به گزارش ایسنا و به نقل از ساینمگ، شاید بسیاری از ما نگران پروتئین هایی باشیم که با افزایش سن در مغز تجمع می کنند و به بروز بیماری هایی مثل بیماری آلزایمر منجر میشوند اما ممکن است از برخی پروتئینهای مشابه که در عضلات جمع میشوند و به آتروفی عضلانی در سنین بالا می انجامند، غافل باشیم.
دانشمندان" دانشگاه کالیفرنیا، برکلی"( UC Berkeley)، سلول هایی را در مغز یافته اند که میتوانند به پاک سازی تجمع این پروتئین (Protein) ها و طول عمر در کرم ها و موش ها کمک کنند. شاید نتایج این پژوهش، به ارائه داروهایی منجر شود که به بهبود سلامت عضله و افزایش طول عمر سالم کمک می کنند.
پژوهشگران در این پروژه متوجه شدند که چهار سلول گلیال در مغز کرم، واکنش استرس را در سلول های سراسر بدن کنترل می کنند و طول عمر کرم را تا ۷۵ درصد افزایش می دهند. این کشف، غافلگیرکننده بود زیرا سلول های گلیال معمولا سلول های پشتیبان سلول های عصبی به شمار می روند که کارهای واقعی مغز مانند یاد گرفتن و به خاطر سپردن را انجام می دهند.
یافته های این پژوهش که یک پژوهش انجام گرفته در سال ۲۰۱۳ را دنبال می کنند، نشان میدهند که نورون ها به تنظیم واکنش استرس در سلول های" پریفرال"( peripheral) کمک می کنند، طول عمر کرم را افزایش میدهند و به بهبود تنظیم نورون ها می پردازند.
این نتایج، تصویری از رویکرد دو سویه مغز به نمایش می گذارند که می تواند به سلامت سلول های بدن کمک کند. زمانی که مغز، یک محیط استرس زا را احساس می کند، باکتری ها و ویروس ها را مورد حمله قرار می دهد تا واکنش خود را نسبت به استرس ابراز کند اما از آنجا که سیگنال های الکتریکی فقط یک واکنش کوتاه مدت به وجود می آورند، سلول های گلیال، هورمونی را منتشر می کنند که می تواند به بروز واکنش بلندمدت و ضد استرس منجر شود اما تاکنون ناشناخته مانده است.
" اندرو دیلین"( Andrew Dillin)، استاد زیست شناسی مولکولی و سلولی دانشگاه کالیفرنیا، برکلی و محقق" موسسه پزشکی هاورد هیوز"( HHMI) آمریکا گفت:ما در این پژوهش دریافتیم که اگر این واکنش ها در مغز فعال شوند، با سلول های پریفرال ارتباط برقرار می کنند تا مغز از زوال ناشی از افزایش سن حفظ شود. این واکنش ها، به راه اندازی مجدد متابولیسم منجر میشوند و از تجمع پروتئین (Protein) پيش‌گيري می کنند.
از آنجا که بنظر میرسد که تأثير سلول های گلیال در موش ها با تأثير آن ها در انسانها مساوی است، شاید نتایج بررسی هایی که روی موش ها انجام شده، در مورد انسان نیز صدق کند. بدین ترتیب، می توان از این نتایج برای ارائه داروهایی استفاده کرد که با از بین رفتن عضله و اضافه وزن مقابله می کنند و شاید به افزایش طول عمر سالم منجر شوند.
بررسی انسان های مبتلا به" کم ماهیچگی"( sarcopenia) یا انسانها و موش های مسن، نشان می دهد که در عضلات آن ها تجمع پروتئین (Protein) وجود دارد. شاید یافتن هورمون عامل این شرایط، به حفظ توده عضلانی افراد مسن کمک کند و فرصت بزرگی را در اختیار ما بگذارد.
این پژوهش، در مجله" Science" به چاپ رسید.
- 12
- 4
