به گزارش خبرگزاری دانشجو، دستگاه کم هزینه ی شرکت CoFlo Medical میتواند درمانهای بیولوژیکی پیشرفته را سریع تر به افراد سرطانی، بیماری های خودایمنی و موارد دیگر ارائه دهد.
برنده مسابقه کارآفرینی ۱۰۰ هزار دلاری دانشگاه MIT امسال، با استفاده از نوع جدیدی از دستگاه تزریق دارو، به درمانهای پیشرفته کمک می کند تا سریع تر به بیماران بیشتری برسند.
شرکت CoFlo Medical می گوید دستگاه کم هزینه اش میتواند دارو های بیولوژیکی را بیش از ۱۰ برابر سریع تر از روش های موجود تحویل دهد و درمان طیف وسیعی از بیماریها از جمله سرطان ها، بیماری های خودایمنی و بیماری های عفونی را تسریع کند.
سیمون روفر، فارغ التحصیل سال ۲۲، که این شرکت را به همراه ویشنو جایاپراکاش، فارغ التحصیل سال ۲۱ و کریپا واراناسی، استاد دانشگاه MIT تأسیس کرده است ، گفت: «برای بیمارانی که با این بیماریها دست و پنجه نرم می کنند، هر ساعت اهمیت دارد. دارو های بیولوژیک قادر به درمان برخی از چالش برانگیزترین بیماری ها هستند، اما تجویز آنها به طور غیرقابل قبولی زمان بر است، آزادی بیمار را نقض می کند و عملاً آن ها را به تخت های بیمارستان محدود می کند. الزامات محیط بیمارستانی نیز استفاده از دارو های بیولوژیک را در مناطق دورافتاده و کم دسترس تقریبا غیرممکن می کند.»
امروزه، دارو های بیولوژیکی عمدتاً از طریق تزریق داخل وریدی به بدن بیمار تزریق می شوند و بیمار باید در طول هر تزریق ساعت ها روی تخت بیمارستان بنشیند. دلیل این امر این است که بسیاری از دارو های بیولوژیکی برای تزریق از طریق سوزن بسیار چسبناک هستند. دستگاه CoFlo امکان تزریق سریع دارو های بیولوژیکی را صرف نظر از میزان چسبناکی آن ها فراهم می کند. این دستگاه با احاطه کردن داروی چسبناک با یک مایع دوم با ویسکوزیته کمتر، کار می کند.
روفر، که در حال حاضر دانشجوی دکترا در دانشکده مهندسی مکانیک است، گفت: «تصور کنید که سعی کنید مایعی به لزجی عسل را از طریق سوزن عبور دهید:این کار به سادگی امکان پذیر نیست. در طول شش سال تحقیق و توسعه در MIT، ما بر بی ثباتی های سیالات بی شماری غلبه کرده ایم که در غیر این صورت این فناوری را غیرممکن می کرد. ما همچنین سازوکار داخلی اساسی این دستگاه را به ثبت رسانده ایم.»
روفر در ۱۲ می، در سالن اجتماعات پر از جمعیت کرسگه که شامل هیئت داوران نیز می شد، طرح برنده را ارائه داد. او در یک ویدئو، فردی را نشان داد که با استفاده از دستگاه کوفلو و با یک دست، دارو های بیولوژیک تزریق می کند.
روفر می گوید مایع دوم موجود در دستگاه می تواند بافر خود محلول دارویی باشد که فرمولاسیون دارو را تغییر نمی دهد و میتواند بطور بالقوه تایید دستگاه را در آزمایش های بالینی تسریع کند. این دستگاه همچنین میتواند به راحتی با استفاده از فرآیند های تولید انبوه موجود ساخته شود که هزینه را پایین نگه می دارد.
در آزمایش های آزمایشگاهی، تیم CoFlo تزریق هایی را نشان داده است که تا ۲۰۰ برابر سریع تر هستند.
روفر گفت: «CoFlo تنها فناوری است که قادر به تجویز دارو های چسبناک است و همزمان تجربه بیمار را بهینه می کند، بار بالینی را به حداقل می رساند و هزینه دستگاه را کاهش می دهد.»
تجلیل از کارآفرینی
مسابقه ۱۰۰ هزار دلاری دانشگاه MIT بیش از ۳۰ سال پیش آغاز شد، زمانی که دانشجویان به همراه استاد فقید MIT، اد رابرتز و دیوید تی. مورگنتالر، ۱۰ هزار دلار جمع آوری کردند تا شعار «مرد و دست» (mens et manus) دانشگاه MIT را به یک چالش استارتاپی تبدیل کنند. با گذشت زمان، با حمایت حامیان مالی، این رویداد به شهرت و رقابت استارتاپی بسیار مورد انتظار امروزی رسید و هر ساله برخی از امیدوارکننده ترین شرکت های جدید تأسیس شده توسط اعضای جامعه MIT را برجسته می کند.
