شاید در تمام سال‌های گذشته و همین حالا فوتبالیست‌های مهم‌تر و بهتری از اللهیار صیادمنش هم داشته‌ایم که قرار بوده در سوپرلیگ ترکیه بازی کنند یا اگر به یکی از تیم‌های این لیگ هیجان‌انگیز کوچ کرده‌اند سر از یکی از سه باشگاه پرطرفدار استانبول درنیاورده‌اند و طعم قرابت با هواداران تیفوسی آنها را نچشیده‌اند.
در بیست سال اخیر بسیاری از بهترین‌های فوتبال ایران در راه ترانسفر به سوپر لیگ ترکیه ناکام بوده‌اند یا بعضی از آنها مثل حامد کاویانپور، سهراب بختیاری‌زاده و رضا شاهرودی که از دروازه‌های مرز شمال غربی عبور کرده‌اند به تیم‌های متوسطی مثل کایسری اسپور یا آلتای ازمیر پیوسته‌اند. در سال‌های اخیر استعداد در رفته‌ای مثل پیام صادقیان هم به ترکیه رسید یا فصل قبل سیدمجید حسینی و وحید امیری بعد از درخشش در جام جهانی، سوپرلیگی شدند اما هیچ‌کدام به استانبول و یکی از غول‌های پرطرفدارش نرسیدند.
فصل قبل نیز شایعه حضور بیرانوند در فنرباغچه و بعد بشیکتاش مطرح شد یا در نقل و انتقالات زمستانی صحبت از مهاجرت کریم باقری به بشیکتاش کاملا جدی شده بود اما به واقعیت نینجامید تا اینکه یک پسر ۱۸ ساله نخستین بازیکن ایرانی باشد که به فنرباغچه بزرگ رسیده است. اللهیار صیادمنش که برای فوتبال‌دوستان ایرانی در جام جهانی نوجوانان در هند چهره شد و تنها بعد از انجام ۱۵ بازی نصف و نیمه برای استقلال و با وجود یک دوره نسبتا طولانی مصدومیت، سر از باشگاهی درآورد که بسیاری از برجسته‌ترین فوتبالیست‌های ایرانی را نپذیرفت یا نخواست.
اللهیار در ۱۸ سالگی تبدیل به مهمترین ترانسفر فوتبال ایران شد و به باشگاهی رسید که نه به خاطر ستاره‌ها و طرفدارانش بلکه به دلیل ۱۱۲ سال قدمتش و فعالیت در ۱۰ رشته ورزشی دیگر غیر از فوتبال، یکی از مهمترین باشگاههای شرق اروپاست. فنرباغچه که ۲۳۰ مسابقه در رقابت‌های مختلف اروپایی انجام داده با ۱۹ قهرمانی در سوپرلیگ ترکیه بعد از گالاتاسرای دومین باشگاه پرافتخار بالاترین سطح فوتبال ترکیه به حساب می‌آید و طی دو دهه اخیر ستاره‌های برجسته‌ای را جذب کرده است.
مسوولان این باشگاه حالا نقشه راه تازه‌ای را دنبال می‌کنند و با قرارداد بلندمدت و هزینه قابل توجه برای او دنبال استفاده چندجانبه از این بازیکن هستند. آنها استعداد پرانرژی و پرهیجان فوتبال ایران را برای مدتی طولانی به خدمت گرفته‌اند و احتمالا بعد از یکی دو فصل پرورش او را به باشگاههای دیگر قرض خواهند داد. درست مثل بیشتر باشگاههای بزرگ اروپایی در قبال بازیکنان جوان و استعدادهایی که در آکادمی خود پرورش می‌دهند یا از آکادمی باشگاههای دیگر می‌خرند، همه جوره از این طریق سود می‌برند.
با این حساب و در نظر گرفتن بزرگی و ویژگی این انتقال برای یک جوان ۱۸ ساله ایرانی آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که در فصل پیش روی سوپرلیگ ترکیه نباید منتظر حضور اللهیار در ترکیب فنر باشیم و اگر اینگونه شد هیچ‌کس حتی خود صیادمنش حق ناامیدی و نگرانی ندارد.
