مردان نسبت به زنان بیشتر اهل تعامل هستند!

نتایج یک تحقیق که صدها دانشمند را شامل می شد نشان می دهد که مردان دانشمند به نسبت زنان تمایل بیشتری برای انتشار آثار و یافته های خود دارند اما در عین حال مردان بیشتر علاقه مند به اشتراک گذاری داده های اطلاعاتی خود با سایر دانشمندان مرد هستند.

یورگ ماسن (Jorg Massen) متخصص زیست شناسی ادراکی در دانشگاه وین در این رابطه اعلام کرد: «به طور کلی انسان به عنوان گونه جانوری با قابلیت همکاری بسیار زیاد است اما بیشتر شواهد این فرض، از موقعیت های مصنوعی مانند وظایف همکاری محاسباتی است. من قصد دارم این قابلیت همکاری انسانی را در شرایط عادی روزانه مورد بررسی قرار دهم.»

این موضوع سبب شد تا یورگ ماسن یکی از رقابتی ترین شرایط ممکن یعنی پژوهش های  روان شناسی که رشته تخصصی خود وی محسوب می شدرا مد نظر قرار داده و بررسی کند.

وی به منظور مطالعه میزان و نوع همکاری بین پژوهشگران روان شناس، آن ها را موضوع آزمایش خود قرار داده و به همراه تیمی از دانشجویان خود به بیش از ۳۰۰ پژوهشگر ایمیل زده و درخواست کرد تا فایل پی دی اف آخرین پژوهش خود را برای وی ارسال و یا دستکم اطلاعات خام این تحقیقات را با وی به اشتراک بگذارند.

بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که حدود ۸۰ درصد از پژوهشگران فوق، حاضر به ارسال اطلاعات خود بوده و در این میان ۶۰ درصد نیز اطلاعات خام را ارسال کردند. یورگ ماسن در واکنش به این نتیجه اعلام کرد که شگفت زده شده است و این موضوع نشان می دهد انسان حتی در موضوعات رقابتی نیز قابلیت همکاری بسیار بالائی دارد.

در این میان موضوع بسیار جالب توجهی کشف شد که نشان دهنده نوع واکنش پژوهشگران به درخواست کمک علمی همکاران خود از نگاه جنسیتی بود. در حقیقت تیم تحقیقاتی فوق الذکر دریافتند که اگرچه میزان همکاری و اشتراک گذاری پژوهشگران مرد به نسبت پژوهشگران زن بیشتر است اما مردان بیشتر علاقه مند هستند تا یافته های خود را با سایر دانشمندان مرد به اشتراک گذاشته و در این میان مشخص شد احتمال مثبت بودن پاسخ به درخواست همکاری علمی بین دو مرد در حدود ۱۵ درصد بیشتر از ترکیب مرد و زن یا دو زن پژوهشگر خواهد بود.

تکامل در کار

ماسن و همکارانش اعلام کردند که احتمالا دلیل این موضوع، وجود شبکه ارتباطی  قوی تری بین مردان دانشمند و دانشگاهی است که سبب می شود مانند پسربچه ها در زمان بازی به یکدیگر کمک بیشتری کنند. از سوی دیگر این احتمال نیز وجود دارد که علاقه مردان به همکاری با یکدیگر بر اساس تکامل بشر شکل گرفته و بر پایه نظریه مردان جنگاور باشد که که بیان می کند مردان برای تشکیل پیوندهای قوی با گروه های دیگر در گروه خود تکامل یافته اند، زیرا در گذشته این نوع از ارتباط برای آن ها توانایی دفاع از قلمرو در برابر مهاجمان دشمن را فراهم می کرد.

مارک فن ووگت (Mark van Vugt) پژوهشگر روان شناسی تکاملی در دانشگاه آمستردام که برای نخستین بار در سال ۲۰۰۷ این نظریه را اعلام کرده بود، در رابطه با موضوع فوق اعتقاد دارد: « مردان برای داشتن ائتلاف های منجر به همکاری،آمادگی بیشتری داشته و راحت تر حاضر به همکاری با سایر مردان غریبه هستند.» برخی از اطلاعات نیز بر پایه بازی های همگانی گردآوری شده بود که بازیکنان می توانستند انتخاب کنند ژتون های خود را به چه میزان حفظ و به چه میزان با سایرین تقسیم کنند.

در این رقابت ها مشخص شد که مردان و پسران تمایل به تشکیل گروه های بزرگتری داشته و حتی در رقابت های ورزشی انفرادی مانند تنیس و بوکس نیز مردان تمایل بیشتری برای برقراری ارتباط دوستانه با رقیبشان پس از مسابقه دارند.

هر چند در این میان بحث فرهنگی نیز تاثیرگذار بوده و نقش مهمی ایفا می کند. در مجموع می توان نتیجه گرفت که زنان بیشتر تمایل به انجام انفرادی کارها داشته و مردان بیشتر اهل تعامل و همکاری با دیگران هستند هر چند در این میان علاقه آن ها به داشتن تعامل بیشتر با همجنسان خود است.

شرح کامل این پژوهش و یافته های به دست آمده از ان در آخرین نسخه مجله تخصصی گزارش های علمی (Scientific Reports ) به تاریخ ۱۰ اکتبر منتشر شده و در اختیار محققان قرار دارد. 

ترجمه: احسان محمدحسینی