سکانس جدید از یکه‌تازی جبهه پایداری

هنوز خیمه انتخابات ۹۶ کامل جمع نشده اما کمی آنسوتر خیمه دیگری برای انتخابات آتی در حال برافراشته شدن است.اصولگراهایی که برای بار دوم در برابر حسن روحانی بازی انتخابات را واگذار کردند، همچون روزهای انتخابات در تکاپو هستند تا این شکست های پی در پی را جبران کنند.

از جمنا و مردان سنتی گرفته تا پایداری‌ها، هر کدام در تلاشند تا با صدای رساتری ندای«انا الحق» در میان اصولگرایان را فریاد زنند و از این طریق مردان راست نشین سیاست را دور خیمه خود جمع کنند.

در یک سوی میدان این جمنای نوپا است که تلاش می کند همچون روزهای انتخابات با کنار زدن جامعتین، خود را محور و اصل اصولگرایان معرفی کند و در سوی دیگر هم موتلفه‌‌ای ها همچنان ساز و کار حزبی را  راه گشا می دانند. اما در این میان مردان پایداری داستان دیگری دارند.

مریدان آیت الله مصباح بعد از گرد و خاک های بی حاصلی که در انتخابات ۹۲ به پا کردند، برای مجلس دهم هم مجبور به هجرت دسته جمعی شدند و از روزگار پر هیاهو مجلس نهم به روزگار سکوت و سکون فضای سیاسی رسیدند. این سکوت این روزها هم یقه پایداری ها را گرفته است، چه آنکه بعد از نقش برآب شدن آرزوی اصولگراها برای رسیدن به پاستور، این پایداری ها هستند که برخلاف اهالی جمنا و اصولگرایان سنتی، ساکت شده اند.

در واقع پایداری در تلاش هستند تا در برابر تلاش جمنا برای ایفای نقش برادر بزرگتر اصولگرایان مقاومت کرده و در سکوت و با جلسه های جسته و گریخته با پدر معنویشان دست فرمان خود را برای انتخابات آتی تعیین کنند.

*پا پیش گذاشتن جمنا و پا پس کشیدن پایداری

نطفه جمنا در بحبوحه صف بندی‌های انتخابات ریاست جمهوری بسته شد. این جبهه نوپا از همان ابتدا خواسته اش نشستن بر صندلی بزرگ قبیله اصولگرایی بود، خواسته ای که برای رسیدن به آن به هر دری زد و از هیچ تلاشی فروگذاری نکرد. در این میان اما تیر اهالی جمنا برای گرفتن لبیک از اهالی پایداری- و البته موتلفه -به سنگ خورد و این یاران آیت الله قم نشین بودند، که بار دیگر ساز «تکنوازی» را کوک کردند

*هم نشینی پایداری با جمنا، از تأیید تا تکذیب

داستان پایداری‌ها و جمنا در انتخابات ۹۶، به راحتی به نقطه پایان نرسید، چه آنکه پس از دست رد مریدان آیت الله مصباح به سینه جمنا، این مردان پایداری بودند که بازی را به نفع خود تغییر دادند.

ابراهیم رئیسی نقطه وصل پایداری و جمنا شد. حسینعلی حاجی دلیگانی چهره ای بود که حمایت پایداری‌ها از رئیسی برای انتخابات را رسانه‌ای کرد و از تماس تلفنی آیت الله مصباح با تولیت آستان قدس خبر داد. در همان زمان هم او برای جمنا خط و نشان کشید و رئیسی را عامل وحدت اصولگرایان معرفی کرد:« اگر اعضای جمنا هم به همین جمع‌بندی برسند که از آقای رئیسی به عنوان کاندیدای واحد اصولگرایان حمایت کنند و بر روی انتخاب وی به اجماع برسند اتفاق میمون و مبارکی در جهت حفظ وحدت بین اصولگرایان رقم خواهد خورد.»

اینگونه بود که ابراهیم رئیسی ، چهره ای که تا پیش از انتخابات ۹۶ در میان چهره های سیاسی اصولگرا نامی برای خود دست و پا نکرده بود، با حمایت پایداری‌ها در لیست گزینه‌های اصولگرا برای پاستور جای گرفت تا پایداری ها بار دیگر نشان دهند، حتی در برابر جمنا که به دنبال نقش برادر بزرگتر است، دست بالا را در معادلات اصولگرایی دارند.

جمنا از تک و تا نمی افتد

حال و هوای این روزهای جمنا نشان می دهد که هنوز اعضای این جبهه نوپا، برای تبدیل شدن به محور اصولگرایان، نقشه هایی در سر دارد و از پای ننشسته است. نشان این موضوع را می شود در صحبت های اخیر سید محمد حسینی جستجو کرد. این عضو جمنا در مصاحبه‌ای از تلاش برای ترمیم و بازسازی مکانیزم جمنا گفته بود، ترمیمی که در نهایت به این جمله ختم شد « در گذشته جبهه پایداری در ترکیب نبود که این بار تصمیم بر این شده که آن ها نیز اضافه شوند.»

اما این چینش جدید جمنا که حسینی از آن سخن گفته بود، به سرعت از سوی جبهه پایداری تکذیب شد. مجید متقی فر سخنگوی جبهه پایداری  گفت که« این جبهه با جبهه مردمی نیروهای انقلاب اسلامی (جمنا) هیچ توافق یا مذاکره رسمی نداشته است.»، تا اینگونه آب پاکی را بر دست جمنا بریزد.

در واقع پایداری ها برای اهالی جمنا و سایر اصولگرایان همچون کودکانی سرکش هستند، که برای رسیدن به هدف و اتحاد، چاره ای جز تلاش برای بازی در یک زمین با آنها ندارند. حال باید منتظر ماند و دید که این کودکان سرکش اصولگرا با برادری که مدعی بزرگتری در اصولگرایی است، همراه می شوند یا هنوز هم سر ناسازگاری دارند.