در نزدیکی سواحل جنوب برزیل، جزیره Queimada Grande قرار دارد که به «جزیره مار» معروف است. این جزیرۀ صخره‌ای با وسعت تنها ۴۳ هکتار، محل زندگی بین ۲ تا ۴ هزار افعی سرنیزهای طلایی بسیار سمی است که می‌تواند تا ۷۰ سانتی‌متر رشد کند.
به گزارش فرادید؛ اجداد این مارها حدود ۱۱ هزار سال پیش، در پایان آخرین عصر یخبندان، زمانی که بالا آمدن سطح دریا ارتباط آنها را با سرزمین اصلی قطع کرد، در آنجا به دام افتادند.
هیچ پستانداری در این جزیره زندگی نمی‌کند و بنابراین مارها شکارچی نداشتند تا تعدادشان را کنترل کنند، اما خود آنها هم شکار بسیار محدودی داشتند. به دلیل تعداد کم حیوانات زمینی برای شکار، مارها متخصص صید پرندگانی شدند که در طول مهاجرت سالانه خود از جزیره دیدن می‌کنند.
این رژیم غذایی ممکن است توضیح دهد که چرا زهر آنها تا این حد کشنده است؛ در حالی که بیشتر مارهای سمی می‌توانند طعمه خود را نیش بزنند و آن را تا زمانی که تسلیم سم شود دنبال کنند، افعی سرنیزهای طلایی باید طعمه خود را به سرعت بکشد، قبل از اینکه پرنده فرصتی برای پرواز پیدا کند.
زهر افعی سرنیزهای اثر سریعی دارد و باعث طیف وسیعی از علائم وحشتناک از نارسایی کلیه گرفته تا خونریزی داخلی و مرگ بافت‌ها می‌شود. با این حال، این خواص کشنده برخی از محققان را بر آن داشته است تا سم را برای مصارف دارویی، مانند درمان بیماری قلبی و لخته شدن خون بررسی کنند.
مار افعی گلدن لنسهد (سرنیزهای طلایی)، یکی از سمی‌ترین مارهای جهان، منحصراً در جزیره دورافتاده Queimada Grande برزیل یافت می‌شود.
شاید جای تعجب نباشد که این جزیره خالی از سکنه است، و نیروی دریایی برزیل بازدید از آن را، جز در مورد سفرهای علمی، ممنوع کرده است. این ممنوعیت همانقدر برای محافظت از گردشگران است که برای محافظت از مارها؛ مارهای سرنیزهای طلایی به شدت در معرض خطر انقراض هستند. با این حال، قاچاقچیان حیات وحش برای گرفتن مارها سفرهای غیرقانونی به جزیره انجام می‌دهند، زیرا سم قوی آنها در بازار سیاه ارزشمند است.
در اوایل قرن بیستم چند خانواده در این جزیره زندگی می کردند که وظیفه اداره فانوس دریایی را بر عهده داشتند؛ اما افسانه‌های محلی می‌گویند که این خانواده‌ها توسط مارها کشته شدند و بعد از آن فانوس دریایی طوری تغییر داده شد تا به صورت خودکار عمل کند.
مارهای سرنیزهای طلایی به مناطق جنگلی جزیره علاقه دارند، جایی که می‌توانند طعمه خود را بهتر شکار کنند. برخی تخمین‌ها نشان می‌دهد که در جنگل‌های این جزیره ممکن است در هر متر مربع یک افعی سرنیزهای وجود داشته باشد.
با اینحال دانشمندان می‌گویند که تعداد آنها به دلیل از بین رفتن زیستگاه، بیماری، شکار غیرقانونی و موارد دیگر در حال کاهش است. یک مار بسیار کوچکتر و غیر سمی به نام حلزون خوار نیز در این جزیره زندگی می کند.
بنابراین، اگر زمانی در جزیره مار گیر افتادید، بهترین کار این است که حداقل از جنگل‌ها دوری کنید و در ساحل صخره‌ای بمانید، جایی که بعید است به افعی طلایی برخورد کنید. اگر به جنگل می‌روید، مراقب افعی‌های بالای سر و زیر پایتان باشید!
ضمنا اگر از نیش افعی طلایی رنج می‌برید، باید خیلی سریع تحت مراقبت‌های پزشکی قرار بگیرید: این سم می‌تواند در کمتر از یک ساعت انسان را بکشد، اگرچه تنها حدود هفت درصد از مردم می‌میرند. این جزیره توسط نیروی دریایی گشت زنی می‌شود، بنابراین نجات سریع از آن غیرممکن نیست.
- 16
- 2
