به گزارش نامه نیوز،زنگها زودتر از موعد برای انتخابات ۱۴۰۰ به صدا درآمده است.هر تحرک و سخنی با خود نامی برای دوران پساروحانی به همراه می آورد.
روزی سخن از گزینه تمام قد اصلاح طلبان است و روز دیگر هم حرف از تحرک اصولگرایان در قالب جمنا به میان می آید. در کنار تمام این گمانه زنی، علی لاریجانی گزینهای است که خواسته و ناخواسته بیش از همه بر سر زبان موافقان و مخالفانش افتاده است.
از اصلاح طلبان و جریان اعتدالی و حتی اصولگرایان که بگذریم، گره زدن نام علی لاریجانی با انتخابات ۱۴۰۰ آن هم از سوی احمدی نژاد و یارانش در نوع خود جالب توجه است، تا جایی که برخی این نمایش سیاسی مردان دولت سابق را تلاش مذبوحانهای برای زنده ماندن در عرصه سیاست می دانند.
برای تحلیل این رفتار احمدینژادی ها و شناختن جایگاه علی لاریجانی به عنوان اصولگرای معتدل، در میان احزاب سیاسی، کافی است تا گریزی به واکنشهای چندگانه نسبت به حضور علی لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ داشته باشیم.
صف آرایی صفر و صدی اصولگرایان در مقابل لاریجانی
«ایشان سابقه جدی و روشنی در اصولگرایی دارد، زمانی که رئیس رسانه ملی بود به یاد دارم چقدر فعال بود و مواضع قاطعی در مقابل تندرویهای مجلس ششم و دولت موسوم به اصلاحات داشت.البته چندسالی است که تفاوت رویکرد در مواضع ایشان ملاحظه میشود و از مواضع قاطع وی در برابر اصلاحطلبان خبری نیست.» این روایت سیدمحمد حسینی عضو شورای مرکزی جمنا از روند تغییر مشی سیاسی علی لاریجانی است، تغییری که چند سالی است با گره خوردن به موضوع برجام و حمایت او از روحانی در انتخابات بیش از پیش زمینه دوری لاریجانی از اردوگاه راست را فراهم کرده است.
اصولگرایان نیز در رابطه با احتمال حضور لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ براساس همین تغییر رفتار سیاسی، موضع گیری می کنند. در یک سوی میدان چهره های تندروی اصولگرایی و جمنا نشینان نشان دادند که همچون انتخابات مجلس دهم و ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم، چندان دلخوشی از لاریجانی ندارند و نگاه شان متفاوت است.
کریمی قدوسی یکی از سردمداران تندروهای مجلس، در رابطه با احتمال حضور لاریجانی در ۱۴۰۰ در گفتگو با سایت فردا گفته است:« ایشان که الان این رفت و آمدها را دارد و همین رفت و آمد ها لاریجانی باعث شده در استانها سوال هم خیلی در مورد ایشان و تفکراتش مطرح شود ایشان این دفعه هم خیلی بی میل نبود و مشورت خواهی می کرد که بیایم یا نه!اینکه چه عاملی باعث نزدیکی او به اصلاح طلبان شده است بنظرم همان رفتاری که روحانی از خودش نشان میدهد او قبل از انتخابات موضع مخالفت با جریان انقلابی گرفت و بعد از انتخابات تغییر موضع داد. لاریجانی هم می خواهد رفتار روحانی را انجام بدهد فکر کرده این رفتار موثر است و رای آور است و دنبال جذب رای کاگزاران و اصلاح طلبان هست اما او منتقدان قوی هم دارد و نگران هست که ریزش رای داشته باشد و می خواهد با یارگیری از جریان رقیب آن را جبران کند.»
اما در مقابل این دیدگاه، اصولگرایان معتدل در انتخابات اخیر نشان دادند که هنوز چشم امیدشان به علی لاریجانی است و شانه به شانه لاریجانی معتدل در مسیر سیاست گام برمیدارند.
اختلاف سلیقه اصلاح طلبان بر سر لاریجانی
چپ نشینان ارودگاه سیاست نیز از اما و اگرهای حضور لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ مستثنی نیستند.
هر چند چهره ای در قد و قامت محمدرضا عارف با گفتن این جملات که « قطعاً ما کاندیدای اصلاحطلب خواهیم داشت. ما در شرایطی که رقیب حذف کامل ما را امضاء کرده بود، مشخصاً در سال ۹۲ حدود ۴ تا ۵ کاندیدا داشتیم. بنابر این درشرایطی که در گامهای دهه ۹۰ موفق بودیم، آیا میتوانیم در ۱۴۰۰ کاندیدا نداشته باشیم؟! این امکان ندارد!» تلاش میکند تا میدان انتخابات را برای اصلاح طلبان بدون حضور افرادی همچون لاریجانی بچیند اما در مقابل برخی نظر دیگری دارند.
در واقع کارگزارانیها که شیرینی همراه شدن با حسن روحانی چهره ای اصولگرا در انتخابات ۹۲ و ۹۶ را چشیدهاند، به تکرار این داستان در انتخابات ۱۴۰۰ چندان بی تمایل نیستند. علی صوفی چهره ای اصلاح طلب در این رابطه گفته بود:«کارگزاران نماینده اصلاحطلبان نیست.اگر تصمیم با یک حزب باشد و یا تصمیم با شخص آقای کرباسچی باشد میتوان پیشبینی کرد که در انتخابات ۱۴۰۰ گزینه اصلاحطلبان آقای لاریجانی است.»
اما در کنار تمام دیدگاهها دو جریان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا، نگاه سومی نیز نسبت حضور علی لاریجانی وجود دارد، دریچه ای که در میان جار و جنجال های سیاسی احمدینژاد پدید آمده است، تا جایی که محمدرضا ترقی عضو شورای مرکزی موتلفه در گفتگو با ایلنا نیز در این رابطه گفته است«این تلاش احمدینژاد عمدتا به دنبال جلوگیری از مطرح شدن آقای لاریجانی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده است.»
در واقع احمدینژاد این روزها تلاش دارد تا با مطرح ساختن انتقادهای خودساخته علیه لاریجانی، او را در مقابل خود قرار دهد. شاید او امیدوار است- در صورت امکان حضور در عرصه سیاست- برای دست یافتن به پیروزی،دوگانه سازی احمدینژاد-هاشمی رفسنجانی سال ۸۴ را این بار در سال ۱۴۰۰ با استراتژی رو در رویی احمدینژاد-لاریجانی، تکرار کند.
او چندی پیش در گفتگویی تصویری با رویکرد انتقاد از صادق لاریجانی، برادر او را نیز مورد التفات قرار داده بود:« جناب آقای علی لاریجانی رییس محترم مجلس شورای اسلامی قصد کاندیداتوری برای انتخابات ریاست جمهوری آینده را دارند و مهمترین مانع در این راه را بنده و همکاران بنده تلقی مینمایند.»
به عبارت دیگر هر چند احمدینژاد این روزها به خارج از گود سیاست پرت شده است اما در تلاش است تا با گره زدن نام لاریجانی و انتخابات ۱۴۰۰ با نام خودش، کورسوی امیدی برای آینده سیاسی خود به پا کند.
- 18
- 6
