تراکتور مدرسه‌ جدید پیرمردها

مصطفی دنیزلی در تبریز. این خبری رسمی است درباره سرمربی فصل بعد تراکتورسازی. زنوزی بعد از مذاکره با لئونارد و فیلیپه اسکولاری- البته بیشتر در رسانه‌ها - سراغ سرمربی ۷۰ ساله ترکیه‌ای رفت و او را جذب کرد. یک مربی نام‌آشنا در فوتبال ایران که فصل قبل روی نیمکت کاسیم‌پاشا نشست و البته دو هفته مانده به پایان سوپرلیگ ترکیه از هدایت این تیم اخراج شد. اینکه چرا تراکتورسازی بعد از لیکنز و توشاک، این بار هم سراغ یک مربی مسن رفته پرسشی است که زنوزی به‌عنوان مالک تراکتورسازی می‌تواند پاسخش را بدهد. تراکتورسازی در یکی دو فصل اخیر تبدیل به خانه سالمندان شده و مربیانی خارجی جذب کرده که تاریخ تولد همه آنها سال ۱۹۴۹ میلادی است. اتفاقی عجیب در تیمی که برای قهرمانی در لیگ به هر دری می‌زند.

مشخص نیست چرا تراکتورسازی برای جذب سرمربی سراغ گزینه‌های مسن می‌رود و آنها را با هزار وعده و وعید راضی به حضور در تبریز می‌کند. آن‌هم با یوروهایی که می‌پردازد و البته خیلی‌ها انتقال چنین مربیانی را یک پیروزی بزرگ برای تراکتورسازی قلمداد می‌کنند. بعد از جان توشاک و جرج لیکنز، حالا نوبت به مصطفی دنیزلی رسیده تا با حکم زنوزی سرمربیگری تراکتورسازی را بر عهده بگیرد. مربی مشهور ترک که البته در سال‌های اخیر موفقیتی را به‌دست نیاورده است.

جان توشاک متولد ۲۲ مارس ۱۹۴۹ (۲ فروردین ۱۳۲۸ ) بود. مهاجم سابق کاردیف، لیورپول و سوانسی‌سیتی که سابقه مربیگری در سوانسی، اسپورتینگ‌لیسبون، رئال سوسیه‌داد، رئال مادرید، بشیکتاش، تیم‌های ملی ولز و مقدونیه، مورسیا و خزر لنکران را در کارنامه داشت. این مربی ولزی که سال ۲۰۱۳  در باشگاه خزر لنکران جای خود را به مصطفی دنیزلی داده بود، نتوانست خواسته‌های مدیران تراکتورسازی را برآورده کند، بنابراین خیلی زود چمدان خود را بست و به کشورش برگشت.

بعد از مدتی که محمد تقوی هدایت تراکتورسازی را بر عهده داشت و به‌عنوان یک مربی جوان و صاحب‌سبک نتایج مناسبی هم کسب کرد، زنوزی سراغ جرج لیکنز بلژیکی رفت تا با او به آرزوهای بزرگی که در سر داشت و یکی از آنها قهرمانی در لیگ برتر بود، برسد. لیکنز متولد ۱۸ مه ‌۱۹۴۹ (۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۸ ) بود. یعنی یکی دو ماه کوچکتر از جان توشاک ولزی. مدافع سابق باشگاه کلوب بروژ، در مربیگری رزومه ضعیفی نداشت. او در ۳ دهه اخیر روی نیمکت بروژ، ترابزون‌اسپور، گنت، اندرلخت و تیم‌های ملی مجارستان، بلژیک و الجزایر نشست و سرانجام مربیگری در تراکتورسازی را تجربه کرد. لیکنز موفق نشد تراکتورسازی را نه تنها به قهرمانی لیگ برتر برساند، بلکه این تیم سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا را هم نگرفت تا مرد بلژیکی به بروکسل برگردد و خواب مربیگری دوباره در تراکتورسازی را ببیند.

تراکتورسازی بعد از هفته‌ها مذاکره با گزینه‌های مختلفی چون لئوناردو و فیلیپه اسکولاری (البته در رسانه‌ها ) یک مربی مسن دیگر را انتخاب کرد. مصطفی دنیزلی ۷۰ ساله که او هم مثل توشاک و لیکنز متولد ۱۹۴۹ میلادی است.

تنها با این تفاوت که او ۸ ماه کوچکتر از توشاک و ۶ ماه کوچکتر از لیکنز است. دنیزلی که خیلی‌ها حضور او را یک موفقیت برای تراکتورسازی می‌دانند، یک مرد پرافتخار در فوتبال ترکیه محسوب می‌شود. افتخاراتی که همراه با بشیکتاش، فنرباغچه، گالاتاسرای و تیم ملی ترکیه به‌دست آمده و البته متعلق به حدود دو دهه قبل بوده. مصطفی دنیزلی دیگر شور و هیجان گذشته را ندارد. او در این سال‌های اخیر وقتی با پیشنهاد پرسپولیس هم مواجه شد، تأکید کرد که حوصله فعالیت مداوم در عرصه مربیگری را ندارد. نتایج او هم نشان می‌دهد که دنیزلی در فوتبال ترکیه به یک مربی معمولی تبدیل شده است. او فصل قبل ۳۲ هفته هدایت کاسیم‌پاشا را بر عهده داشت و ۳۸ امتیاز کسب کرد. دنیزلی در دو هفته پایانی و زمانی که کاسیم‌پاشا در رده سیزدهم حضور داشت و خطر سقوط را حس می‌کرد، جای خود را به الیاس اوزتورک ۵۰ ساله داد. هر چند او در دو هفته فقط یک تساوی کسب کرد تا کاسیم‌پاشا فصل را با حضور در رتبه چهاردهم سوپرلیگ ترکیه به پایان برساند.

مصطفی دنیزلی ۷۰ ساله با چند صد هزار دلار به تراکتورسازی آمده تا کاری کند کارستان. اینکه چرا زنوزی سراغ مربیان مسن می‌رود، سوالی است که کمتر کسی پاسخش را می‌داند. شاید برای مالک تراکتورسازی، افتخارهای گذشته ارزش بیشتری نسبت به جذب یک مربی جوان، به روز و صاحب سبک باشد. اینکه تراکتورسازی از دنیزلی چه می‌خواهد و آیا این مربی می‌تواند انتظارها را برآورده کند، پرسشی است که نمی‌توان پاسخ آن را همین امروز داد. فقط یادمان نرود که همین استقبال از دنیزلی، در دوران حضور توشاک و لیکنز نیز انجام شد اما حضور این مربیان قدیمی اما پرافتخار سودی برای تراکتورسازی نداشت و در نهایت منجر به قطع همکاری زودهنگام با آنها شد.

امیر اسدی