به گزارش عصر ایران، مرثا والا- در روزهای گذشته، خودروی جوزف استالین خود را برای یک حراجی تمام عیار آماده کرد. لیموزینی شش متری که گنجایش هفت نفر را داشته با موتورهشت سیلندر توان تولید ۱۴۰ اسب‌بخار را دارد.
"زیس-۱۱۰" خودروی روسی استالین ۶۵ سال پیش از سوی مرکز تولید و طراحی "اسمیرونوف" روسیه تحت نظارت شخصی وی طراحی و ساخته شد و پس از ساخت آن بیش از دو هزار خودرو از این نوع با تغییرات دیگرتولید شد.
لیموزین استالین مسافت زیادی را نپیموده و کیلومتر شمار آن عددی کمتر از یک هزار کیلومتر را نشان می‌دهد و ظاهری تازه و نو دارد.
اما در همان روزها هیتلر، خودرویی با قدرت، با ۶ متر طول و ۲.۱ متر عرض و وزنی بیش از ۵ تن سوار می‌شد.
لیموزین ضدگلوله‌ای که پیش از جنگ جهانی دوم توسط شرکت مرسدس بنز آلمان و به صورت دستی ساخته شد. اسم کامل خودروی شخصی هیتلر، خودروی گروسر ۷۷۰ کِی مدل ۱۵۰ (The Grosser 770 K Model 150) بود و لقب شیطان را به آن دادند. آدولف هیتلر، با همین مرسدس در میادین نبرد، جنگ‌ها و رژه‌ها شرکت می‌کرد. بارها او را در تصاویر مختلف سوار بر این خودرو و در حال سلام نازی دیده‌ایم. البته سال‌ها کارشناسان خودروی دیگری با این اسب شیطانی هیتلر اشتباه گرفتند که یک مدل دیگر این لیموزین ۷۷۰ محسوب می‌شود.
در حالیکه استالین یک مدل روس ساخت و هیتلر خودروهای کشورشان را سوار می‌شدند، رئیس جمهور فرانسه نیز با افتخار خودروی وطنی می‌راند.
در شامگاه بیست و دوم اوت سال ۱۹۶۲ هنگامی که شارل دوگل قهرمان ملی و رئیس جمهور وقت فرانسه به همراه همسرش با اتومبیل سیتروئن DS ریاست جمهوری، قصد عزیمت از کاخ الیزه به اقامتگاه شخصی خود را داشت، گروهی شش نفره از نظامیان ناراضی این کشور به سردستگی یک افسر فرانسوی الاصل متولد شده در الجزایر، در منطقه پوتی کلامار در حومه جنوبی پاریس با مسلسل به سوی وی آتش گشودند، اما به دلیل تبحر راننده و نیز استحکام خودروی سیتروئن DS وی توانست از مهلکه جان سالم بدر ببرد. این خودرو در سال ۱۹۵۵ رونمایی شد و هنوز پس از گذشت ۶۰ سال زیبایی و اصالت خود را حفظ کرده است.
سیتروئن DS دوگل در آن سال‌ها به فرمان هیدرولیک، جعبه‌دنده نیمه خودکار، سیستم تعلیق هیدرولیک قابل تنظیم و ترمزهای دیسکی مجهز بود که به نوعی فناوری روز محسوب می‌شدند این خودرو پس از جنگ جهانی دوم به عنوان برگ برنده فرانسه به شمار می‌آید و در تحول صنعت خودرو نقش بازی کرده است.
شاید چرچیل از جمله رهبرانی باشد که در زمان خود از خودروی آلمان‌ها استفاده می‌کرد.
این کوپه مشکی-نقره‌ای بدون سقف DB18 دایلمر ساخت ۱۹۳۹ در سال ۲۰۱۳ از طریق سایت "ئی‌بی" به حراج گذاشته شد.
این خودرو دارای یک موتور ۲.۵ لیتری است که در ۱۷.۹ ثانیه به شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسیده و با بیشنیه سرعت ۱۲۳ کیلومتر در ساعت به حرکت خود ادامه می‌دهد.
خودروی قرمز تیره ۶ سیلندر کلاسیک در ۱۹۳۵ برای موسولینی ساخته شد و احتمالا موسولینی از معدود رهبران آن دوره است که خودرویی مشکی سوار نشد. وی در ابتدا بر افزایش قدرت موتوری خودرو از ۶۸ اسب‌بخار و رساندن آن به ۹۵ اسب‌بخار برای داشتن سرعت بیشتر تاکید کرد و پس از آن صندلی‌های تاشویی را به انتهای خودرو افزود. این خودرو یک مدل آلفارومئو "پسکارا اسپایدر ۲۳۰۰" است که در سال ۲۰۰۸ در یک حراجی به فروش رسید.
سان شاین اسپشال، اتومبیل شخصی فرانکلین روزولت، بیست و سومین رئیس جمهور ایالات متحده است. جالب است بدانید که این اتومبیل، نخستین ماشینی است که به صورت اختصاصی برای رئیس جمهور آمریکا آماده شد. موتور ۱۲ سیلندر این لیموزین متعلق به سال ۱۹۳۹ میلادی است و توسط شرکت ماشین‌سازی معروف لینکلن ساخته شد، اما بعد توسط کارخانه معروف بوفالو در نیویورک، اختصاصا برای رئیس جمهوری، با هزینه ای در حدود ۵ هزار دلار تحت بازطراحی‌های ویژه قرار گفت.
پس از مرگ فرانکلین روزولت در سال ۱۹۴۵ میلادی، سان شاین اسپشال در کاخ سفید باقی ماند و به رئیس جمهور بعدی، هری اس.ترومن رسید. پس از آن که لیموزین جدیدی برای ترومن ساخته شد، اتومبیل روزولت به موزه منتقل شد.
امروزه لیموزین روزولت در موزه هنری فورد در میشیگان نگهداری می شود و بازدید عمومی نیز دارد.
- 12
- 2
