افشاگری خطیر، البته فقط مربوط به مدیریت فعلی باشگاه و اتفاقات حال حاضر نبود و معاون ورزشی و سابق باشگاه استقلال مسائل پشت پرده مدیریت‌های پیشین آبی‌ها را هم فاش کرد که واکنش‌های متعدد و متفاوتی را در‌پی داشت. واکنش فتح‌ا...زاده و شکایت او از خطیر، اظهارنظر جنجالی کامران منزوی عضو هیئت‌مدیره و نظری‌جویباری معاون سابق آبی‌ها، از جمله پیامدهای مصاحبه‌های جنجالی و صریح خطیر بود. قطعا در این‌زمینه شنیدن و خواندن نظرات امیررضا واعظ آشتیانی مدیرعامل باشگاه استقلال در اواخر دهه ۸۰، خالی از لطف نیست، فردی که در دوره مدیریت‌اش در ساختار باشگاه اصلاحاتی ایجاد کرد و با شفاف‌سازی در مورد مسائل مختلف باشگاه و عملکرد موفق در بحث مدیریت هزینه‌ها به زعم خیلی‌ها از موفق‌ترین مدیران باشگاه استقلال بود.
قطعا از اتفاقات اخیر باشگاه استقلال و افشاگری آقای خطیر معاون سابق باشگاه اطلاع دارید. با توجه به مدیریت ۲ ساله‌تان در باشگاه استقلال، نظر شما درباره اظهارات و افشاگری ایشان چیست؟
ببینید، یک عده اخیرا به نقل‌و انتقالات باشگاه استقلال انتقادهایی وارد کرده و می‌کنند که به‌خاطر سابقه تاریک‌شان حق انتقاد ندارند. در‌واقع این افراد مصداق کسانی هستند که با دستمال کثیف شیشه پاک می‌کنند. صحبت من نافی این نیست که نباید از استقلال و عملکرد مدیرانش انتقاد کرد اما کسی باید نقد کند که اولا کارنامه و پیشینه روشن و مثبت داشته و در ثانی کارشناس باشد. نه افرادی که سابقه داور خریدن، بازیکن خریدن و زد‌و بندهای پشت پرده را دارند.
آقای خطیر هم در صحبت‌های‌شان به مواردی از این دست اشاره کرده و مسائلی را هم درباره مسئولان و هیئت‌مدیره فعلی استقلال گفته‌اند که امیدوارم کسانی که مخاطب قرار گرفته‌اند، آنقدر شهامت داشته باشند که پاسخ قانع‌کننده‌ای به افکار عمومی بابت این مسائل بدهند. نه این‌که با کنایه و حرفهای خاک خورده و تاریخ مصرف گذشته‌ای چون آقای خطیر بیا شال گردنت را ببر، افکار عمومی را منحرف کنند و از پاسخ‌گویی طفره بروند! باید مشخص شود چه کسی ابتدا ۶ بازیکن را در لیست مازاد گذاشته و بعد اصرار کرده که با آنها مذاکره شود!
برداشت شخص شما از کنایه شال گردنت در دفتر من جا مانده، چه بوده؟
این‌ها یک‌سری اصطلاح قدیمی و خاک خورده است که شالت جا مانده، کتت را جا گذاشتی یا کلاهت جا مانده! این‌ها صرفا و فقط برای فرار از پاسخ‌گویی و شفاف‌سازی است.
پس با این‌حساب می‌توانیم این‌گونه از صحبت‌های شما استنباط کنیم که صحبت‌ها و ادعاهای خطیر درست بوده است؟
یک بخشی از صحبت‌های آقای خطیر، واقعیت‌هایی بوده که اتفاق افتاده و البته نشان از ضعف مدیریتی در باشگاه استقلال است. درست است که او مستقیما به مدیریت باشگاه نقدی وارد نکرده اما این صحبت‌ها نشان‌دهنده آن است که فضا، فضایی نیست که مدیران میانی بتوانند خوب کار کنند و نتیجه بگیرند. شاید به بخشی از صحبت‌های آقای خطیر نقد وارد است، با این‌حال او درباره برخی مسائل صحبت کرده که نظر افکار عمومی هم هست. مثلا پول‌هایی که استقلال از ترانسفر بازیکن در سال‌های گذشته به دست آورد حاصلش چه شده؟ آیا استقلال توانسته سرمایه‌گذاری کند و شرایط بهتری برای باشگاه مهیا شود؟ به خصوص این‌که آن زمان هزینه باشگاه‌داری آنچنان بالا نبوده. این پول‌های قابل توجه کجا هزینه شده؟ به خصوص پس از جام‌جهانی ۹۸ پول‌های حاصل از ترانسفر بازیکنان چه استقلال و بقیه باشگاه‌ها چه شده است؟
دوران شما جزو معدود مقاطعی است که شفاف‌سازی صورت گرفت. آیا به جز عملکرد خوب آن زمان مدیریت باشگاه، نظارت سازمان‌های بازرسی هم دقیق‌تر و بهتر بوده، الان کمتر شده یا نظارت سازمان بازرسی کل الان هم مثل سابق هست اما عده‌ای قانون را دور می‌زنند؟
وزارت ورزش خودش واحد بازرسی و نظارت دارد که گویا تعطیل است و نظارتی وجود ندارد. وقتی نظارتی وجود ندارد، هرگونه تصمیم‌گیری در باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال سلیقه‌ای می‌شود. اتفاقا هر چقدر شفاف‌سازی شود، به سود مدیران است چون وقتی مر قانون رعایت شود آرامش می‌آورد.
