به گزارش ایسنا، ویتامین C میتواند محافظت معناداری در برابر یکی از تهدیدات نامرئی اما فراگیر سلامت در جهان، یعنی آلودگی هوا ارائه دهد. تحقیقات جدید نشان داده است که این آنتی اکسیدان رایج میتواند التهاب ریه (Lung) و آسیب سلولی ناشی از قرار گرفتن روزانه در معرض ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.
دانشمندان دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) و مؤسسه تحقیقات پزشکی وولکاک (Woolcock)، تأثیر ویتامین C را بر التهاب ریه و از بین رفتن میتوکندری ناشی از ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون در هوا( آلودگی هوای ذرات ریز رایج در محیط های شهری) بررسی کردند.
ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون در هوای بیرون عمدتاً از احتراق مازوت، بنزین، نفت و دیزل و همچنین سوزاندن چوب ناشی می شود. آتش سوزی های جنگلی و طوفان های گرد و غبار (Dust) نیز میتوانند باعث افزایش شدید آلودگی شوند؛ دو رویدادی که اغلب با مشکلات تنفسی نامطلوب همراه هستند.
قرار گرفتن در معرض ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون به مجموعه ای از بیماری های زمینه ای از جمله آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD)، فیبروز ریوی و حتی سرطان ریه منجر می شود و محافظت در برابر این ذرات ریز، با توجه به اینکه بخشی از هوایی هستند که ما تنفس می کنیم، چالش برانگیز است.
دانشمندان در تحقیقات خود از یک رویکرد دو جانبه استفاده کردند و خواص آنتی اکسیدانی ویتامین سی را روی موش ها و در کشت های سلولی آزمایش کردند و دریافتند که می تواند اثرات منفی قرار گرفتن در معرض ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون در سطح پائین را کاهش دهد.
ابتدا دانشمندان نشان دادند که ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون حتی در سطوح متوسط نیز موجب افزایش سلول های التهابی، افزایش سیتوکین هایی مانند IL- 1β، TNF- α و IL- 17 و افزایش استرس اکسیداتیو می شود.
در موش ها، میتوکندری ها (ساختارهای سلولی که بیشترین حساسیت را به آسیب های ناشی از آلودگی دارند) متورم، تکه تکه و در تولید گونه های فعال اکسیژن بیش از حد فعال شدند.
سلول های ریه انسان نیز به شکل مشابه رفتار کردند. آنها با کاهش زیست پذیری، افزایش استرس اکسیداتیو و فعال شدن مسیرهای التهابی مرتبط با بیماری مزمن تنفسی واکنش نشان دادند.
گفتنی است که در هر دو سلول های موش و انسان، ویتامین C تقریباً هر اثری را کاهش داد. نشانگرهای التهابی کاهش یافتند، آنزیم های آنتی اکسیدانی مانند SOD2 و GPX4 بهبود یافتند و ساختار و عملکرد میتوکندری محافظت شد. جالب اینجاست که این مکمل، میتوکندری را تثبیت کرد و از آبشار آسیب اکسیداتیو ناشی از ذرات معلق کوچکتر از ۲.۵ میکرون جلوگیری کرد.
برایان الیور (Brian Oliver)، استاد دانشکده علوم زیستی در UTS گفت: ما برای اولین بار ، امیدی برای یک درمان پیشگیرانه کم هزینه برای یک مسئله جهانی که صدها میلیون نفر را تحت تأثیر قرار می دهد، ایجاد کرده ایم. اکنون می دانیم که هیچ سطح ایمنی از آلودگی هوا (Air pollution) وجود ندارد و آلودگی در هر صورت موجب التهاب در ریه ها می شود و منجر به بیماری های تنفسی بی شمار و بیماری های مزمن می شود.
دوز مورد استفاده در موش ها تقریباً معادل یک گرم یا ۱۰۰۰ میلی گرم در روز در انسان بود که بالاتر از نیاز روزانه توصیه شده حدود ۷۵ میلی گرم در روز برای زنان و ۹۰ میلی گرم در روز برای مردان است. با این حال، آستانه ایمنی ۲۰۰۰ ميلي گرم در روز در نظر گرفته می شود و بسیاری از مکمل ها به شکل های ۵۰۰ میلی گرم و ۱۰۰۰ میلی گرم عرضه می شوند.
با این حال، محققان در مورد افزایش دوز ویتامین C بدون مشورت با پزشک متخصص مراقبت های بهداشتی هشدار می دهند. اگرچه مصرف بیش از حد آن نادر است، اما مصرف بیش از حد می تواند عوارض جانبی ناخوشایند گوارشی ایجاد کند و افراد دارای شرایط خاص سلامتی ممکن است با خطرات جدی تری روبرو شوند.
این مطالعه نشان می دهد که مصرف بالاترین دوز مجاز ویتامین C برای شما بطور بالقوه کمک کننده است، ولی باید با پزشک عمومی خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که نوع مناسب مکمل را در سطوح مناسب مصرف می کنید و به طور تصادفی از چیز دیگری که در یک مکمل بدون نسخه وجود دارد، بیش از حد مصرف نکنید.
در حالی که نتایج امیدوارکننده هستند، ولی در عین حال مقدماتی هستند و تحقیقات بیشتری از جمله آزمایش های بالینی انسانی برای تائید اثربخشی و ایمنی موردنیاز است.
این پژوهش در مجله Environment International منتشر شده است.
- 10
- 5
