سه سال قبل برایان و استرلا در یک آپارتمان اجارهای در واشنگتن زندگی میکردند که ماهانه برای آن باید هزار و پانصد دلار(با در نظر گرفتن دلاری چهار هزار تومان میشود ۶ میلیون تومان) میپرداختند. اما شرایط برای آنها و سه فرزندشان به شکلی پیش رفت که دیگر توانایی پرداخت این هزینهها را نداشتند و از همین رو تصمیم گرفتند یک اتوبوس قدیمی مدرسه را بخرند و برای زندگی خودشان بازسازی کنند.
آنها این اتوبوس از رده خارج شده را دو هزار و هشتصد دلار خریدند و سی هزار دلار هم برای آن هزینه کردند، اما حالا هم خانهای جمع و جور دارند و هم نزدیک محل کار برایان هستند! چون پیش از این برایان برای اینکه بتواند هزینههای زندگی را بپردازد، مجبور بود ساعتهای طولانی کار کند و با در نظر گرفتن اینکه سه ساعتی هم در مسیر خانه تا محل کار بود، اصلا فرصت اینکه نزدیک خانوادهاش باشد را نداشت، اما حالا اتوبوس را جایی نزدیک به محل کار پارک کردهاند و خانواده فرصت بیشتری برای در کنار هم بودن دارد.
ایده این کار را از یک ویدئو در شبکههای اجتماعی بدست آوردند، در آنجا پر از افرادی است که محلهای کوچک و دور از تصور را به محلی مناسب برای زندگی بدل میکنند و برایان ۲۹ ساله نیز از آنها یاد گرفت که هرمکانی را میتوانند برای اینکه مانند خانه از آن استفاده کنند، بازسازی کنند که در این مورد آنها یک اتوبوس مدرسه را انتخاب کردند.
آنها حالا اتوبوسی دارند که برای خودشان است و در آن مکان مناسبی برای زندگی ساختهاند، تا جایی که استرلا میگوید اصلا تصور اینکه بخواهند خانهای به شکل کلاسیک و سنتی داشته باشند را در ذهن ندارد و فکر میکند تا زمانیکه سه فرزندش بزرگ شوند و به سراغ زندگی خودشان بروند در همین اتوبوس زندگی میکنند.
البته آنها با مشکلاتی هم دست و پنجه نرم میکنند که به گفته مادر خانواده اوایل خیلی بیشتر بوده، سال اول نمیدانستند برای گرم کردن اتوبوس چه وسیلهای بهتر است و استفاده از بخاری برقی وقتی برق قطع میشد، اصلا ایده خوبی نبود و ابزار جایگزین نیاز داشت. با اینحال بعد از سه سال این پنج نفر به شرایط زندگی در اتوبوس کاملا عادت کردهاند.
شراره داودی
- 9
- 6
