به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه ام.آی.تی، یکی از راهبردهای جدید و امیدوارکننده برای درمان دیابت (Diabetes)، این است که به بیماران، انسولین تزریق شود ولی هیچ کدام از انواع" انسولین های پاسخگو به گلوکز" یا" انسولین هوشمند"( GRI)، برای استفاده انسانی مورد تائید قرار نگرفته اند و تنها موردی که به مرحله بالینی درمان وارد شده هم تاثیری بر انسان نشان نداد و در همان مرحله اول شکست خورد.
پژوهشگران دانشگاه" ام.آی.تی"( MIT)، یک مدل ریاضی اختراع کرده اند که میتواند رفتار انواع مختلف انسولین هوشمند را هم در انسان و هم در جوندگان پیش بینی کند. آن ها عقیده دارند که این مدل را میتوان برای طراحی انسولین های هوشمندی بکار برد که تأثير آنها در انسان بیشتر باشد و به این ترتیب، داروهایی که احتمال موفقیت آنها در آزمایش های بالینی بیشتر است، ارائه نشوند.
" مایکل استرانو"( Michael Strano)، استاد مهندسی شیمی دانشگاه ام.آی.تی و از محققان این پروژه بیان کرد:انسولین های هوشمندی که اکنون وجود دارند، بر حیوانات مؤثر هستند ولیکن در آزمایش روی انسانها شکست می خورند. مدل ما میتواند موفقیت یا شکست این انسولین را پیش بینی کند.
او گفت:ما با کمک این مدل می توانیم سریع پیش بینی کنیم که کدامیک از درمان های حیوانی دیابت، بر انسان نیز مفید خواهند بود.
این پژوهش، در مجله" Diabetes" به چاپ رسید.
- 14
- 3
