیت خود را ثابت کنند، اعلام کرده‌اند که بعد از بازی برگشت با الاهلی پول برانکو را می‌دهند.
البته عرب چند روز پیش گفته بود پیش از رسیدن اردیبهشت که وعده‌اش را به برانکو داده بود، مطالبات این مربی را می‌پردازد اما حالا برگشته به همان تاریخ قبلی. جالب اینکه مدیران باشگاه ادعا کرده‌اند که بخش قابل توجهی از بدهی پرسپولیس به برانکو را فراهم کرده‌اند اما این پول را پس از بازی برگشت مقابل الاهلی عربستان به حساب او واریز خواهند کرد.
- 14
- 6
