دکتر علیرضا موسویان در گفت‌وگو با ایسنا، گفت: در همه جای دنیا از جمله آمریکا، بیشترین آمار در قطع اندام‌ها مربوط به دیابتی‌ها است؛ زیرا موقعی که بیمار مراجعه می‌کند، کار خاصی نمی‌توان برای وی انجام داد.
وی با بیان اینکه به صورت دقیق درمان‌هایی در بهترین مراکز دنیا برای نگهداری از این اندام‌ها و پیشگیری از بروز مشکل انجام می‌شود، اظهار کرد: پای افراد دیابتی به دو شکل تحت تاثیر این بیماری قرار می‌گیرد؛ یا مفاصل شروع به تخریب می‌کنند، یا خیلی از عفونت‌ها ایجاد می‌شود. بیماران معمولا موقعی که زخم بدی پیدا می‌کنند، متوجه نمی‌شوند که این زخم با زخم‌های قبلی فرق دارد. بنابراین درمان را انجام نمی‌دهند؛ زیرا اطلاع‌رسانی و آموزش به این افراد کم است. از همین‌رو سعی کردیم کارهایی برای آموزش انجام دهیم.
موسویان با اشاره به اینکه معمولا بیماران دیابتی درباره اینکه باید چه موقع به پزشک مراجعه کنند و چه اقداماتی باید برای آن‌ها صورت گیرد، اطلاعات کافی ندارند، افزود: درمان مناسبی نیز برای این بیماران انجام نمی‌شود و تعداد مراکزی که در دنیا این بیماران را درمان کنند، کم است و در کشوری مثل آمریکا نیز خیلی دقیق به این بیماران توجه نمی‌شود.
وی ادامه داد: خوشبختانه کسانی هستند که با تجربه بالا، موفقیت‌های خوبی را در زمینه درمان پای دیابتی داشته‌اند؛ بنابراین نیاز به فرهنگ‌سازی داریم تا بیماران بدانند چه اقداماتی می‌توان برای درمان انجام داد. هدف ما این است که بیمار را متحرک نگه داریم و اندام خود فرد را برایش حفظ کنیم. البته این موفقیت‌ها در دنیا به ثبت رسیده و این‌گونه نیست که فقط در مشهد به این توفیقات دست یافته باشیم.
این متخصص با اشاره به اینکه بیماران دیابتی دچار اختلالات عروقی می‌شوند که کلیه‌ها، چشم و اعصاب اندام‌ها در دست و پا را درگیر می‌کند، گفت: دیابت برای دست خیلی مشکلی ایجاد نمی‌کند، ولی در پا اندام گردش خون بیشتر مختل می‌شود و گاهی پا به‌راحتی دچار زخم می‌شود.
وی ادامه داد: یک بار که زخم و مشکلات استخوانی ایجاد شد، دیگر بهبودی‌اش روند خاص خودش را دارد؛ بنابراین باید مراقبت خوبی از پا انجام و آموزشی درست به بیمار ارائه شود.
موسویان با بیان اینکه اولین مسأله در خصوص بیماران زخم پای دیابتی این است که قند را کنترل کنند، اظهار کرد: مسائل و مشکلات مختلف شامل استرس‌ها، مشکلات داخلی بدن، جراحی و...، قند را بالا می‌برد و در طولانی‌مدت مشکلات پا و درمان را سخت می‌کند.
وی افزود: بهداشت پا در افراد دیابتی یک مقدار متفاوت با افراد عادی و با دقت بیشتری دنبال می‌شود. کسی که دیابت دارد، از نظر پوشش باید کفش مناسب داشته باشد و اگر از صبح تا عصر بیرون باشد، باید هر دو - سه ساعت، کفش خود را عوض کند؛ زیرا هر کفش نقاط فشار خاص خود را دارد و نباید از یک کفش ثابت استفاده کرد.
موسویان ادامه داد: علاوه بر این، بیماران دیابتی باید روزی یک‌بار پایشان را بشویند و خشک کنند؛ زیرا خشک‌کردن پا مشکلات عصبی را کم می‌کند. همچنین شبی یک‌بار قسمت‌های مختلف پا و انگشت‌ها را بازدید کنند و خود فرد این کار را انجام ندهد، بلکه فرد دیگری این کار را انجام دهد؛ زیرا بینایی افراد دیابتی خیلی خوب نیست.
این متخصص ارتوپدی افزود: افراد دیابتی هنگام دوش گرفتن، پایشان را برای کنترل دمای آب، زیر آب داغ نگیرند؛ زیرا اعصاب پا به‌خوبی کار نمی‌کند و احتمال دارد سوختگی پیش آید. دمای آب را باید این افراد با کتف تست کنند. علاوه بر این در مواقع پیشرفت بیماری، بیمار احساس سردی در پا می‌کند و خیلی از مواقع ممکن است پایشان را به بخاری بچسبانند، اما نباید این افراد از وسیله گرم‌کننده استفاده کنند.
موسویان با اشاره به اینکه بیماران دیابتی باید از جوراب مخصوص دیابتی‌ها استفاده کنند، تصریح کرد: بیماران دیابتی باید با دمای معمولی پا را گرم کنند. استفاده از کیسه آب گرم و چسباندن پا به بخاری اصلا توصیه نمی‌شود؛ چراکه پا به‌راحتی دچار سوختگی درجه یک و دو می‌شود و روند بهبودی نیز کند و سخت است.
- 19
- 4
