تیم وولاک و دختر ۶ ساله‌اش، هِنلی، تابستان امسال در دریاچه میشیگان در حال ماهیگیری بودند که ردیاب آوایی (سونار) قایق آن‌ها چیزی غیرعادی را در کف دریاچه پیدا کرد.
به گزارش فرادید، هِنلی تصور کرد شکل این شئ شبیه چیزی است که شاخک‌های اختاپوس ممکن است از خود به جای بگذارند. اما، پدرش مشکوک شد که شاید آن‌ها به یک کشتی غرق‌شده برخورد کرده‌اند، به همین دلیل تعدادی از تصاویر ردیاب را در چند گروه فیسبوک پست کرد. باستان‌شناسان دریایی انجمن تاریخی ویسکانسین متوجه موضوع شدند و شروع به حفاری کردند.
حالا کارشناسان فکر می‌کنند این پدر و دختر، بقایای کشتی جورج اِل. نیومَن را یافته‌اند، کشتی‌ای که بیش از ۱۵۰ سال پیش در جریان یک آتش‌سوزی کشنده غرق شد.
خانواده وولاک لاشه را در خلیج سبز، نزدیک جزیره سبز پیدا کردند، یک خشکی کوچک در شرق مارینت ایالت ویسکانسین. جامعه تاریخی هیچ گونه سابقه‌ای از غرق شدن کشتی در آن منطقه نداشت. اما کارشناسان با نگاه به آرشیو خود، دریافتند این اتفاق در ۸ اکتبر ۱۸۷۱، در جریان یک آتش‌سوزی بزرگ رخ داده است.
انجمن تاریخی با دپارتمان منابع طبیعی ویسکانسین تماس گرفت که سرپرست حفاظت از محیطزیست، مایک نیل را برای تحقیق با استفاده از یک وسیله نقلیه کنترل از راه دور (ROV) به محل فرستاد. اوایل این ماه، ROV عکس‌ها و فیلم‌هایی از کشتی غرق‌شده گرفت و شواهد بیشتری بدست آمد.
طبق پست فیسبوک انجمن تاریخی ویسکانسین، بنجامین فلینت کشتی‌ساز، جورج ال نیومن ۱۲۲ فوتی را سال ۱۸۵۵ در بِلُک ریوُر، اوهایو، ساخت. این کشتی یک نوع کشتی بادبانی بوده که می‌توانسته با تعداد کمتری خدمه کار کند.
روز غرق شدن، جورج ال نیومن در حال حمل الوار از ویسکانسین بوده است. دود ناشی از آتش‌سوزی بزرگ چنان غلیظ بوده که خدمه کشتی نمی‌توانستند ببینند به کجا می‌روند. کشتی نزدیک نقطه جنوب شرقی جزیره سبز به گل می‌نشیند.
ساموئل درو، نگهبان فانوس دریایی جزیره سبز، خدمه را نجات می‌دهد. آن‌ها یک هفته آنجا می‌مانند و سعی می‌کنند چیزهایی را که می‌توانند از کشتی در حال غرق شدن نجات دهند.
در نهایت کشتی را رها می‌کنند. با گذشت زمان، کشتی پوشیده از شن و ماسه شده و تا حد زیادی فراموش می‌شود تا زمانی که خانواده وولاک تابستان امسال به طور تصادفی به آن برخورد می‌کنند.
کشتی ۱۲۲ فوتی در حال حمل الوار بوده که نزدیک جزیره سبز به گل می‌نشیند؛ تصویری از بقایای کشتی
آتش‌سوزی بزرگ به شکل آتش خاشاک‌زار شروع شد که احتمالاً توسط کارگران راه‌آهن در حال پاکسازی زمین برای ریل‌ها ایجاد شده بود. این شعله کوچک خیلی سریع به اندازه بالون گسترش یافت و مساحتی بین ۱.۲ تا ۱.۵ میلیون هکتار را پوشش داد. این آتش‌سوزی شهر پشتیگو در ویسکانسین را ظرف یک ساعت ویران کرد و ۱۶ شهر دیگر را سوزاند. این جهنم حتی از آب‌های خلیج سبز عبور کرد و به بخش‌های Door و Kewaunee ویسکانسین رسید.
بیش از ۱۲۰۰ نفر در این آتش‌سوزی جان باختند که آن را به مرگبارترین آتش‌سوزی در تاریخ آمریکا تبدیل می‌کند. موزه آتش پشتیگو که توسط انجمن تاریخی پشتیگو اداره می‌شود، خاطره این فاجعه را زنده نگه داشته است.
بهار سال آینده، باستان‌شناسان دریایی امیدوارند تجزیه و تحلیل گسترده‌تری از این کشتی غرق شده انجام دهند. این کشتی ممکن است برای ثبت در فهرست ملی اماکن تاریخی انتخاب شود.
تامارا تامسِن، باستان‌شناس دریایی می‌گوید: «به محض اینکه بتوانم گروهی را دور هم جمع کنم، می‌رویم و تلاش می‌کنیم سایت را پیدا کنیم تا طی چند روز غواصی بتوانیم این سایت را ثبت کنیم.»
در این بین، خانواده وولاک هنوز هم از کشف خود خرسند هستند.
تیم وولاک گفته است: «من به دخترم گفتم مطمئنم هیچ کس دیگری در مدرسه وجود ندارد که کشتی غرق‌شده‌ای پیدا کرده باشد که قبلاً کسی آن را ثبت نکرده است. من معتقدم باید بیشتر ماهیگیری کنیم تا ببینیم آیا می‌توانیم کشتی‌های غرق‌شده بیشتری پیدا کنیم!»
- 13
- 2
