به گزارش ایرنا از ساینس، یادآوری خاطرات چند سال بعد از وقوع یک حادثه، یکی از مهمترین و دردناک‌ترین بخش‌های اختلال استرسی پس از ضایعه روانی است. علت یادآوری این خاطرات ناخوشایند این است که مغز پیوند زدن میان رخداد ناخوشایند با یک خاطره دیگر را آموخته است و آن خاطره به عنوان محرکی برای یادآوری حادثه عمل می‌کند.
محققان در جریان تحقیقات خود روی موش‌ها دو عامل ترسناک را برای آنها در نظر گرفتند. یک عامل محلول شکر بود که هروقت موش‌ها آن را می‌نوشیدند، محققان با تزریق یک ماده شیمیایی آنها را بیمار می‌کردند. دیگری صدای خاصی بود که همواره همراه یک شوک پخش می‌شد و هر بار موش‌ها این صدارا می‌شنیدند، به اصظلاح میخکوب شدند. سپس وقتی موش‌ها محلول شکر را می‌نوشیدند، محققان صدای ناخوشایند را پخش کردند تا مغز موش‌ها این دو عامل ترسناک را با یکدیگر مرتبط کند. بدین ترتیب وقتی موش‌ها محلول را می‌نوشیدند، حتی در صورتی که صدای ناخوشایند پخش نمی‌شد، بازهم خشکشان می‌زد.
این آزمایش نشان می‌دهد که مغز حتی امکان برقراری ارتباط بین دو خاطره نامربوط را دارد.
سپس محققان نورون‌هایی را که بین دو خاطره ارتباط برقرار می‌کردند، شناسایی کرده و با استفاده از تکنیکی موسوم به اپتوژنتیک، ارتباط بین دو خاطره را بدون کوچکترین تغییری در هریک از دو، از بین بردند؛ به گونه‌ای که بعد از حذف ارتباط دو خاطره، آزمایش پخش صدا در زمان نوشیدن محلول شکر تکرار شد و موش‌ها هیچ واکنشی نسبت به آن نداشتند. در حالی که به طور مجزا از شنیدن صدا یا نوشیدن محلول شکر وحشت می‌کردند.
محققان امیدوارند با استفاده از این تکنیک روزی بتوانند ارتباط خاطرات ناخوشایند را که در اثر اختلال استرسی پس از ضایعه روانی ایجاد می‌شود، در مغز مبتلایان به این عارضه از بین ببرند.
- 13
- 5
