به گزارش ایسنا و به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه گلاسگو، برای این که دارویی در سلول‌ها و یا اندام‌هایی که عملکرد طبیعی ندارند، مؤثر باشد، باید ابتدا به یک گیرنده پروتئینی خاص در غشای سلول متصل شود. گیرنده‌ها می‌توانند ساختار مولکولی خود را با روش‌های گوناگونی تغییر دهند تا فقط ساختار مورد نظر، اثر درمانی دارو را مشخص کنند.
این پژوهش روش جدیدی از ارزیابی واکنش داروها را نسبت به گیرنده‌های پروتئین نشان می‌دهد و قابلیت بهبود گسترش دارو در بدن و کاهش تعداد آزمایش‌های دارویی را فراهم می‌کند.
این روش جدید که با همکاری پژوهشگران "دانشگاه گلاسگو" (University of Glasgow) و "دانشگاه ویسکانسین در میلواکی" (UWM) ابداع شده، می‌تواند میزان زمان و فعالیت مورد نیاز برای یافتن گیرنده‌های پروتئینی که عملکرد درستی دارند، کاهش دهد.
"والریکا رایسو" (Valerica Raicu)، استاد فیزیک دانشگاه ویسکانسین در میلواکی و نویسنده ارشد این پژوهش گفت: این بررسی، حوزه گسترده‌ای را برای یافتن داروی مناسب و طبقه‌بندی داروها نشان می‌دهد. ما با کمک این روش می‌توانیم نحوه واکنش متفاوت هر گیرنده را به داروهای گوناگون مشخص کنیم.
وی افزود: ما این گیرنده‌های پروتئینی را گیرنده‌های دوتایی می‌پنداشتیم که با ترکیب دارویی فعال می‌شوند اما در این پژوهش دریافتیم که گیرنده‌ها می‌توانند واکنش‌های متفاوتی نشان دهند.
پژوهشگران ابتدا این روش را با استفاده از پروتئین‌های فلورسنت که توسط پروفسور "لونل پوپا" (Ionel Popa)، استاد دانشگاه ویسکانسین در میلواکی تولید شده بودند، آزمایش کردند. سپس، این روش را روی یک گیرنده فاکتور رشد مورد بررسی قرار دادند. آنها در مرحله بعد، این روش را برای گروهی از گیرنده‌های پروتئین موسوم به GPCR"" به کار بردند.
"گرام میلیگان" (Graeme Milligan)، مدیر بخش بیوشیمی دانشگاه گلاسگو گفت: این روش جدید تشخیص تعامل پروتئین، در طبقه‌بندی داروهای متفاوت، اهمیت زیادی دارد. این روش به ما امکان می‌دهد دلیل تأثیر برخی داروها و مؤثر نبودن برخی دیگر را کشف کنیم و به احتمال کارایی آنها در درمان بسیاری از بیماری‌ها پی ببریم.
این پژوهش، در مجله Nature Methods به چاپ رسیده است.
- 14
- 3
