ساختمان توخالی، مقر معترضان عراق/ معترضان چگونه زندگی می‌کنند؟/ تصاویر

اسکلت یک برج نیمه ساخته در مرکز بغداد (معروف به میدان تحریر بغداد) به کانون مهم معترضان علیه حاکمان کنونی تبدیل شده است.

به گزارش عصر ایران به نقل از رویترز، در طبقه همکف این ساختمان گروهی از مردان جوان که خود را "کمیته پشتیبانی لجستیک" می‌نامند، وسایلی مانند لباس، غذا، تجهیزات، پتو، باتری و سیگار را برای "مبارزان" علیه حاکمان کنونی عراق آماده می‌کنند.

"ابو باقر" در این باره گفت: ما همدیگر را نمی‌شناختیم و اینجا همدیگر را شناختیم. مهم این است که همه ما عراقی هستیم.

در این تصاویر جوانان معترض عراقی در بخش‌های مختلف این ساختمان را می‌بینید/عکس: رویترز

این جوان ۳۵ ساله با شلوار نظامی و پرچم روی دوشش، رهبر این گروه است. حدود ۲۰ جوان عراقی در گوشه و کنار طبقه همکف ساختمان دیده می‌شوند.

یک مرد با ماسک گوریل از طبقه سوم فریاد می‌زند: ما به تیغ ریش‌تراشی نیاز داریم. نان را فراموش نکنید. ما گرسنه هستیم.

گروهی از مردان جوان بقیه طبقات این ساختمان ۱۸ طبقه را اشغال کرده‌اند. ساختمانی که پلکانی ناقص و باریک دارد. آنها در این طبقات می‌رقصند، قلیان می‌کشند و تخته نرد بازی کرده و علیه حاکمان کنونی حرف زده و شعار می‌دهند.

این اجتماع جمعی پس از موج دوم تظاهرات علیه "عادل عبدل مهدی" نخست وزیر در شب ۲۴ اکتبر آغاز شد.

معترضان (عراق) خواهان پایان دادن به نظم سیاسی پس از سال ۲۰۰۳ میلادی در این کشور هستند. آنها این نظام را فاسد می‌دانند و بر این باورند که این سیستم نتوانسته خدمات اصلی خود را ارائه دهد. "عبد المهدی" (نخست وزیر)‌ قول اصلاحات و تغییر شکل گسترده کابینه را داده و تاکنون موفق به آرام کردن معترضان نشده است.

این ساختمان زمانی یک مرکز تجاری بود و پس از بمباران در دو جنگ گذشته، سرانجام به صورت یک ساختمان متروکه درآمد. اینک این سازه با نام "رستوران ترکی" در بغداد معروف است و دلیل آن فعالیت یک رستوران معروف ترکی در آن در دهه ۱۹۸۰ میلادی است.

برخی از معترضان این ساختمان را "کوه احد" می‌نامند. احد نام کوهی در نزدیکی  شهر "مدینه" عربستان است که دشمنان با طرفداران دین نوپا جنگیدند. این جنگ با شکست مسلمان پایان یافت.

معترضان می‌گویند نیروهای دولتی در دور اول اعتراضات از این سازه برای تیراندازی به معترضان استفاده کردند. به همین دلیل آنها این ساختمان را اشغال کردند. بیش از ۲۵۰ نفر از زمان آغاز اعتراضات عراق کشته شده‌اند.

"خلیل ابراهیم" فارغ‌التحصیل  ۲۸ ساله مهندسی مکانیک که خود را سخنگوی  طبقه چهاردهم معرفی می‌کند در این باره گفت: نیروهای دولتی چندین بار به ما در این ساختمان حمله کردند. آنها از گاز اشک آور و ترفندهای خشن استفاده کردند. چند نفر کشته شدند اما این ساختمان را ترک نکردیم. او در اضافه گفت: من سه سال است به دنبال کارم و هنوز موفق به پیدا کردن هیچ کاری نشده‌ام.

وی گفت: ما تا زمان سقوط این رژیم فاسد و این دولت فرومایه باقی خواهیم ماند.

جوانان عراقی در بالکن طبقه نهم پرچم آویزان کرده‌اند و روی لبه باکن نشسته و پای خود را آویزان کرده‌اند.

این سازه در نزدیکی پل "جمهوری" در مرکز درگیری‌های شدید روزهای اخیر قرار دارد. این محله به "منطقه سبز" بغداد نزدیک است که بیشتر ساختمان‌های دولتی،‌ سفارتخانه ها و افسران خارجی در آن قرار دارند.

آنها از این منطقه معترضان را تماشا کرده و در مواردی خیابان‌ها را با جرثقیل، گاز اشک‌آور و نیروهای امنیتی به سمت منطقه سبز سد کردند.

"احمد صلاح" که برای ۹ روز در این ساختمان مستقر است، می‌گوید: به معترضان می‌گویم امروز در این ساختمان هستیم و فردا در منطقه سبز می‌ایستیم.

در طبقه‌های پائین جوانان بروشورهایی را پخش می‌کنند. آنها پزشکان داوطلب هستند که با سرم نمکی، ماسک و باند و مواد ضد عفونی کننده به کمک مجروحان آمده و اطلاعات پزشکی در اختیار آنها می‌گذارند.

"سحر" یک پزشک ۴۴ ساله در این باره گفت: ما اینجا هستیم تا به فرزندانمان کمک کنیم. آنها برای کشورشان می‌جنگند. او دختر و پسر پزشک خود را همراه با اجناسی حدود ۴۰۰ دلار برای کمک به معرتضان همراه آورده است.

"بشیر قالب" با پوشیدن یک کلاه سفید ایمنی ساختمان به جوانان برای راه اندازی شبکه برقی دستور می‌دهد.

وی گفت: در طول ۶ ساعت کار داوطلبانه شبکه برق "رستوران ترکی" را راه‌اندازی می‌کنیم. این کاری است که دولت‌های مختلف در ۱۶ سال از عهده آن بر نیامدند.