این مساله زمانی رنگ حقیقت به خود خواهد گرفت که بدانیم در تیم پرستاره بندر استانبول حتی برخی از بهترین نفرات نیز فرصت چندانی برای بازی پیدا نخواهند کرد و بازی نکردن صیادمنش در فصل پیش رو و حتی فصل بعد از آن اصلا عجیب و غیر معمول نخواهد بود.
فنرباغچه برای شروع فصل تازه ۹ بازیکن جدید به خدمت گرفته که یکی از آنها و البته جوان‌ترین‌شان صیادمنش است. اللهیار در پست وینگر و مهاجم نوک بازی می‌کند و اگر قرار باشد جذب نفرات جدید برای او مهم باشد باید بدانیم از ۸ بازیکن تازه‌وارد به این تیم فقط دو بازیکن مدافعند و بقیه در خط میانی و حمله بازی می‌کنند.
البته اللهیار باید خوشحال باشد که با رفتن جمعی از ستاره‌های نامدار فنرباغچه شاید دریچه کوچکی برای بازی کردن او در ترکیب اصلی باز شود . امسال ۶ بازیکن از فنر جدا شده‌اند که هر ۶ بازیکن در خط میانی و حمله بازی می‌کردند. مهم‌ترین‌شان روبرتو سولدادو مهاجم مشهور تیم ملی اسپانیا بود. بازیکنی که با سابقه حضور در ویارئال، تاتنهام و والنسیا به استانبول آمد و طی ۴۷ بازی ۱۵ گل زد و رفت. متیو والبوئنا وینگر کوتاه‌قامت پرحاشیه فرانسوی که از تیم ملی کشورش اخراج شد نیز جزو جدا شده‌های فنر به حساب می‌آید. والبوئنا بعد از انجام ۵۱ بازی و ثبت ۱۰ گل در فنرباغچه راهی المپیاکوس یونان شد.
آندره آیو ستاره تیم ملی غنا هم فصل قبل بازی‌های زیادی به‌عنوان وینگر در فنر انجام داد اما او نیز جزو جدا شده‌هاست. آیو که طی ۲۷ بازی ۵ گل در این تیم ترکیه‌ای به ثمر رساند به سوانسی انگلیس پیوسته است.
جدا از این چهره‌های سرشناس، یاسین بنزیا هافبک میانی که در تمام تیم‌های پایه فرانسه بازی کرد اما برای تیم ملی الجزایر به میدان رفت به باشگاه خودش لیل برگشت.
اسلام سلیمانی بازیکن تیم ملی الجزایر هم که در نقش مهاجم نوک در ۱۴ بازی فقط یک گل برای فنر به ثمر رساند به باشگاه خودش لستر برگشت تا احتمالا به تیمی دیگر قرض داده شود.
دیگر بازیکنی که از فنر جدا شد اما چندان نمی‌تواند برای اللهیار مهم باشد مهمت توپال نام دارد. این هافبک دفاعی که یازده سال است ملی‌پوش به حساب می‌آید بعد از ۷ فصل حضور در فنر با هواداران این تیم خداحافظی کرد.
اما در نقطه مقابل جمع بازیکنانی که به فنر باغچه آمده‌اند و به نوعی رقیب اللهیار برای بازی کردن به حساب می‌آیند واقعا جمع است! مسوولان فنر فعلا ۵ بازیکن خود را که به تیم‌های دیگر قرض داده بودند برگردانده‌اند اما بعید نیست بخشی از این ۵ نفر یا شاید همه آنها دوباره به تیم‌های دیگر قرض داده شوند تا تیم این فصل ارسون سانال خلوت شود.
باریچ الیچی هافبک تیم ملی زیر ۲۱ سال ترکیه یکی از آنهاست که بعد از حضور در مالتیااسپور برگشته است. صمد کاراکوچ دیگر هافبک جوانی که او هم در تمام تیم‌های پایه ترکیه بازی کرده به علاوه احمتان کوزه مهاجمی که به بولااسپور قرض داده شده بود فعلا در فهرست فنر دیده می‌شوند و شاید مهمترین رقبای فعلی اللهیار باشند.
