به گزارش ایسنا به نقل از فیزورگ، سیاره کوتوله ۲۰۰۷ OR10 به همراه قمر خود در لبه بیرونی ناحیه‌ای در منظومه شمسی موسوم به کمربند کپلر واقع شده است. این ناحیه متشکل از پسماندهای یخی به جامانده از شکل‌گیری منظومه شمسی در ۴.۶ میلیارد سال قبل است.
کشف جدید نشان داد اکثر سیاره‌های کوتوله شناخته شده در کمربند کپلر با عرض بیش از ۹۶۰ کیلومتر همراهانی دارند. این اجرام دیدگاه‌های جدیدی درباره شکل‌گیری قمرها در دوران جوانی منظومه شمسی ارائه می‌دهند.
«سابا کیس» از رصدخانهKonkoly در مجارستان و رهبر ارشد این مطالعه گفت: کشف قمرهایی حول تمامی سیاره‌های کوتوله عظیم به جز Sedna به این معناست که هنگام شکل‌گیری این اجرام در میلیاردها سال قبل، تصادم‌های اجرام کیهانی بسیار زیاد بوده‌اند و در نتیجه شکل‌گیری قمرها فرآیندی ساده بوده است.این اجرام کیهانی زیاد به یکدیگر برخورد می‌کردند چون در ناحیه شلوغی قرار داشتند.
این منجم ادامه داد: اما سرعت برخورد این اشیاء خیلی سریع یا خیلی کند نبوده زیرا چنانچه سرعت تصادم‌ها بیش از حد سریع می‌بود، برخورد آن‌ها پسماندهای زیادی تولید می‌کرد که از منظومه شمسی فرار می‌کردند؛ همچنین اگر سرعت این برخوردها بیش از حد کند می‌بود، فقط یک دهانه برخورد ایجاد می‌کردند.
تیم علمی قمر جدید را در تصاویر آرشیو سیاره کوتوله ۲۰۰۷ OR10 کشف کرد که توسط «دوربین سه میدان وسیع» هابل گرفته شده بودند. تصاویر نشان می‌دهد قمر مزبور از لحاظ گرانشی به ۲۰۰۷ OR10 وابسته است زیرا همراه سیاره کوتوله می‌چرخد.
این سیاره کوتوله مانند پلوتو مداری غیرمعمول را دنبال می‌کند اما فاصله آن از خورشید سه برابر فاصله پلوتو از این ستاره است.
این جرم کیهانی در سال ۲۰۰۷ با استفاده از تلسکوپ Samuel Oschin واقع در رصدخانه پالومار در کالیفرنیا کشف شد.
جزئیات این دستاورد علمی در The Astrophysical Journal Letters قابل مشاهده است.
- 12
- 6
