کاربرد ثانوی باتری‌های خورشیدی ایستگاه فضایی بین‌المللی

به گزارش ایسنا، این کار در طول عمر بدنه ایستگاه تاثیرگذار است. پیش از این، یک منبع در صنعت فضایی روسیه به خبرگزاری ریانووستی گفته بود که سایه باتری‌های خورشیدی این مجتمع مداری، بالا رفتن خارج از معمول درجه حرارت در بخش زوزدا(قسمت هسته‌ای ایستگاه فضایی بین‌المللی) را خنثی کرده تا تجهیزات و فضانوردان روسی که در آن زندگی و کار می‌کنند، بیش از حد گرم نشود. لازم به ذکر است که به رغم اینکه بدنه ایستگاه فضایی در برابر حرارت و تشعشات مقاوم است اما وجود برخی از قسمت‌ها مانند پنجره‌ها، در برخی موارد به دلیل تابش شدید نور خورشید، ایجاد گرمای نامتعادل می‌کند.

دانیل هوت می‌گوید: در طول زمان‌هایی که نور خورشید بیشتر است تلاش می‌شود جهت باتری‌ها را کمی تغییر دهند تا گرمای قسمت‌های مختلف ایستگاه – البته بدون هیچگونه تأثیری بر نیروی برق ایستگاه- کنترل شود.

وی افزود: "البته این کار نه به این دلیل است که چیزی در معرض خطر گرمای بیش از حد قرار دارد بلکه برای حفظ تعادل گرما انجام می شود."

با توجه به نبود جریان هوا در فضا، تفاوت درجه حرارت در بخش‌هایی از بدنه خارجی ایستگاه فضایی بین‌المللی که رو به خورشید هستند و قسمت‌هایی که به اصطلاح در سایه قرار دارند، بسیار زیاد است و به همین دلیل کل ایستگاه فضایی با نظم خاصی باید مرتبا بچرخد تا گرما بطور مساوی به بدنه آن برسد. این چرخش نیز یکی از دلایل متحرک بودن سکوهای باتری‌های خورشیدی این مجتمع عظیم فضایی در ارتفاع ۴۰۰ کیلومتری زمین است.

ایستگاه فضایی بین‌المللی در حال حاضر شامل ۸ باله باتری خورشیدی است. هر یک از سکوی‌های باتری خورشیدی ۳۵ متر طول و ۱۲ متر عرض دارند و شامل حدود ۳۳ هزار سلول خورشیدی می‌شوند. این مجموعه می‌توانند ۸۴ تا ۱۲۰ کیلووات تولید کنند. سکوها حالت ثابت ندارند و برای بهره برداری بیشتر از تابش خورشید با استفاده از یک دستگاه مخصوص خورشید را ردیابی می‌کنند و می‌چرخند.