به گزارش فرادید، این مجسمه‌ی سنگ‌آهکی ۱۲ سانتی‌متری، یک پیکره‌ی زنانه‌ی ساده‌سازی‌شده را به تصویر می‌کشد. در طراحی آن، ویژگی‌های زنانه به‌صورت اغراق‌آمیز برجسته شده‌اند، در حالی که دست‌ها و پاها بسیار کوتاه و به شکلی نمادین طراحی شده‌اند که حالت نشسته و جمع شدن دست‌ها روی سینه را تداعی می‌کنند. صورت مجسمه کاملاً بی‌جزئیات و بدون ویژگی خاصی است. این نوع پیکره‌ها معمولاً با عنوان «ونوس» شناخته می‌شوند و نمادی از باروری و نیروی زایش زنان به شمار می‌آیند.
این تندیس در دسامبر سال ۲۰۲۲ توسط یک کشاورز در نزدیکی رود پارسنتا پیدا شد. او چندی بعد، تصویری از این مجسمه را برای یان اورلینسکی، رئیس گروه جست‌وجو و کاوش پارسنتا فرستاد. اورلینسکی و همکارانش به‌سرعت تشخیص دادند که با یک تندیس تاریخی و کم‌نظیر از نوع ونوس روبه‌رو هستند و آن را به اداره‌ی میراث فرهنگی منطقه تحویل دادند.
بر سطح تندیس فرورفتگی‌هایی دیده می‌شود که به‌خاطر جنس سنگ آن ایجاد شده‌اند؛ به‌ویژه نشانه‌هایی از پوسته‌ی نرم‌تنان دریایی. همچنین در بخش‌هایی از بدن، به‌ویژه اطراف سینه آثار صیقل‌دادگی ملایمی دیده می‌شود که شاید نشان‌دهنده‌ی استفاده‌ی مداوم یا نگهداری آن در پوشش‌های آلی مانند چرم باشد. بخش پشتی مجسمه نسبتاً صاف است و احتمالاً برای قرارگیری عمودی یا نصب روی پایه طراحی شده بوده است.
تندیس‌های ساده‌شده‌ی انسانی شبیه به این نمونه، معمولاً در مکان‌های نوسنگی مربوط به هزاره‌های ششم و پنجم پیش از میلاد در جنوب و جنوب‌شرقی رشته‌کوه‌های کارپات یافت می‌شوند؛ همچنین نمونه‌هایی مشابه در آناتولی و جنوب اروپا نیز دیده شده‌اند. با این حال، تندیس ونوس کوووبژگ یک کشف منحصربه‌فرد در لهستان محسوب می‌شود و تاکنون نمونه‌ای همانند آن در این کشور ثبت نشده بود.
اکنون تیمی متشکل از پژوهشگران رشته‌های مختلف در حال مطالعه‌ی دقیق این تندیس هستند و نتایج تحقیقات آن‌ها به‌زودی منتشر خواهد شد. همچنین قرار است این اثر تاریخی برای نخستین بار در پاییز امسال در موزه‌ی لهستان به نمایش عمومی گذاشته شود.
- 10
- 5
