معدن‌کاوی فضایی یا استفاده از منابع معدنی موجود در فضا یکی از ایده‌هایی است که اخیرا به حوزه استارتاپ‌ها هم راه پیدا کرده است. این ایده می‌گوید، می‌توان با استفاده از تجهیزات پیشرفته، منابع موجود در اجرام آسمانی یا حتی سیارات منظومه‌شمسی را استخراج و از آنها به‌عنوان منبعی برای آینده بشر استفاده کرد. این منابع ارزشمند شامل مواد‌معدنی، اکسیژن یا حتی آب می‌شوند که می‌توان آنها را به سوخت سفینه‌های فضایی یا حتی مواداولیه برای تشکیل اکوسیستم حیات برای نسل‌های آینده بشر تبدیل کرد. بحث‌های حقوقی مفصلی نیز درباره حق کشورها درباره استفاده از این منابع شکل گرفته و درباره آن پژوهش‌های بسیاری صورت گرفته است.
در دسترس و پرانرژی
از بین تمام معادن فضایی، خرده‌سیارک‌ها به‌خاطر اندازه کوچک و در دسترس بودن‌شان، یکی از مهمترین معادن فضایی قلمداد می‌شوند. برای نمونه، یک خرده‌سیارک ۷متری می‌تواند انرژی لازم را برای پیمایش سفینه‌های فضایی از زمین به کره‌ماه فراهم کند.
تمرکز جدی ناسا روی «حقوق فضایی»
کنکاش معادن فضایی اصلا ایده جدیدی نیست. قوانین مشخصی هم درباره آن وضع نشده است. به همین دلیل، کشورها با سرعتی قابل‌توجه در حال رقابت بر سر قانونگذاری و اعمال قدرت بر این منابع هستند. به‌طور مشخص، ناسا، سازمان فضایی آمریکا از دهه۱۹۷۰ میلادی (۱۳۵۰خورشیدی) یک بخش حقوقی برای موضوع معادن فضایی اختصاص داده و روی آن کار می‌کند.
سوگلی منابع فضایی
اجرام آسمانی منابع بزرگی از آهن، طلا، پلاتین، نیکل، اکسیژن و آب هستند. از بین تمام این منابع، استخراج آب برای عمده شرکت‌های معدن‌کاری فضایی اهمیت ویژه‌ای دارد چون هرکس به این منبع دسترسی داشته باشد، می‌تواند در ساخت کلونی‌های بشر در آینده دست پر را داشته باشد.
همین‌جا نزدیک زمین
بعضی ایده‌پردازان می‌گویند، برای اینکه منابع فضایی و به‌خصوص خرده‌سیارک‌ها همیشه در دسترس‌مان باشند، می‌توان سلول‌های خورشیدی و موتورهای کوچکی روی‌شان نصب کرد که در مداری به دور زمین بگردند.
کجا دنبال‌شان باشیم؟
سیارک‌ها را در بیشتر جاهای منظومه‌خورشیدی می‌توان پیدا کرد اما در بعضی جاها تعدادشان بسیار بیشتر است. کمربند سیاره‌ای بین مریخ و مشتری مشهورترین جایی است که می‌توانید میلیاردها خرده‌جرم آسمانی را پیدا کنید؛ اجرام کوچکی که احتمالا یادگار زمان تشکیل منظومه شمسی هستند. اطراف مشتری هم پر از خرده‌سیاره‌های ریز است. دسته‌ای از این اجرام بسیار کوچک که جزو اهداف دانشمندان برای معدن‌کاوی هستند را می‌توانید در حوالی کره‌زمین خودمان پیدا کنید. این دسته اجرام معمولا از نزدیکی‌های زمین هم گذر می‌کنند، دنیایی از اطلاعات مفید نجومی در خودشان دارند و البته، منابع درون‌شان هم بسیار غنی است.
طرح‌های استارتاپی برای معدن‌یابی فضایی
اخیرا شرکت Planetary resources که تحت‌نظر بخشی از مدیران گوگل روی حوزه معدن‌یابی فضایی فعالیتش را آغاز کرده، برنامه‌های مفصلی برای شکار منابع ارزشمند موجود در فضا ارائه داده است. این خلاصه‌ای از برنامه‌های آینده شرکت است که به مرور اجرا خواهند شد.
بازار میلیارد دلاری
تخمین زده می‌شود که یک سیارک خرد، ۳۰میلیون تن نیکل، ۷۵۰۰تن پلاتین و ۱.۵میلیون تن کبالت داشته باشد. برای پی بردن به ارزش این منابع می‌توان گفت، فقط میزان پلاتین یک سیارک بسیار کوچک ۱۵۰میلیارد دلار ارزش دارد.
مرحله اول: کاشتن معدن‌یاب
مرحله اول، استقرار تلسکوپ‌های قوی در کنار سیارک‌ها و اجرام آسمانی خواهد بود. وظیفه این ابزارها بررسی سطح سیاره و سنجش میزان مواد معدنی موجود در هر جرم است.
مرحله دوم: کاوش خرده‌سیارک‌ها
گشتن دور سیارک‌ها و اجرام کوچک‌تر برای پیدا‌کردن و جمع‌آوری یخ یکی از مهمترین پله‌هاست.
مرحله سوم: معدن‌کاوی روباتیک
جمع‌آوری مواد معدنی با کمک روبات‌های مجهز به چکش و چنگک یکی از مهمترین راه‌های معدن‌کاری آینده است. برخی از مواد را می‌توان با آهن‌رباهای غول‌پیکر نیز جذب کرد.
استخراج معادن یخی
خرده‌سیارک‌های یخی را می‌توان در کاوشگرهای گهواره‌ای‌شکلی قرار داد. در مسیر، بخشی از یخ سیارک که به سمت خورشید است، بخار می‌شود که می‌توان از آن استفاده‌های مختلفی کرد.
سفر رایگان تا ماه
منابع معدنی یک خرده‌سیارک ۷متری می‌تواند انرژی لازم را برای پیمایش سفینه‌های فضایی از زمین به کره‌ماه فراهم کند.
اشکان خسروپور
- 9
- 2