رویداد دوشنبه شب، اوج ماه ها کار و آماده سازی توسط تیم های شرکت کننده بود. برنامه ۱۰۰ هزار دلاری با ارائه های دانشجویی در ماه دسامبر آغاز شد و در ماه های بعد با مربیگری، تأمین مالی و سایر پشتیبانی ها برای تیم های منتخب دنبال شد.
امسال بیش از ۵۰ تیم برای رویداد نهایی ۱۰۰ هزار دلاری درخواست دادند. شبکه ای از داوران خارجی، این تعداد را به هشت فینالیست که طرح های خود را ارائه دادند، کاهش دادند.
برندگان دیگر
علاوه بر جایزه بزرگ، به فینالیست ها همچنین جایزه ۵۰،۰۰۰ دلاری بنیانگذار دیوید تی. مورگنتالر، جایزه ۵،۰۰۰ دلاری مقام سوم و جایزه ۵،۰۰۰ دلاری انتخاب مخاطبان که در جریان مشورت های داوران به رأی گذاشته شد، اهدا شد.
جایزه بنیانگذار دیوید تی. مورگنتالر به Haven، یک پلتفرم برنامه ریزی مالی مبتنی بر هوش مصنوعی (Artificial Intelligence) که به خانواده ها در مدیریت مراقبت های مادام العمر از معلولین کمک می کند، اهدا شد. ارائه Haven توسط تج مهتا، دانشجوی دانشکده مدیریت اسلون MIT، ارائه شد که با به اشتراک گذاشتن تجربه خانواده خود در مدیریت معلولیت ذهنی خواهرش، این مشکل را توضیح داد.
مهتا به حضار گفت: در حالیکه خانواده ام برای آینده برنامه ریزی می کنند، تعدادی سوال ما را شب ها بیدار نگه می دارد. چقدر پول باید پس انداز کنیم؟ او واجد شرایط دریافت چه مزایای عمومی است؟ چگونه دارایی های خصوصی خود را ساختار دهیم تا او آن مزایای عمومی را از دست ندهد؟ در نهایت ، چگونه وجوه و انطباق با قوانین را در طول زمان مدیریت کنیم؟
هیون با استفاده از اطلاعات و اهداف خانواده، یک نقشه راه شخصی سازی شده می سازد که می تواند نیاز ها و هزینه های مراقبتی را برای بیش از ۵۰ سال پیش بینی کند.
مهتا توضیح داد:ما به خانواده ها مراحل دقیق بعدی که باید انجام دهند، اینکه برای چه چیزی و چه زمانی درخواست دهند را توصیه می کنیم.
جایزه سوم به آئورت اسکوپ رسید که هوش مصنوعی و سونوگرافی را برای ارائه راهنمایی واقعیت افزوده در طول جراحی عروق ترکیب می کند. امروزه، جراحان باید هنگام وارد کردن یک استنت بزرگ به بدن بیمار در طول یک جراحی رایج که بعنوان ترمیم اندوواسکولار شناخته می شود، به یک تصویر اشعه ایکس دو بعدی تکیه کنند.
شرکت آئورت اسکوپ (Aorta Scope) پلتفرمی برای تنظیم سه بعدی و بلادرنگ ایمپلنت توسعه داده است. این راهکار، فناوری سونوگرافی درون عروقی را با حسگر شکل فیبر نوری ترکیب می کند. تام دیلون (Tom Dillon) سیستمی را ساخته است که داده های این منابع را به عنوان بخشی از دکترای خود در دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه MIT ترکیب می کند.
در نهایت، جایزه انتخاب مخاطبان به Flood Dynamics رسید که مدل سازی ریسک سیل را به صورت بلادرنگ ارائه می دهد تا به شهرها، بیمه گران و توسعه دهندگان در سازگاری و محافظت از جوامع شهری در برابر سیل کمک کند.
اگرچه امروزه بیشتر خسارات سیل شهری ناشی از باران است، اما مدل های سیل، میزان بارندگی را در نظر نمی گیرند و این امر باعث می شود شهر ها برای خطرات سیل آمادگی کمتری داشته باشند.
کاترینا بوکین، فارغ التحصیل سال ۲۰۲۰ و دارای مدرک دکترا سال ۲۵، که فناوری این شرکت را در دانشگاه MIT توسعه داده است، می گوید: «سیل، و به ویژه سیل ناشی از باران، پرهزینه ترین بلای طبیعی در سراسر جهان امروز است. هزینه ی بی توجهی به باران واقعاً گزاف است. این مسئله ای است که تنها برای آمريکا بیش از ۳۰ میلیارد دلار در سال هزینه دارد.
- 13
- 6
