به گزارش ایسنا و به نقل از آی ای، ما در سال های اخیر شاهد تغییرات آب و هوایی زیادی بوده ایم که موجب افزایش تعداد و قدرت طوفان ها و سیلاب ها، به اضافه سایر رویدادهای آب و هوایی آسیب رسان در سطح جهان شده است. ولی یک موضوع دیگر نیز وجود دارد که تدریجی تر و در عین حال نگران کننده است و میتواند شکل زندگی در سواحل ایالات متحده را به صورت کلی تغییر دهد.
با توجه به مطالعه تازه منتشر شده در مجله Nature Climate Change، چرخه ماه همراه با افزایش سطح دریا به علت گرم شدن کره زمین، جزر و مد کم و زیاد را در اواخر دهه ۲۰۳۰ تقویت می کند که میتواند منجر به طغیان ساحلی جدی در سراسر ایالات متحده شود و به گفته محققان بهتر است برنامه ریزی برای آن قبل از اینکه خیلی دیر شود، شروع شود.
در مناطق ساحلی سیل های جزر و مدی که اصطلاحاً" سیل های مزاحم"( nuisance floods) نیز نامیده میشوند ، هنگامی اتفاق می افتند که مد تقریبا ۲ فوت( ۰.۶ متر) بیش از متوسط روزانه شود که در نهایت منجر به جاری شدن سیل در خیابان ها می شود. البته این سیلاب ها نسبت به حوادث فاجعه باری که ما معمولاً با رویدادهای مهم آب و هوایی مرتبط می دانیم و تجربه می کنیم، چندان جدی نیستند، اما هنوز هم تأثیر مهمی بر جامعه دارند و منجر به تعطیلی مشاغل، آبگرفتگی خیابان ها و خراب شدن خانه ها می شوند.
در سال ۲۰۱۹ بیش از ۶۰۰ مورد از این طغیان ها در ایالات متحده رخ داده است، ولی یک مطالعه جدید از ناسا نشان می دهد که سیل های مزاحم احتمالاً تا دهه ۲۰۳۰ به صورت فزایندهای رشد خواهند کرد و اغلب خط ساحلی ایالات متحده را درگیر می کنند و تعداد آنها را برای یک دهه یا بیشتر، در هر سال چهار برابر می کنند.
پژوهشگران این مطالعه هشدار میدهند که طولانی تر شدن سیل های ساحلی موجب ایجاد اختلالات جدی در زندگی و معیشت مردم می شود، به خصوص اگر جوامع بلافاصله برنامه ریزی را برای مواجهه با این امر شروع نکنند.
" فیل تامپسون" استادیار دانشگاه" هاوایی" خاطرنشان کرد:این اثر انباشته شده در طول زمان است که تأثیر خواهد گذاشت. اگر ماهیانه ۱۰ یا ۱۵ بار این طغیان رخ دهد، مشاغل نمی توانند کار خود را ادامه دهند. بدین ترتیب مردم شغل خود را از دست می دهند.
او ادامه داد:با این روند، مسیل ها به یک موضوع بهداشت عمومی تبدیل می شوند. افزایش سطح دریا ناشی از تغییرات آب و هوایی جهانی، ذوب شدن یخ های قطبی با سرعت روزافزون و حجم عظیم آبی که ناشی از آن به اقیانوس ها می ریزد، همگی مزید بر علت هستند. از سال ۱۸۸۰ به طور متوسط سطح دریاها ۲۱ تا ۲۴ سانتی متر افزایش یافته است و تقریباً یک سوم این افزایش تنها در ۲۵ سال گذشته اتفاق افتاده است. در صورتیکه این روند ادامه یابد، سطح دریا تا سال ۲۱۰۰ میتواند ۰.۳ تا ۲.۵ متر بالاتر از حدی که در سال ۲۰۰۰ بود، افزایش یابد.
او خاطر نشان کرد :البته این روند تا حدی میتواند تغییر کند و بستگی به این دارد که انسان در آینده نزدیک میزان انتشار گازهای گلخانه ای را به اندازه کافی کاهش دهد.
با این حال، ماه نیز میتواند نقشی حیاتی در تشدید طغیان ها در دهه ۲۰۳۰ داشته باشد. هنگامی که یک تغییر کوچک در مدار آن که به علت تغییر موقعیت نسبی آن نسبت به زمین هر ۱۸.۶ سال رخ می دهد، میتواند جزر و مد را تغییر داده و آب را به میزان بیشتری پایین یا بالا ببرد.
ما در حال حاضر در چرخه تقویت جزر و مد ماه قرار داریم و چرخه بعدی در اواسط دهه ۲۰۳۰ اتفاق می افتد، هنگامی که سطح دریا در جهان به اندازه کافی افزایش یافته است تا این جزر و مدهای تقویت شده بتوانند سیلاب های فاجعه باری در کل خط ساحلی آمریکا ایجاد کنند.
نویسندگان این تحقیق می گویند تنها طی ۱۴ سال آینده، سیلاب های جزر و مدی از یک مسئله منطقه ای به یک مسئله ملی با درگیر شدن اغلب مناطق ساحلی ایالات متحده تبدیل خواهد شد.
در کل، این یک موضوع ترسناک است، اما توجه به این نکته مهم است که هنوز وقت هست تا خسارات ناشی از این طغیان های بالقوه به حداقل برسد. اقدامات شاید برای جلوگیری از طغیان آب به صورت کامل کافی نباشد، اما برنامه ریزی برای آن، از نظر مالی از نظر زیرساخت ها، بهینه سازی محل زندگی در آن مناطق و تجهیز سیستم های پشتیبانی اجتماعی بسیار مهم است و با گذشت بیش از یک دهه می توان به اندازه کافی آماده شد.
- 13
- 2
