ابداع حسگر زیستی برای تشخیص سرطان سینه تنها در ۱۵ دقیقه

به گزارش ایسنا به نقل از مدگجت، انجام آزمایش این سرطان علاوه بر اینکه بسیار گران هستند، زمان بر نیز است. در حال حاضر پژوهشگران "دانشگاه کنتیکت" و "دانشگاه هارتفورد"  ایالات متحده آمریکا یک حسگر زیستی ارزان قیمت را ابداع کرده‌اند که پروتئین HER2 یک نمونه خون را تنها در ۱۵ دقیقه شناسایی می‌کند.

گیرنده تیروزین-پروتئین کیناز erbB-۲ ‪(Receptor tyrosine-protein kinase erbB-۲)‬ یک پروتئین است که امروزه این پروتئین بیشتر با نام" HER۲" یا "گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی" شناخته می‌شود.

این پروتئین یکی از انواع گیرنده‌های فاکتور رشد اپیدرمی(HER/EGFR/ERBB) است. تقویت یا بیان بیش‌ از حد این ژن نقش مهمی در ایجاد و پیشرفت برخی از انواع تهاجمی سرطان پستان دارد. در سال‌های اخیر این پروتئین مبدل به یکی از بیومارکرهای مهم تشخیصی و همچنین اهداف درمانی، در حدود ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به سرطان پستان شده‌ است.

اکنون پژوهشگران این مطالعه از یک "چاپگر جوهر افشان"(inkjet printer) برای قرار دادن جوهر نانوذرات بر روی یک لایه پلاستیکی، در فرآیند ساخت یک "تراشه آرایه الکترود تخصصی "(specialized electrode array chip) استفاده کردند.

چاپگرهای جوهرافشان به دو دسته خانگی یا اداری و صنعتی تقسیم می‌شوند که در مدل خانگی آنها کاغذ و هد چاپگر حرکت می‌کنند و در مدل صنعتی آن‌ها هد ثابت و محصول از زیر هد حرکت می‌کند. در این نوع چاپگرها از یک کارتریج به عنوان منبع رنگ استفاده می‌کنند. این کارتریج بر روی صفحه‌ای که قرار است روی آن عمل چاپ انجام شود حرکت می‌کند و جوهر از نازل‌های بسیار ریز آن بر روی صفحه می‌ریزد و عمل چاپ انجام می‌شود.

تراشه مذکور دارای آنتی بادی‌هایی است که الکترودهایی را که پروتئین "گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی" جذب می‌کنند را پوشش می‌دهد.

این تراشه همراه با یک دستگاه "ریزسیال‌شناسی"(microfluidic) عمل می‌کند به این صورت که دستگاه مذکور جریان خون را از طریق تراشه کنترل می‌کند و پس از عبور از خون، یک مایع مخصوص تزریق می‌شود و جریان الکتریسیته از آن عبور می‌کند.

ریزسیال‌شناسی یا میکروفلوئیدیک(Microfluidics) با رفتار، کنترل دقیق و نگهداری سیالاتی حاوی سلول کار دارد که به لحاظ هندسی به مقیاس کوچکی، معمولاً زیر میلی‌متر، محدود شده‌اند.

"سیلا سلیموویچ"(Seila Selimovic)، یکی از پژوهشگران این مطالعه گفت: ابزارهای تشخیصی کم تهاجمی، قابل دسترس و سریع‌تر مانند این حسگر زیستی برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی ضروری است. حسگر زیستی مذکور در محدوده بالینی کار می‌کند و دارای کمترین محدودیت‌های تشخیص پروتئین "گیرنده شماره ۲ فاکتور رشد اپیدرمی"  است.