سالی که می‌رفت با رفتن برانکو برای آنها به کابوس تبدیل شود، دوباره برای‌شان به یادماندنی شده. سرمربی آرژانتینی درست مانند چهره‌اش، آرام و بدون هیجان‌های معمول، تیمش را روز به روز بهتر کرد.
او که از لحاظ ترکیب بازیکنان هم دستش از سرمربی کروات بازتر است، حالا می‌تواند در تعطیلات نیم فصل تیمش را تقویت هم کند.
پرسپولیسی‌ها ۶ بازی پشت سر هم است که همه رقبای‌شان را شکست داده‌اند و به نظر به ثباتی دوست‌داشتنی رسیده‌اند. ثباتی که حتی ماجراهای چند روز اخیر و کنار گذاشتن علیرضا بیرانوند از لیست ۱۸ نفره هم نتوانسته آن را از بین ببرد.
یکی از مشکلات اصلی پرسپولیس در شروع فصل، نداشتن مهاجمان آماده و گلزن بود. مهاجمانی که از موقعیت‌های نصفه و نیمه هم گل بسازند. در شروع فصل مهاجم برزیلی نشان داد که در سرزمین قهوه هستند انسان‌هایی که اصلاً بلد نیستند با توپ کار کنند.
علی علیپور هم که بهترین گلزن پرسپولیس در فصول گذشته بود، با افتی فاحش رو به رو شد و همه بار تیم روی دوش مهدی ترابی افتاد. دیروز در آبادان اما کالدرون مهدی را نیمکت‌نشین کرد و علیپور را در ترکیب ثابت نگه داشت.
علیپور که چند هفته‌ای است نشان داده از روزهای بد فصل فاصله گرفته، در بازی با شهرداری ماهشهر هر دو گل بازی را به ثمر رساند تا یکی از ستاره‌های تیمش باشد. پرسپولیس برای ماندن در کورس قهرمانی نیاز به گلزنی در چنین سطحی از آمادگی دارد.
پرسپولیس در آبادان هم دوباره ثابت کرد که بهترین تیم ایران در فاز انتقال توپ از خط دفاع به حمله است. ضدحمله‌های آنها برق‌آساست و کارهای ترکیبی‌شان در این شرایط، تمرین شده، با برنامه و تماشایی است.
در این بین، مهدی ترابی نقشی کلیدی در چنین حملاتی دارد.
او دیروز به‌عنوان یار تعویضی به بازی آمد و دقیقاً بعد از آمدن او بود که خط حمله پرسپولیس جان گرفت.
به غیر از پاس گل او روی گل اول بازی از نقطه کرنر، گل دوم پرسپولیس هم با فرار و همکاری خوب مهدی با وحید امیری و البته ضربه تمام کننده علیپور شکل گرفت.
روی همین شکل از حملات پرسپولیس می‌توانست، دست‌کم ۲ گل دیگر هم بزند.
سال گذشته وقتی هیأت فوتبال خوزستان به‌عنوان برترین هیأت استانی اعلام شد، تمام ناظران و هواداران انگشت به دهان ماندند که چطور هیأتی که همیشه بازی‌های بزرگی که برگزار می‌کند حاشیه داشته، چنین عنوانی را به دست آورده؟ همان سال بازی پرسپولیس در اهواز با سنگ‌پراکنی‌های تماشاگران تیم میزبان با مشکل رو به رو شده بود و قبلاً هم استقلالی‌ها چنین تجاربی داشتند.
امسال هم که فینال جام حذفی بین پرسپولیس و داماش با اتفاقاتی عجیب رو به رو شد. پس بعید نبود که بازی پرسپولیس و شهرداری ماهشهر با مشکلاتی از قبیل سنگ‌پراکنی بعضی از تماشاگر(نماها!) رو به رو شود. نکته تلخ ماجرا این بود که ماهشهری‌ها به این دلیل نتوانستند در شهرشان میزبان پرسپولیس باشند که از نظر فدراسیون فوتبال ورزشگاه‌شان شرایط لازم برای برگزاری چنین مسابقه‌ای را نداشت اما انگار ورزشگاه جایگزین هم آنچنان آماده نبود!
داوری بازی‌های امسال کم حاشیه نداشته. چه در لیگ برتر و چه در جام حذفی. دیروز هم به همین دلیل بود که جو ورزشگاه به هم ریخت. ماهشهری‌ها در چند صحنه اعتقاد داشتند که موعود بنیادی‌فر می‌توانسته برای‌شان پنالتی بگیرد. از جمله در دقیقه ۶۸ که جهانگیر عسگری بعد از عبور از رادوشویچ و در حالی که می‌توانست ضربه نهایی را بزند، روی زمین افتاد.
داور در این صحنه به مهاجم شهرداری کارت زرد نشان داد اما تصاویر تلویزیونی نشان می‌داد که دروازه‌بان پرسپولیس مرتکب خطا شده. حالا که لیگ برتر به نیم فصل رسیده و تیم‌ها در حال استراحت هستند، آیا کمیته داوران فکری برای ارتقای داوری دارد؟
رسول مجیدی
- 15
- 6
