به گزارش ایسنا، طبق مطالعه ای که به تازگی در مجله Astronomy& Astrophysics منتشر شده است، ستاره شناسان یک دنیای سنگی را در آن سوی منظومه شمسی مورد بررسی قرار داده اند و شرایطی را در آن کشف کردند که تشخیص دادند امکان دارد میزبان اقیانوس های وسیع و مملو از حیات باشد.
ما تنها چند سال با تشخیص بالقوه نشانه های حیات در یک دنیای بیگانه فاصله داریم.
یک سیاره فراخورشیدی گرم امکان دارد از اقیانوس های وسیع مملو از زندگی پشتیبانی کند.
تیم ستاره شناسان با استفاده از تلسکوپ رصدخانه جنوبی اروپا موسوم به" وری لارژ تلسکوپ"( VLT) که در شیلی مستقر است، چیزی هیجان انگیز در خصوص سیارات در حال گردش به دور ستاره ای به نام" L ۹۸- ۵۹" کشف کردند. این سیاره ها شبیه به سیاره های درون منظومه شمسی ما هستند و یکی از آنها نصف زهره جرم دارد.
ستاره شناسان معتقدند که سبک ترین سیاره فراخورشیدی در این منظومه ممکن است یک جهان گرم و اقیانوسی باشد که کاملاً در منطقه قابل سکونت ستاره میزبان خود قرار گرفته است.
" ماریا روزا زاپاترو اوزوریو" ستاره شناس مرکز نجوم مادرید اسپانیا که یکی از نویسندگان این مطالعه نیز میباشد ، می گوید:این سیاره در منطقه قابل سکونت منظومه خود ممکن است شرایطی داشته باشد که بتواند از حیات محافظت و حمایت کند.
یافته های جدید یک گام تاریخی در مسیر شناسایی حیات در سیاره های شبیه به زمین در خارج از منظومه شمسی است، ولی هنوز کارهای زیادی برای انجام وجود دارد تا بتوانیم به صورت قطعی وجود حیات در سیاره های فراخورشیدی را اعلام کنیم. دانشمندان برای این امر باید جو آن سیاره را برای یافتن نشانه های زیستی تجزیه و تحلیل کنند و تلسکوپ های امروزی آنقدر بزرگ نیستند که وضوح مورد نیاز برای این کار را برای سیاره های کوچک و سنگی ارائه دهند.
اکنون میتوان منظومه" L۹۸- ۵۹" را برای مشاهدات آینده نشانه گذاری کرد.
این ستاره تنها ۳۵ سال نوری با ما فاصله دارد و میزبان سیاره های سنگی شبیه به مریخ یا زهره است که از ستاره میزبان خود نه چندان دور هستند و نه بسیار نزدیک که شرایط وجود حیات را در آنها فراهم می کند.
محققان برای ارزیابی" L ۹۸- ۵۹" از ابزار مشاهدات طیف سنجی پایدار( ESPRESSO) که روی تلسکوپVLT نصب است، استفاده کردند." اوزوریو" خاطرنشان کرد:بدون دقت و ثبات ارائه شده توسط"" ESPRESSO این اندازه اندازه گیری امکان پذیر نبود. این یک گام رو به جلو در توانایی ما برای اندازه گیری جرم کوچکترین سیارات فراخورشیدی است.
سیاره های حاضر در منظومه" L ۹۸- ۵۹" در ابتدا در سال ۲۰۱۹ از طریق ماهواره پیمایش سیاره فراخورشیدی ناسا( TESS) که از روش انتقالی استفاده می کند، کشف شدند. روش انتقالی روشی است که ستاره شناسان در آن به دنبال کم نور شدن نور ستاره بر اثر عبور سیاره فراخورشیدی از میان ما و آن ستاره هستند. نحوه و میزان کم نور شدن نور ستاره چیزهای زیادی در مورد اندازه آن سیاره فراخورشیدی به ما می گوید.
محققان با استفاده از تلسکوپ ۳.۶ متری VLT و بهره گیری از روش سرعت شعاعی سیاره های بیشتری را کشف کردند و شعاع و جرم سه سیاره اول این منظومه را اندازه گیری کردند.
" الیویر دمانگئون" از محققان این مطالعه می گوید:اگر می خواهیم بدانیم یک سیاره از چه چیزی ساخته شده است، حداقل اطلاعات مورد نیاز ما دانستن جرم و شعاع آن است.
ضمن اینکه تلسکوپ فضایی مورد انتظار" جیمز وب" متعلق به ناسا ما را به تأیید وجود نشانه های زیستی احتمالی در سیارات این منظومه نزدیک خواهد کرد.
- 20
- 6