اقدام آقای خطیر هم برای برگزاری کنفرانس به عنوان یک معاون مستعفی در تاریخ باشگاهی ایران بی‌سابقه بود و ما شاهد حضور پلیس امنیت در محل بودیم که گویا به خواست باشگاه استقلال صورت گرفته بود.
یک انتقاد هم همین است که دلیلی ندارد کسی که مسئولیتی ندارد، کنفرانس بگذارد. البته شاید رسانه‌ها مقصرند که استقبال می‌کنند. البته من ایرادی به آقای خطیر نمی‌گیرم، شاید یک مسائلی رخ داده که باعث این اتفاق شده و استقبال رسانه‌ها هم قابل‌توجیه است که مایل بودند از عمق و صحت اخبار پیرامون باشگاه استقلال آگاه شوند. متاسفانه هیئت‌مدیره‌ها و مدیرعاملانی که در دهه۹۰ به استقلال آمده‌اند، خودشان حاشیه‌ساز و پاشنه آشیل این باشگاه شده‌اند.
دلیل عمده‌اش هم این است که همه آنها ادعای کارشناس بودن داشته و دارند و زیاد صحبت می‌کنند. دلیلی ندارد که اعضای هیئت‌مدیره و مدیرعامل این‌همه صحبت کنند. باشگاه سخنگو دارد و یک نفر باید حرف بزند. این حرف‌ها باعث ایجاد حواشی و پارادوکس برای رسانه و مخاطب و هوادار می‌شود. البته بایکوت خبری هم شیوه‌ای برای جلوگیری از سوژه‌سازی و حاشیه نیست چون همین سکوت خود باعث سوال و ابهام و شایعه می‌شود.
علاوه بر این حواشی و اتفاقاتی که آقای خطیر افشا کرد این شائبه هم وجود دارد که وزیر ورزش پرسپولیسی است و بخش عمده‌ای از مشکلات استقلال ناشی از همین مسئله است، شما این موضوع را می‌پذیرید و تایید می‌کنید؟
من این حرف‌ها را اصلا قبول ندارم چون هیچ عقل سلیمی نمی‌پذیرد که وزیری بیاید به یک تیم علاقه‌مندی نشان دهد و به باشگاه یا باشگاه‌های دیگر بی‌توجهی و بی‌اعتنایی کند، چرا‌که وزیر می‌داند که پرسپولیس و استقلال زیر ذره‌بین و نظارت مجلس و نمایندگان هستند و هر اتفاقی برای این دو بیفتد وزیر باید پاسخ‌گو باشد. وقتی پرسپولیس در لیگ یا در آسیا جایگاه مناسبی داشته باشد، وزیر نمی‌تواند حمایت نکند و اگر استقلال هم در چنین جایگاهی بود، قطعا وزیر حمایت بیشتری می‌کرد. به نظر این ذهنیت پرسپولیسی بودن وزیر ورزش از بی‌تدبیری و اظهارنظرهای غیرمنطقی برخی مسئولان ورزشی نشات گرفته است. تنها انتقادی که می‌توان به وزارت ورزش و وزیر وارد کرد، این است که در انتخاب هیئت‌مدیره‌ها و مدیرعاملان پرسپولیس و استقلال، اصلا شایسته‌سالاری و لیاقت را ملاک قرار نداده.
به عنوان سوال پایانی، می‌خواستیم نظرتان را درباره استقلال مدل ۹۸ که تغییرات زیادی در مدیریت و کادرفنی و تیم داشته، بدانیم. آیا می‌شود به موفقیت آبی‌ها خوش‌بین بود؟
به نظر من از اوایل دهه۹۰ هر اتفاقی برای استقلال افتاده، برای استقلال مدل ۹۸ با استراماچونی هم می‌افتد!
- 9
- 5