دیگو ریس مدافع مکزیکی است که از لگانس به فنر برگشته و البته بازگشتش دخلی به صیادمنش ندارد . بازگشت اوزان طوفان ملی‌پوش ترکیه‌ای از آلانیااسپور که در وینگر راست بازی می‌کند اما می‌تواند برای اللهیار خبر بدی باشد. مورات ساغلام هم که از تیم دوم ولفسبورگ برگشت خورده دیگر بازیکن خط میانی فنر خواهد بود که البته شاید باز هم قرض داده شود.
در فهرست خریدهای این فصل فنر نام امره بلوز اوغلو هافبک ۳۸ ساله و باسابقه فوتبال ترکیه هم دیده می‌شود. امره سومین مقطع حضورش در فنر را آغاز خواهد کرد که البته هم در میانه خط هافبک بازی می‌کند هم سن و سال بالایی دارد و بعید است بازیکن اصلی باشد.
اما مهمترین خرید این فصل فنرباغچه مکس کروزه مهاجم شناخته شده آلمانی است که زمانی به تیم ملی آلمان هم دعوت می‌شد و ۱۴ بازی برای مانشافت انجام داده است. مهاجم سابق گلادباخ، ولفسبورگ و وردربرمن که آمده جای سولدادو اسپانیایی را بگیرد احتمالا شماره ۹ ثابت فنر در فصل پیش‌رو خواهد بود.
ارسون یانال سرمربی فنرباغچه فصل قبل به خاطر تعدد بازیکنان خط میانی‌اش بعضا با یک مهاجم نوک بازی می‌کرد اما به تناوب از سیستم‌های۳-۳-۴، ۱-۳-۲-۴ و ۱-۵-۴ استفاده کرده بود و شاید اللهیار باید منتظر باشد تا به‌عنوان وینگر به میدان برود نه مهاجم که در این راه غیر از بازیکنان تازه‌وارد باید با چهره‌های مهم و مطرحی رقابت کند که از فصل قبل در این تیم حضور داشته‌اند.
مهمترین وینگر فنرباغچه کسی نیست جز ویکتور موزس که تا همین سال گذشته میلادی به تیم ملی نیجریه دعوت می‌شد. موزس که ۹ فصل در لیگ برتر انگلیس و در تیم‌هایی مثل کریستال پالاس، استوک، ویگان، لیورپول و بیشتر از بقیه چلسی بازی کرده حال یکی از ستاره‌های فنر به حساب می‌آید. او فصل قبل طی ۱۴ بازی ۴ گل برای این تیم به ثمر رساند و احتمالا پست وینگر راست را دو قبضه در اختیار خواهد گرفت.
وینگر خطرناک دیگری که فصل قبل در خیلی از مسابقات به میدان رفت نبیل دیرار بازیکن قدبلند تیم ملی مراکش است که با سابقه چند فصل حضور در موناکو به فنر پیوست و با شماره ۱۷ این تیم طی ۴۵ بازی ۵ گل به ثمر رساند.
فصل قبل سرمربی فنر از میها زاجچ اسلوونیایی که پیراهن شماره ۲۱ را به تن می‌کند در برخی مسابقات به‌عنوان مهاجم نوک استفاده کرد در حالی که این بازیکن در پست ۱۰ بازی می‌کند. این ملی پوش اسلوونیایی فصل قبل با ۶ میلیون پوند از امپولی آمده و سابقه بازی در سری آ را هم در کارنامه دارد.
در خط میانی فنر چهره‌های شاخص دیگری هم حضور دارند. مثلا جیلسون سیگوئرا برزیلی که قرضی به فنر آمده بود و در ۱۹ بازی دو گل زد یا ایسلا ستاره شیلیایی جزو مهمترین نفرات این تیم پرطرفدار استانبول به حساب می‌آیند که عرصه را برای جوان لپ سرخ فوتبال ایران تنگ خواهند کرد. با همه سختی‌ها و اسم‌های مهمی که به میان آمد اللهیار می‌تواند سورپرایز این فصل فنر باشد. او جهشی خیره کننده در استقلال داشت و با پرشی بلند سر از باشگاهی بزرگ درآورد. پس چرا نباید منتظر شکستن تمام حدس و گمان‌ها و قواعد نانوشته اما مرسوم فوتبالی باشیم و او را در ترکیب فنر ببینیم؟
- 10
- 3
